۱۰۶٬۲۵۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: واگردانی دستی |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
==عصر امام کاظم(ع)== | ==عصر امام کاظم(ع)== | ||
{{خلفای معاصر با امام کاظم(ع)}} | |||
در سالهای آغازین زندگانی امام کاظم(ع)، فرصت مناسبی در اختیار امامان شیعه قرار گرفت تا پایههای مکتب تشیع را تثبیت کنند. دهه سوم قرن دوم، دورانی بود که در پی برافتادن امویان و روی کار آمدن عباسیان، فضای باز سیاسی در جامعه ایجاد شد. از طرفی قدرت امویان برافتاده و از طرف دیگر هنوز عباسیان تثبیت نشده بودند. لذا فرصت کافی در اختیار امام صادق(ع) قرار گرفت تا برپایی مجالس علمی، پایههای تشیع را مستحکم کنند. | در سالهای آغازین زندگانی امام کاظم(ع)، فرصت مناسبی در اختیار امامان شیعه قرار گرفت تا پایههای مکتب تشیع را تثبیت کنند. دهه سوم قرن دوم، دورانی بود که در پی برافتادن امویان و روی کار آمدن عباسیان، فضای باز سیاسی در جامعه ایجاد شد. از طرفی قدرت امویان برافتاده و از طرف دیگر هنوز عباسیان تثبیت نشده بودند. لذا فرصت کافی در اختیار امام صادق(ع) قرار گرفت تا برپایی مجالس علمی، پایههای تشیع را مستحکم کنند. | ||
امام کاظم(ع) در چنین فضایی پرورش یافتند و بیست سال از حیات خود را در دوران امامت پدر بزرگوارشان گذراندند و تحت راهنمایی و تربیت آن حضرت رشد کردند ایشان ضمن حضور در مجالس درس، مناظرهها و حلقههای علمی پدر، از مکارم اخلاقی و زهد و دانش بیکران آن حضرت بهره بردند. ایشان در عضر پدر نیز در دانش، تواضع و بخشندگی، بینظیر و زبانزد بودند. | امام کاظم(ع) در چنین فضایی پرورش یافتند و بیست سال از حیات خود را در دوران امامت پدر بزرگوارشان گذراندند و تحت راهنمایی و تربیت آن حضرت رشد کردند ایشان ضمن حضور در مجالس درس، مناظرهها و حلقههای علمی پدر، از مکارم اخلاقی و زهد و دانش بیکران آن حضرت بهره بردند. ایشان در عضر پدر نیز در دانش، تواضع و بخشندگی، بینظیر و زبانزد بودند. | ||
پس از شهادت امام صادق(ع) در سال 148ق، دوران امامت امام کاظم(ع) آغاز گردید که تا زمان شهادت آن حضرت در سال 183ق با چهار تن از خلفای عباسی هم زمان بود:منصور(136-158ق)، مهدی(158-169)، هادی(169-170ق) و هارون(170- 193ق).<ref> ر.ک: جمع نویسندگان، ص101-102</ref> | پس از شهادت امام صادق(ع) در سال 148ق، دوران امامت امام کاظم(ع) آغاز گردید که تا زمان شهادت آن حضرت در سال 183ق با چهار تن از خلفای عباسی هم زمان بود:منصور(136-158ق)، مهدی(158-169)، هادی(169-170ق) و هارون(170- 193ق).<ref> ر.ک: جمع نویسندگان، ص101-102</ref> | ||
<ref> ر.ک: زاهدی، یاسین، ص16</ref> | <ref> ر.ک: زاهدی، یاسین، ص16</ref> | ||
==شهادت== | ==شهادت== |