۱۱۸٬۶۷۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى گ' به ' میگ') |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =گناهان کبیره | | عنوان =گناهان کبیره | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[دستغیب، عبدالحسین]] (نویسنده) | [[دستغیب، سید عبدالحسین]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک =978-964-470-022-4 | | شابک =978-964-470-022-4 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =14886 | ||
| کتابخوان همراه نور =14886 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۲۶: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''گناهان كبيره'''، اثر [[دستغیب، عبدالحسین|آیتالله سيد عبدالحسين دستغيب]]، در معرفى و تشريح گناهان كبيره مىباشد. (گناهان كبيره، گناهانى هستند كه از نظر اسلام پراهميت و بزرگ بوده و نشانهى اهميت اين گناهان آن است كه | '''گناهان كبيره'''، اثر [[دستغیب، سید عبدالحسین|آیتالله سيد عبدالحسين دستغيب]]، در معرفى و تشريح گناهان كبيره مىباشد. (گناهان كبيره، گناهانى هستند كه از نظر اسلام پراهميت و بزرگ بوده و نشانهى اهميت اين گناهان آن است كه برایشان به نهى اكتفا نشده است و به عذاب دوزخ نيز تهديد شده است). | ||
در قرآن کریم آیات 31 سوره نسا و 37 سوره شوری به گناهان کبیره اشاره شده است: | |||
* {{متن قرآن|[[quran:4/31|إِن تَجۡتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنۡهَوۡنَ عَنۡهُ نُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَيِّـَٔاتِكُمۡ وَنُدۡخِلۡكُم مُّدۡخَلٗا كَرِيمٗا]]|سوره=نسا|آیه=31}} | |||
* {{متن قرآن|[[quran:42/37|وَٱلَّذِينَ يَجۡتَنِبُونَ كَبَـٰٓئِرَ ٱلۡإِثۡمِ وَٱلۡفَوَٰحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُواْ هُمۡ يَغۡفِرُونَ]]|سوره=شوری|آیه=37}} | |||
كتاب، به زبان فارسى و پيش از سال 1399ق، نوشته شده است. | كتاب، به زبان فارسى و پيش از سال 1399ق، نوشته شده است. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۷: | ||
هدف نویسنده در اين كتاب، بيان و شرح گناهانى است كه كبيره بودنشان ثابت و مسلم است، نه انحصار كبائر در موارد مذكور؛ به عبارت ديگر، وى متذكر گرديده كه ساير گناهانى كه در اين كتاب، كبيره بودنشان ثابت نشده، به حال ابهام و اجمال باقى مىمانند؛ يعنى صغيره بودنشان مسلم نيست و بر اهل تقوا لازم است كه از آنها نيز پرهيز نمايند. | هدف نویسنده در اين كتاب، بيان و شرح گناهانى است كه كبيره بودنشان ثابت و مسلم است، نه انحصار كبائر در موارد مذكور؛ به عبارت ديگر، وى متذكر گرديده كه ساير گناهانى كه در اين كتاب، كبيره بودنشان ثابت نشده، به حال ابهام و اجمال باقى مىمانند؛ يعنى صغيره بودنشان مسلم نيست و بر اهل تقوا لازم است كه از آنها نيز پرهيز نمايند. | ||
سعادت و دورى گرفتن از گناه، بستگى به شناسايى آن داشته و تا انسان راه حق را نداند، اجتناب از آن | سعادت و دورى گرفتن از گناه، بستگى به شناسايى آن داشته و تا انسان راه حق را نداند، اجتناب از آن برایش ميسر نيست. اثر حاضر نيز يكى از بهترين كتابهايى است كه در اين باره تأليف شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، با دو مقدمه از آقاى [[فهری زنجانی، احمد|سيد احمد فهرى زنجانى]] و مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، در دو باب و يك خاتمه ارائه شده است. | كتاب، با دو مقدمه از آقاى [[فهری زنجانی، سید احمد|سيد احمد فهرى زنجانى]] و مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، در دو باب و يك خاتمه ارائه شده است. | ||
مؤلف، در اين اثر، با جالبترين اسلوب، گناهان كبيره را استقصاء نموده و آيات قرآن و روايات وارده از اهلبيت(ع) را در هر مورد، به دقت بررسى نموده است. | مؤلف، در اين اثر، با جالبترين اسلوب، گناهان كبيره را استقصاء نموده و آيات قرآن و روايات وارده از اهلبيت(ع) را در هر مورد، به دقت بررسى نموده است. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[فهری زنجانی، احمد|آقاى فهرى]]، در مقدمات خود، به بيان آثار پرهيز از گناهان اشاره كرده و معتقد است تنها راه نجات و سعادت، طبق سنت الهى، خودسازى است و پيامبران خدا همه براى ارائه برنامه خودسازى آمدهاند تا آدمى با در دست داشتن برنامههاى تعيين شده، راه سعادت را پيموده و به صلاح و رستگارى در دنيا و آخرت نايل آيد. به اعتقاد وى، پرهيز از آلودگى به گناه و پليدى كه در لسان شرع از آن به تقوى تعبير شده، نيمى از اجراى اين برنامه عظيم و بلكه قسمت اعظم آن است و هدف مشترك دعوت همه پيامبران و اصلاحطلبان بشر بوده و تا دامن فرد و اجتماع از اين آلودگى پاک نگردد، اميد نجاتى براى او نيست. | [[فهری زنجانی، سید احمد|آقاى فهرى]]، در مقدمات خود، به بيان آثار پرهيز از گناهان اشاره كرده و معتقد است تنها راه نجات و سعادت، طبق سنت الهى، خودسازى است و پيامبران خدا همه براى ارائه برنامه خودسازى آمدهاند تا آدمى با در دست داشتن برنامههاى تعيين شده، راه سعادت را پيموده و به صلاح و رستگارى در دنيا و آخرت نايل آيد. به اعتقاد وى، پرهيز از آلودگى به گناه و پليدى كه در لسان شرع از آن به تقوى تعبير شده، نيمى از اجراى اين برنامه عظيم و بلكه قسمت اعظم آن است و هدف مشترك دعوت همه پيامبران و اصلاحطلبان بشر بوده و تا دامن فرد و اجتماع از اين آلودگى پاک نگردد، اميد نجاتى براى او نيست. | ||
نویسنده تنها راه رسيدن به درجات خوشبختى و تنها راه رستگارى از دركات هلاكت و بدبختى را تقوا و پرهيزگارى دانسته و در مقدمه خود، به بررسى اين مقوله از منظر قرآن و روايات اهلبيت(ع) پرداخته است. | نویسنده تنها راه رسيدن به درجات خوشبختى و تنها راه رستگارى از دركات هلاكت و بدبختى را تقوا و پرهيزگارى دانسته و در مقدمه خود، به بررسى اين مقوله از منظر قرآن و روايات اهلبيت(ع) پرداخته است. | ||
خط ۶۵: | خط ۷۰: | ||
#يأس: نویسنده معتقد است كه پس از شرك، هيچ گناهى بزرگتر از يأس از رحمت الهى نيست، زيرا به باور وى هر گناهى كه از شخصى سر مىزند، تا وقتى كه مأيوس نباشد، ممكن است در صدد توبه برآمده و با استغفار آمرزيده شود، ولى شخص مأيوس، آمرزيده شدنى نيست، زيرا اميدى به آمرزش و مغفرت خدا ندارد تا توبه نمايد. از اين گذشته يأس سبب جرئت بر جميع گناهان مىگردد. | #يأس: نویسنده معتقد است كه پس از شرك، هيچ گناهى بزرگتر از يأس از رحمت الهى نيست، زيرا به باور وى هر گناهى كه از شخصى سر مىزند، تا وقتى كه مأيوس نباشد، ممكن است در صدد توبه برآمده و با استغفار آمرزيده شود، ولى شخص مأيوس، آمرزيده شدنى نيست، زيرا اميدى به آمرزش و مغفرت خدا ندارد تا توبه نمايد. از اين گذشته يأس سبب جرئت بر جميع گناهان مىگردد. | ||
#آدمكشى: دليل بر كبيره بودن آن، رواياتى از پيامبر(ص) و ائمه(ع) مىباشد؛ بهعلاوه اين گناه، از گناهانى است كه خداى تعالى در قرآن مجيد صريحا بر آن وعده عذاب داده است. وى انتحار را نيز قتل محسوب كرده است. | #آدمكشى: دليل بر كبيره بودن آن، رواياتى از پيامبر(ص) و ائمه(ع) مىباشد؛ بهعلاوه اين گناه، از گناهانى است كه خداى تعالى در قرآن مجيد صريحا بر آن وعده عذاب داده است. وى انتحار را نيز قتل محسوب كرده است. | ||
#دروغ: به نظر وى، يكى از مبتلابهترين گناهان بوده و به كبيره بودنش تصريح شده است. [[شيخ انصارى]] عليه الرحمة در مكاسب محرمه، مىفرمايد: دروغ گفتن حرام است به حكم قطعى بشرى و جميع اديان آسمانى و در شرع مقدس اسلام حرمت آن به ادله اربعه (كتاب، اجماع، سنت و عقل) ثابت است و كبيره بودنش از قرآن و احاديث استفاده | #دروغ: به نظر وى، يكى از مبتلابهترين گناهان بوده و به كبيره بودنش تصريح شده است. [[شيخ انصارى]] عليه الرحمة در مكاسب محرمه، مىفرمايد: دروغ گفتن حرام است به حكم قطعى بشرى و جميع اديان آسمانى و در شرع مقدس اسلام حرمت آن به ادله اربعه (كتاب، اجماع، سنت و عقل) ثابت است و كبيره بودنش از قرآن و احاديث استفاده میگردد. | ||
#عقوق والدين: از پيغمبر اكرم(ص) پيرامون اين گناه، چنين رسيده است كه از هر گناه كبيره بزرگتر، شرك به خدا و عقوق والدين است و نيز از گناهانى است كه در قرآن مجيد و احاديث صحيحه بر آن وعده عذاب داده شده است. | #عقوق والدين: از پيغمبر اكرم(ص) پيرامون اين گناه، چنين رسيده است كه از هر گناه كبيره بزرگتر، شرك به خدا و عقوق والدين است و نيز از گناهانى است كه در قرآن مجيد و احاديث صحيحه بر آن وعده عذاب داده شده است. | ||
#قطع رحم: از حضرت سجاد(ع) مروى است كه فرمود: از مصاحبت قاطع رحم بپرهيز كه او را در سه جاى قرآن ملعون يافتم. (1. سوره 2، آيه 25؛ 2. سوره 13، آيه 26؛ 3. سوره 47، آيه 24 و 25). | #قطع رحم: از حضرت سجاد(ع) مروى است كه فرمود: از مصاحبت قاطع رحم بپرهيز كه او را در سه جاى قرآن ملعون يافتم. (1. سوره 2، آيه 25؛ 2. سوره 13، آيه 26؛ 3. سوره 47، آيه 24 و 25). | ||
خط ۷۵: | خط ۸۰: | ||
#قذف: يعنى نسبت زنا يا لواط به زن يا مرد مسلمان دادن. | #قذف: يعنى نسبت زنا يا لواط به زن يا مرد مسلمان دادن. | ||
#قمار: در آيه 216 سوره بقره، به گناه بودن اين عمل تصريح شده و تعبير گناه بزرگ در قرآن مجيد، تنها درباره شراب و قمار است. | #قمار: در آيه 216 سوره بقره، به گناه بودن اين عمل تصريح شده و تعبير گناه بزرگ در قرآن مجيد، تنها درباره شراب و قمار است. | ||
#پيمانشكنى: [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] براى كبيره بودن اين گناه، به آيه 25 از سوره رعد استشهاد فرمودهاند: «كسانى كه پيمان خداى را پس از بسته شدنش مىگسلند و مىبُرند آنچه را خداوند امر به پيوند فرموده و در زمين فساد مىكنند، براى ايشان دورى از رحمت خداست و | #پيمانشكنى: [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] براى كبيره بودن اين گناه، به آيه 25 از سوره رعد استشهاد فرمودهاند: «كسانى كه پيمان خداى را پس از بسته شدنش مىگسلند و مىبُرند آنچه را خداوند امر به پيوند فرموده و در زمين فساد مىكنند، براى ايشان دورى از رحمت خداست و برایشان سراى بدى است كه دوزخ است». | ||
#خيانت به امانت: در نص معتبر از آن به غلول تعبير شده است. | #خيانت به امانت: در نص معتبر از آن به غلول تعبير شده است. | ||
خط ۸۳: | خط ۸۸: | ||
خاتمه، در دو بخش، به بيان حقيقت توبه، فضيلت و وجوب آن و نيز حكايتهاى بيداركننده، اختصاص يافته است. | خاتمه، در دو بخش، به بيان حقيقت توبه، فضيلت و وجوب آن و نيز حكايتهاى بيداركننده، اختصاص يافته است. | ||
==فهرست گناهان کبیره== | |||
{{ستون-شروع|۳}} | |||
# شرک به خدا | |||
# ناامیدی از رحمت خدا | |||
# ایمنی از مکر (عذاب و مهلت) خدا | |||
# عاق والدین|عقوق (و آزار) والدین | |||
# کشتن انسانِ بیگناه | |||
# خوردن مال یتیم | |||
# فرار از جبهه جهاد | |||
# ربا | |||
# سحر و جادو | |||
# زنا | |||
# لواط | |||
# تفخیذ | |||
# استمنا | |||
# قذف | |||
# دروغ | |||
# دروغ بستن به خدا، پیامبر یا ائمه | |||
# تهمت | |||
# غیبت | |||
# نپرداختن زکات واجب | |||
# شرابخواری | |||
# ترک نماز | |||
# پیمانشکنی | |||
# صله رحم|قطع رحم | |||
# دزدی | |||
# کتمان شهادت | |||
# شهادت به ناحقدادن | |||
# قمار | |||
# خوردن گوشت سگ، خوک یا حیواناتی که ذبح شرعی نشدهاند | |||
# کمفروشی | |||
# مهاجرت به مکانی که در آن جا انجام وظایف دینی امکانپذیر نیست | |||
# ظالم را در ظلمش کمک کردن | |||
# به کمک و پشتیبانی ظالم اعتماد داشتن | |||
# نپرداختن حق الناس | |||
# اسراف و تبذیر | |||
# خیانت در امانت | |||
# سخنچینی | |||
# سرگرمی به لهو و لعب | |||
# سبک شمردن حج و بیاعتنایی به آن | |||
# اصرار بر گناهان کوچک | |||
# حسد | |||
{{پایان}} | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
خط ۹۸: | خط ۱۴۸: | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
خط ۱۰۴: | خط ۱۵۷: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده:مباحث خاص کلامی]] | ||