طایر فرخ‌پی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'ابی طالب' به 'ابی‌طالب')
     
    (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR55640J1.jpg
    | تصویر =NUR55640J1.jpg
    | عنوان = طایر فرخ‌پی
    | عنوان = طایر فرخ‌پی
    | عنوان‌های دیگر = کمالات انسانی در نهج البلاغه
    | عنوان‌های دیگر = کمالات انسانی در نهج‌البلاغه
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[دلشاد تهرانی، مصطفی]] (نويسنده)
    [[دلشاد تهرانی، مصطفی]] (نويسنده)
    [[علی بن ابی طالب (ع)، امام اول]] (نويسنده)
    [[امام علی علیه‌السلام]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =  /د8الف3 38/9 BP  
    | کد کنگره =  /د8الف3 38/9 BP  
    | موضوع =علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - اخلاق - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - نقد و تفسیر - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - شرح  
    | موضوع =علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - اخلاق - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - شرح  
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دريا
    | ناشر = دريا
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''طایر فرخ‌پی''' اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است.
    '''طایر فرخ‌پی''' اثر [[دلشاد تهرانی، مصطفی|مصطفی دلشاد تهرانی]]، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است.


    نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچه‌ای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که می‌تواند، آن‌گونه شود که منشأ خیرات گردد<ref>ر.ک: دیباچه، ص27</ref>.
    نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچه‌ای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که می‌تواند، آن‌گونه شود که منشأ خیرات گردد<ref>ر.ک: دیباچه، ص27</ref>.


    وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده<ref>ر.ک: همان</ref> و وجودی است که تربیت‌شده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، حضرت علی(ع). وی بر این باور است که این دو وجود جدایی‌ناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودی‌اند<ref>همان، ص28</ref>.
    وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده<ref>ر.ک: همان</ref> و وجودی است که تربیت‌شده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، [[حضرت علی(ع)]]. وی بر این باور است که این دو وجود جدایی‌ناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودی‌اند<ref>همان، ص28</ref>.


    وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچ‌کس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و حضرت علی(ع) کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسان‌ها را به کمالات انسانی، فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص29- 30</ref>.
    وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره [[حضرت علی(ع)]] که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچ‌کس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و [[حضرت علی(ع)]] کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسان‌ها را به کمالات انسانی، فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص29- 30</ref>.


    وی بر این باور است که راه خروج از پستی‌ها و دست‌یابی به کمالات، تأسی به نمونه‌های عالی کمال انسانی است و امیرمؤمنان(ع)، مردمان را بدین سو، فراخوانده است<ref>همان، ص30</ref>. ازاین‌روی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت<ref>متن کتاب، ص39</ref>، حکمت<ref>همان، ص59</ref>، رحمت<ref>همان، ص75</ref>، نزاهت<ref>همان، ص95</ref>، صداقت<ref>همان، ص113</ref>، عدالت<ref>همان، ص131</ref>، عبودیت<ref>همان، ص145</ref>، سماحت<ref>همان، ص165</ref>، قناعت<ref>همان، ص179</ref>، شجاعت<ref>همان، ص193</ref>، استقامت<ref>همان، ص211</ref>، علو همت<ref>همان، ص227</ref> و پایبندی به تعهدات<ref>همان، ص239</ref>، پرداخته‌شده است.
    وی بر این باور است که راه خروج از پستی‌ها و دست‌یابی به کمالات، تأسی به نمونه‌های عالی کمال انسانی است و [[امام علی علیه‌السلام|امیرمؤمنان(ع)]]، مردمان را بدین سو، فراخوانده است<ref>همان، ص30</ref>. ازاین‌روی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت<ref>متن کتاب، ص39</ref>، حکمت<ref>همان، ص59</ref>، رحمت<ref>همان، ص75</ref>، نزاهت<ref>همان، ص95</ref>، صداقت<ref>همان، ص113</ref>، عدالت<ref>همان، ص131</ref>، عبودیت<ref>همان، ص145</ref>، سماحت<ref>همان، ص165</ref>، قناعت<ref>همان، ص179</ref>، شجاعت<ref>همان، ص193</ref>، استقامت<ref>همان، ص211</ref>، علو همت<ref>همان، ص227</ref> و پایبندی به تعهدات<ref>همان، ص239</ref>، پرداخته‌شده است.




    خط ۴۵: خط ۴۵:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
    [[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
    [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]]
    [[رده:حالات فردی]]
    [[رده:امام علی(ع)]]
    [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۸

    طایر فرخ‌پی
    طایر فرخ‌پی
    پدیدآوراندلشاد تهرانی، مصطفی (نويسنده) امام علی علیه‌السلام (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرکمالات انسانی در نهج‌البلاغه
    ناشردريا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1390ش
    چاپ3
    شابک978-964-9275-37-6
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - اخلاق - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر - علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - شرح
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /د8الف3 38/9 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    طایر فرخ‌پی اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است.

    نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچه‌ای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که می‌تواند، آن‌گونه شود که منشأ خیرات گردد[۱].

    وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده[۲] و وجودی است که تربیت‌شده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، حضرت علی(ع). وی بر این باور است که این دو وجود جدایی‌ناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودی‌اند[۳].

    وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچ‌کس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و حضرت علی(ع) کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسان‌ها را به کمالات انسانی، فراخوانده است[۴].

    وی بر این باور است که راه خروج از پستی‌ها و دست‌یابی به کمالات، تأسی به نمونه‌های عالی کمال انسانی است و امیرمؤمنان(ع)، مردمان را بدین سو، فراخوانده است[۵]. ازاین‌روی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت[۶]، حکمت[۷]، رحمت[۸]، نزاهت[۹]، صداقت[۱۰]، عدالت[۱۱]، عبودیت[۱۲]، سماحت[۱۳]، قناعت[۱۴]، شجاعت[۱۵]، استقامت[۱۶]، علو همت[۱۷] و پایبندی به تعهدات[۱۸]، پرداخته‌شده است.


    پانویس

    1. ر.ک: دیباچه، ص27
    2. ر.ک: همان
    3. همان، ص28
    4. ر.ک: همان، ص29- 30
    5. همان، ص30
    6. متن کتاب، ص39
    7. همان، ص59
    8. همان، ص75
    9. همان، ص95
    10. همان، ص113
    11. همان، ص131
    12. همان، ص145
    13. همان، ص165
    14. همان، ص179
    15. همان، ص193
    16. همان، ص211
    17. همان، ص227
    18. همان، ص239

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها