الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR36235J1.jpg|بی‌قاب|چپ|شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|175px]] | ||
'''امام حسین | '''شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر'''، اثر [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدی ری‌شهری]] با همکاری [[سید محمود طباطبایی‌نژاد]] و [[سید طبایی، روح الله|سید روح الله سیدطبایی]] و ترجمه [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]]، [[مهریزی، مهدی|مهدی مهریزی]] و [[محمد مرادی]]، درباره حماسه کربلاست. | ||
این کتاب، گزیدهاى حدوداً هزارو نهصد صفحهاى، از مباحثی است که در دانشنامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخشهاى ششم تا یازدهم دانشنامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخشهاى نهم و سیزدهم را در بر دارد. | |||
در | |||
کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت [[امام حسین(ع)]]، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى [[امام حسین(علیه‌السلام)|سیدالشهدا(ع)]] و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند. | |||
ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصلها و قریب به اتفاق تحلیلهاى مندرج در بخشهاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوانهاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیلها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است. | |||
واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیهگاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافتهاند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتلنگارىهاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارشها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.<span id="mp-more">[[شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|'''ادامه ...''']]</span> | |||
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸
شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر، اثر محمد محمدی ری‌شهری با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح الله سیدطبایی و ترجمه عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی و محمد مرادی، درباره حماسه کربلاست.
این کتاب، گزیدهاى حدوداً هزارو نهصد صفحهاى، از مباحثی است که در دانشنامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخشهاى ششم تا یازدهم دانشنامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخشهاى نهم و سیزدهم را در بر دارد.
کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت امام حسین(ع)، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى سیدالشهدا(ع) و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند.
ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصلها و قریب به اتفاق تحلیلهاى مندرج در بخشهاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوانهاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیلها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است.
واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیهگاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافتهاند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتلنگارىهاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارشها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.ادامه ...