دفع أباطيل الكاتب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' مى گ' به ' می‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
جز (جایگزینی متن - ' مى گ' به ' می‌گ')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۷: خط ۱۷:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03765
| کتابخوان همراه نور =03765
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۳: خط ۲۴:
}}
}}


'''دفع أباطيل الكاتب''' نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] مهرى، در 42 صفحه به زبان عربى در دفاع از مبانى و اصول مذهب تشيع، در رد كتابى با عنوان "تطور الفكر السیاسی الشيعي من الشورى إلى ولاية الفقيه" تأليف احمد الكاتب می‌باشد.
'''دفع أباطيل الكاتب''' نوشته سيد مرتضى مهرى، در 42 صفحه به زبان عربى در دفاع از مبانى و اصول مذهب تشيع، در رد كتابى با عنوان "تطور الفكر السیاسی الشيعي من الشورى إلى ولاية الفقيه" تأليف احمد الكاتب می‌باشد.


احمد الكاتب، با استفاده مغرضانه از منابع شيعى نسبت هاى كذب و غير واقعى به علماى شيعى می‌دهد، كتاب او پر است از استدلالات باطل كه منشاء اين استدلال‌ها اين نوع برداشت از منابع شيعى می‌باشد.
احمد الكاتب، با استفاده مغرضانه از منابع شيعى نسبت‌هاى كذب و غير واقعى به علماى شيعى می‌دهد، كتاب او پر است از استدلالات باطل كه منشاء اين استدلال‌ها اين نوع برداشت از منابع شيعى می‌باشد.


== انگيزه تأليف==
== انگيزه تأليف==




مؤلف می‌گوید: انگيزه او، دفاع از حق و رد استدلال هاى باطل كسى است كه ادعاى تشيع داشته و تلاش دارد، اصول اوليه و واضح شيعه اماميه را انكار نمايد.
مؤلف می‌گوید: انگيزه او، دفاع از حق و رد استدلال‌هاى باطل كسى است كه ادعاى تشيع داشته و تلاش دارد، اصول اوليه و واضح شيعه اماميه را انكار نمايد.


وى می‌نويسد: وقتى به استنادات احمد كاتب مراجعه نموده و آنها را در مصادر اصلى پى گيرى نمودم، متوجه بطلان اين استنادات شدم كه نسبتى كذب و افترائى بيش نبوده است، براى مثال حديثى را از كتاب شافى آورده و به گونه‌اى نسبت داده كه گويا مضمون آن، رأى و اعتقاد شريف [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، صاحب شافى است، در حالى كه وقتى مراجعه كردم، مشاهده شد، اين حديث را [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از معتزله نقل كرده و سپس آنرا رد و انكار نموده است. يا در جايى ديگر كاتب بخشى از يك حديث را نقل كرده كه به گمانش مثبت ادعاى اوست و صدر و ذيل حديث را رها كرده، در حالى كه صدر و ذيل حديث تصريح به خلاف گمان كاتب دارد. و...  
وى می‌نويسد: وقتى به استنادات احمد كاتب مراجعه نموده و آنها را در مصادر اصلى پى گيرى نمودم، متوجه بطلان اين استنادات شدم كه نسبتى كذب و افترائى بيش نبوده است، براى مثال حديثى را از كتاب شافى آورده و به گونه‌اى نسبت داده كه گويا مضمون آن، رأى و اعتقاد شريف [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، صاحب شافى است، در حالى كه وقتى مراجعه كردم، مشاهده شد، اين حديث را [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] از معتزله نقل كرده و سپس آنرا رد و انكار نموده است. يا در جايى ديگر كاتب بخشى از يك حديث را نقل كرده كه به گمانش مثبت ادعاى اوست و صدر و ذيل حديث را رها كرده، در حالى كه صدر و ذيل حديث تصريح به خلاف گمان كاتب دارد. و...  
خط ۴۳: خط ۴۴:
نيابت عامه  
نيابت عامه  


احمد كاتب در نظريه ولايت فقيه اين توهم را دارد كه استناد شيعه در اين موضوع مهم به مسئله نيابت عامه بر مى گردد، لذا به آن ايراد می‌گیرد كه نيابت عامه فقهاء با تولد امام مهدی‌ عليه‌السلام در قرن سوم و حيات طبيعى او تا عصر حاضر ملازم است.
احمد كاتب در نظريه ولايت فقيه اين توهم را دارد كه استناد شيعه در اين موضوع مهم به مسئله نيابت عامه بر می‌گردد، لذا به آن ايراد می‌گیرد كه نيابت عامه فقهاء با تولد امام مهدی‌ عليه‌السلام در قرن سوم و حيات طبيعى او تا عصر حاضر ملازم است.


در جواب بايد گفت: اين توهمى بيش نيست، زيرا تعبير به نيابت عامه تعبيرى فقهى نيست و در استدلالات اساسى نظريه ولايت فقيه مطرح نشده است. بلكه اساس استدلال نظريه ولايت فقيه به روايات وارده از ائمه سابق از امام مهدی‌ عليه‌السلام بر مى گردد كه در آنها اصلا به نيابت اشاره نشده و داراى اصول و مبانى ديگرى است.
در جواب بايد گفت: اين توهمى بيش نيست، زيرا تعبير به نيابت عامه تعبيرى فقهى نيست و در استدلالات اساسى نظريه ولايت فقيه مطرح نشده است. بلكه اساس استدلال نظريه ولايت فقيه به روايات وارده از ائمه سابق از امام مهدی‌ عليه‌السلام بر می‌گردد كه در آنها اصلا به نيابت اشاره نشده و داراى اصول و مبانى ديگرى است.


نظام شورى  
نظام شورى  
خط ۶۳: خط ۶۴:
شورى نزد اهل‌بيت ع  
شورى نزد اهل‌بيت ع  


اين ادعاى كاتب كه اهل‌بيت نظام شورايى را در خلافت قبول داشتند نيز باطل است، كسى كه به تاريخ اسلامى آشنا باشد به‌اندازه كافى شواهد در ابطال و كذب بودن آن مى يابد. اصلا اگر اهل‌بيت عليهم‌السلام با نظام شورايى مشكلى نداشتند عدم بيعت اميرالمؤمنين با خليفه اول و محاجه او به چه معنايى خواهد بود. مخالفت حضرت زهرا سلام‌الله‎عليها با خلافت ابوبكر و محاجه و سختگيرى او نسبت به ابوبكر و تابعين ايشان به چه معنايى قابل تفسير است.
اين ادعاى كاتب كه اهل‌بيت نظام شورايى را در خلافت قبول داشتند نيز باطل است، كسى كه به تاريخ اسلامى آشنا باشد به‌اندازه كافى شواهد در ابطال و كذب بودن آن مى يابد. اصلا اگر اهل‌بيت عليهم‌السلام با نظام شورايى مشكلى نداشتند عدم بيعت اميرالمؤمنين با خليفه اول و محاجه او به چه معنايى خواهد بود. مخالفت حضرت زهرا سلام‌الله‌عليها با خلافت ابوبكر و محاجه و سختگيرى او نسبت به ابوبكر و تابعين ايشان به چه معنايى قابل تفسير است.


نص بر خلافت امیرالمؤمنین‌ عليه‌السلام  
نص بر خلافت امیرالمؤمنین‌ عليه‌السلام  
خط ۶۹: خط ۷۰:
در اينجا كاتب می‌گوید: اگر چه شيعه نصوصى را در تعيين علی‌ عليه‌السلام از طرف پيامبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله ذكر كرده‌اند، ليكن نصوص ديگرى از پيامبر موجود است كه مبدئيت شورى و حق امت را در انتخاب ائمه، بيان مى دارد.
در اينجا كاتب می‌گوید: اگر چه شيعه نصوصى را در تعيين علی‌ عليه‌السلام از طرف پيامبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله ذكر كرده‌اند، ليكن نصوص ديگرى از پيامبر موجود است كه مبدئيت شورى و حق امت را در انتخاب ائمه، بيان مى دارد.


مؤلف می‌گوید: نصوص خلافت اميرالمؤمنين علاوه بر كتب شيعه در منابع اهل سنت مسلم و بسيار است، و اين نصوص مانع اجتهاد صحابه در مقابل نص می‌شود، در اين مورد [[شرف‌الدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] به موارد بسيارى از اجتهاد مخالف نصوص بعض صحابه اشاره مى‌كند. از جمله اين نصوص مسلم نزد اهل سنت، مى توان به حديث دار، حديث منزلت، حديث غدير، حديث "أنت مولى كل مؤمن بعدى" اشاره كرد كه همه بيانگر ابطال ديدگاه امثال كاتب است.
مؤلف می‌گوید: نصوص خلافت اميرالمؤمنين علاوه بر كتب شيعه در منابع اهل سنت مسلم و بسيار است، و اين نصوص مانع اجتهاد صحابه در مقابل نص می‌شود، در اين مورد [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرف‌الدين]] به موارد بسيارى از اجتهاد مخالف نصوص بعض صحابه اشاره مى‌كند. از جمله اين نصوص مسلم نزد اهل سنت، مى توان به حديث دار، حديث منزلت، حديث غدير، حديث "أنت مولى كل مؤمن بعدى" اشاره كرد كه همه بيانگر ابطال ديدگاه امثال كاتب است.


شورى نزد علماء اماميه  
شورى نزد علماء اماميه  


استناد كاتب به شواهدى از آثار علماء شيعه مبنى بر اين كه رسول خدا و اهل‌بيت مبدئيت شورى و حق امت را در انتخاب امام قبول داشتند، نيز امرى باطل و كذب است و با مراجعه به منابع و مصادر، خيانت كاتب و امثال ايشان روشن مى گردد. مثلاًدر روايتى كلام خصم را به حساب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] گذاشته در حالى كه سيد آنرا در شافى بيان نموده تا رد كند...
استناد كاتب به شواهدى از آثار علماء شيعه مبنى بر اين كه رسول خدا و اهل‌بيت مبدئيت شورى و حق امت را در انتخاب امام قبول داشتند، نيز امرى باطل و كذب است و با مراجعه به منابع و مصادر، خيانت كاتب و امثال ايشان روشن می‌گردد. مثلاًدر روايتى كلام خصم را به حساب [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] گذاشته در حالى كه سيد آنرا در شافى بيان نموده تا رد كند...


احجام امام از اخذ بيعت براى خود  
احجام امام از اخذ بيعت براى خود  
خط ۹۷: خط ۹۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:امام علی(ع)]]