رحلة العبدري: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن ع') |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[کردی، علی ابراهیم]] (محقق) | [[کردی، علی ابراهیم]] (محقق) | ||
عبدری، محمد بن محمد (نویسنده) | |||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =DS 35/57 /ع2ر3 | | کد کنگره =DS 35/57 /ع2ر3 | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''رحلة العبدري'''، تألیف | '''رحلة العبدري'''، تألیف ابوعبدالله محمد بن محمد بن على بن احمد ابن سعود عبدرى از علما قرن هفتم هجرى است. اين كتاب، سفرنامه‌اى از وى است كه به سرزمين حجاز، جهت انجام فريضه حج درپى داشته و به زبان عربى نوشته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
عبدرى در سال 688ق به همراه پسر خردسالش به سوى شرق سفر كرد و در شهرهاى بزرگ شمال افريقا توقف‌هاى طولانى نموده و از مصر با كاروان حج عازم مكه شد و سپس از راه فلسطين به سوى مصر بازگشت و مدتى در قاهره و اسكندريه بود و از راه تلمسان، فاس و مكناس به ساحل اقيانوس اطلس رسيد و در آن جا به خانواده‌اش پيوست. عبدرى توصيف دقيقى از مواضع و محل‌هاى جغرافيايى و آثار قديم و اخلاق مردم محلى ارائه مى‌دهد، در واقع سفرنامه‌ى وى، ادامه دهنده راه‌ى است كه ابن عربى در سفرنامه نويسى شروع كرده بود. اسلوب زيبا و توجه به تمامى جوانب زندگى مردم باعث شده تا اين اثر مورد توجه مردم محلى قرار گيرد. | |||
اين سفرنامه از جهت اين كه يك سفرنامه ادبى است، حائز اهميت ويژه‌اى مى‌باشد؛ زيرا كه مؤلف آن نيز يك شخص اديب و عالمى از علماء مغرب مى‌باشد و تمام اهتمامش را در اين سفرنامه به جنبه‌ى علمى، در سفر به كشورهایى كه پيموده است، صرف كرده، لذا سفرنامه‌ى وى متضمن شرح حال علمايى است كه در سفرش با آنها روبرو گشته و بسيارى از طبيعت‌ها و عادات، اخبار و اشعار آنان ر اكه در غير اين سفرنامه نمى‌يابيم، ذكر كرده است. | اين سفرنامه از جهت اين كه يك سفرنامه ادبى است، حائز اهميت ويژه‌اى مى‌باشد؛ زيرا كه مؤلف آن نيز يك شخص اديب و عالمى از علماء مغرب مى‌باشد و تمام اهتمامش را در اين سفرنامه به جنبه‌ى علمى، در سفر به كشورهایى كه پيموده است، صرف كرده، لذا سفرنامه‌ى وى متضمن شرح حال علمايى است كه در سفرش با آنها روبرو گشته و بسيارى از طبيعت‌ها و عادات، اخبار و اشعار آنان ر اكه در غير اين سفرنامه نمى‌يابيم، ذكر كرده است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
وى به دو سبب به اين سفر اقدام نموده است؛ كه به مدت سه سال به طول انجاميده است. اول اين كه قصد اقامه‌ى فريضه‌ى حج و زيارت اماكن مقدس و رسيدن به صالحين را داشته، دوم ميل وى به ملاقات با علماء و مشايخ و كسب علم از آنان را داشته است. | وى به دو سبب به اين سفر اقدام نموده است؛ كه به مدت سه سال به طول انجاميده است. اول اين كه قصد اقامه‌ى فريضه‌ى حج و زيارت اماكن مقدس و رسيدن به صالحين را داشته، دوم ميل وى به ملاقات با علماء و مشايخ و كسب علم از آنان را داشته است. | ||
لذا | لذا عبدرى همان طور كه در سفرنامه‌اش مشهود است، در شهرهایى كه پيموده از سؤال در احوال علمى و فرهنگى در آن شهرها دريغ ننموده است. و هر جا كه در اين سفرنامه، به مجموعه‌اى از علما رسيده، شروع به حمد و ثناء آنان گشوده است؛ مانند شهر تونس. و هر جا كه چنين نبوده تمجيدى از آن شهر ننموده است، بلكه زبان به نقد جارى كرده؛ مانند دو شهر قابس و طرابس. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
اين سفرنامه با دو مقدمه از آقايان دكتر شاكر فحام، رئيس مؤسسه زبان عربى در دمشق، و مقدمه و تحقيق آقاى [[کردی، علی ابراهیم|دكتر على ابراهيم كردى]] آغاز مى‌گردد. [[کردی، علی ابراهیم|دكتر كردى]] در مقدمه خويش از شرح حال مؤلف و تأليفات وى و روش [[عبدری، محمد بن محمد|عبدرى]] در تألیف سفرنامه‌اش مى‌گويد، همچنين از مصادرى كه | اين سفرنامه با دو مقدمه از آقايان دكتر شاكر فحام، رئيس مؤسسه زبان عربى در دمشق، و مقدمه و تحقيق آقاى [[کردی، علی ابراهیم|دكتر على ابراهيم كردى]] آغاز مى‌گردد. [[کردی، علی ابراهیم|دكتر كردى]] در مقدمه خويش از شرح حال مؤلف و تأليفات وى و روش [[عبدری، محمد بن محمد|عبدرى]] در تألیف سفرنامه‌اش مى‌گويد، همچنين از مصادرى كه عبدرى در تألیف اين كتاب استفاده نموده است و اهميت اين سفرنامه مطالبى را در اين مقدمه متذكر مى‌گردد. در ادامه‌ى كتاب، محقق ارجمند آقاى [[کردی، علی ابراهیم|كردى]]، از روش تحقيق خودش در اين كتاب مى‌گويد و نسخ معتبر كتاب را نيز معرفى مى‌نمايد. | ||
وى سعى نموده است در پاورقى‌هايى كه بر كتاب آورده، به شرح كلمات غريب و رجوع به لسان‌العرب و قاموس‌المحيط نمايد و احاديث و اشعار و امثال را از منابع‌اش أخذ كند. همچنين 14 فهرست در پايان كتاب آورده كه شامل آيات قرآنى، احاديث شريف، امثال، اشعار و اراجيز، اسماء و اعلام، قبائل و جماعات، اماكن، مصطلحات مناسك حج، اقوال، لغت و موضوعات مى‌شود. | وى سعى نموده است در پاورقى‌هايى كه بر كتاب آورده، به شرح كلمات غريب و رجوع به لسان‌العرب و قاموس‌المحيط نمايد و احاديث و اشعار و امثال را از منابع‌اش أخذ كند. همچنين 14 فهرست در پايان كتاب آورده كه شامل آيات قرآنى، احاديث شريف، امثال، اشعار و اراجيز، اسماء و اعلام، قبائل و جماعات، اماكن، مصطلحات مناسك حج، اقوال، لغت و موضوعات مى‌شود. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۳
| رحلة العبدري | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کردی، علی ابراهیم (محقق) عبدری، محمد بن محمد (نویسنده) |
| ناشر | دار سعدالدين |
| مکان نشر | دمشق - سوریه |
| سال نشر | 1426 ق |
| موضوع | آفریقا - سیر و سیاحت
مصر - سیر و سیاحت مکه - سیر و سیاحت کشورهای اسلامی - سیر و سیاحت - قرن 7ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DS 35/57 /ع2ر3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رحلة العبدري، تألیف ابوعبدالله محمد بن محمد بن على بن احمد ابن سعود عبدرى از علما قرن هفتم هجرى است. اين كتاب، سفرنامه‌اى از وى است كه به سرزمين حجاز، جهت انجام فريضه حج درپى داشته و به زبان عربى نوشته است.
گزارش محتوا
عبدرى در سال 688ق به همراه پسر خردسالش به سوى شرق سفر كرد و در شهرهاى بزرگ شمال افريقا توقف‌هاى طولانى نموده و از مصر با كاروان حج عازم مكه شد و سپس از راه فلسطين به سوى مصر بازگشت و مدتى در قاهره و اسكندريه بود و از راه تلمسان، فاس و مكناس به ساحل اقيانوس اطلس رسيد و در آن جا به خانواده‌اش پيوست. عبدرى توصيف دقيقى از مواضع و محل‌هاى جغرافيايى و آثار قديم و اخلاق مردم محلى ارائه مى‌دهد، در واقع سفرنامه‌ى وى، ادامه دهنده راه‌ى است كه ابن عربى در سفرنامه نويسى شروع كرده بود. اسلوب زيبا و توجه به تمامى جوانب زندگى مردم باعث شده تا اين اثر مورد توجه مردم محلى قرار گيرد.
اين سفرنامه از جهت اين كه يك سفرنامه ادبى است، حائز اهميت ويژه‌اى مى‌باشد؛ زيرا كه مؤلف آن نيز يك شخص اديب و عالمى از علماء مغرب مى‌باشد و تمام اهتمامش را در اين سفرنامه به جنبه‌ى علمى، در سفر به كشورهایى كه پيموده است، صرف كرده، لذا سفرنامه‌ى وى متضمن شرح حال علمايى است كه در سفرش با آنها روبرو گشته و بسيارى از طبيعت‌ها و عادات، اخبار و اشعار آنان ر اكه در غير اين سفرنامه نمى‌يابيم، ذكر كرده است.
وى به دو سبب به اين سفر اقدام نموده است؛ كه به مدت سه سال به طول انجاميده است. اول اين كه قصد اقامه‌ى فريضه‌ى حج و زيارت اماكن مقدس و رسيدن به صالحين را داشته، دوم ميل وى به ملاقات با علماء و مشايخ و كسب علم از آنان را داشته است.
لذا عبدرى همان طور كه در سفرنامه‌اش مشهود است، در شهرهایى كه پيموده از سؤال در احوال علمى و فرهنگى در آن شهرها دريغ ننموده است. و هر جا كه در اين سفرنامه، به مجموعه‌اى از علما رسيده، شروع به حمد و ثناء آنان گشوده است؛ مانند شهر تونس. و هر جا كه چنين نبوده تمجيدى از آن شهر ننموده است، بلكه زبان به نقد جارى كرده؛ مانند دو شهر قابس و طرابس.
ساختار
اين سفرنامه با دو مقدمه از آقايان دكتر شاكر فحام، رئيس مؤسسه زبان عربى در دمشق، و مقدمه و تحقيق آقاى دكتر على ابراهيم كردى آغاز مى‌گردد. دكتر كردى در مقدمه خويش از شرح حال مؤلف و تأليفات وى و روش عبدرى در تألیف سفرنامه‌اش مى‌گويد، همچنين از مصادرى كه عبدرى در تألیف اين كتاب استفاده نموده است و اهميت اين سفرنامه مطالبى را در اين مقدمه متذكر مى‌گردد. در ادامه‌ى كتاب، محقق ارجمند آقاى كردى، از روش تحقيق خودش در اين كتاب مى‌گويد و نسخ معتبر كتاب را نيز معرفى مى‌نمايد.
وى سعى نموده است در پاورقى‌هايى كه بر كتاب آورده، به شرح كلمات غريب و رجوع به لسان‌العرب و قاموس‌المحيط نمايد و احاديث و اشعار و امثال را از منابع‌اش أخذ كند. همچنين 14 فهرست در پايان كتاب آورده كه شامل آيات قرآنى، احاديث شريف، امثال، اشعار و اراجيز، اسماء و اعلام، قبائل و جماعات، اماكن، مصطلحات مناسك حج، اقوال، لغت و موضوعات مى‌شود.