امام حسن علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
سبطالنبی، سید، زکی، مجتبی، تقی، طیب و ولی از القاب آن حضرت هستند. امام مجتبی(ع) به دلیل بخششهای فراوان به «کریم اهلبیت» نیز مشهور بودند.<ref> ر.ک: محمدی، رمضان، ص52</ref> | سبطالنبی، سید، زکی، مجتبی، تقی، طیب و ولی از القاب آن حضرت هستند. امام مجتبی(ع) به دلیل بخششهای فراوان به «کریم اهلبیت» نیز مشهور بودند.<ref> ر.ک: محمدی، رمضان، ص52</ref> | ||
==فضایل معنوی== | |||
در منابع تاریخی نقل شده که ایشان سه نوبت داراییاش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود در راه خدا گذشت.<ref> [https://noorlib.ir/book/view/1566/%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%A8-(%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%A2%D8%B4%D9%88%D8%A8)?volumeNumber=4&pageNumber=14&viewType=pdf ر.ک: ابن شهرآشوب، محمد بن علی، ص14]</ref> | در منابع تاریخی نقل شده که ایشان سه نوبت داراییاش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود در راه خدا گذشت.<ref> [https://noorlib.ir/book/view/1566/%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%82%D8%A8-(%D8%A7%D8%A8%D9%86-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%A2%D8%B4%D9%88%D8%A8)?volumeNumber=4&pageNumber=14&viewType=pdf ر.ک: ابن شهرآشوب، محمد بن علی، ص14]</ref> | ||
او در هفت سالگی به محضر پیامبراکرم(ص) میشتافته، وحی را از حضرتش میشنید، فرا میگرفت و روایت مینمود. وی زاهدترین، عابدترین و ارزشمندترین افراد زمان خود بود. همیشه مشغول ذکر خداوند متعال بود. هنگام وضو گرفتن و نماز خواندن اندام امام را لرزه میگرفت. با یاد مرگ، دفن و قبر، صراط و... از خشیت الهی به گریه میافتاد. 25 بار پیاده به زیارت حج بیتالله مشرفت گردید. او به غیت فصیح، بلیغ و خوشزبان بود. حلم و بردباری او معروف و زبانزد خاص و عام و دوست و دشمن بود.<ref> ر.ک: شفیعی، سید علی، ص14-15</ref> | |||
خط ۶۸: | خط ۶۹: | ||
#محمدی، رمضان، زندگی و احوال امام حسن(ع) از تولد تا شهادت؛ مجموعه مقالات همایش سبط النبی امام حسن مجتبی، مجمع جهانی اهلبیت(ع)، 1393 | #محمدی، رمضان، زندگی و احوال امام حسن(ع) از تولد تا شهادت؛ مجموعه مقالات همایش سبط النبی امام حسن مجتبی، مجمع جهانی اهلبیت(ع)، 1393 | ||
#مدرسی، سیدمحمدتقی، فرزندان امام حسن علیهالسلام در کربلا، ترجمه حسن خاکرند، تهران، محبانالحسین(ع)، چاپ چهارم، پاییز 1379 | #مدرسی، سیدمحمدتقی، فرزندان امام حسن علیهالسلام در کربلا، ترجمه حسن خاکرند، تهران، محبانالحسین(ع)، چاپ چهارم، پاییز 1379 | ||
#ابن شهرآشوب، محمد بن علی، المناقب، انتشارات علامه، | #ابن شهرآشوب، محمد بن علی، المناقب، انتشارات علامه، قم، بیتا | ||
#شفیعی، سید علی، از گوشه و کنار تاریخ: بررسی صفحهای از زندگانی حضرت امام حسن مجتبی(ع)، اهواز: انتشارات خوزستان، 1384. | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۹
امام حسن علیهالسلام | |
---|---|
پرونده:NUR......jpg | |
نام کامل | امام حسن علیهالسلام |
حسن بن علی بن ابیطالب(ع) (۳-۵۰ق)، مشهور به امام حسن مجتبی(ع)، امام دوم از ائمه اثناعشر شیعه امامیه و یکی از چهارده معصوم، فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) است که ۱۰ سال (۴۰-۵۰ق) امام و حدود هفت ماه خلیفه مسلمانان بود. اهلسنت او را آخرین خلیفه از خلفای نخستین میدانند. او سرانجام در سال ۵۰ هجرى در حالی که ۴۸ سال سن داشت، با توطئه معاویه مسموم و به شهادت رسید.
ولادت
امام حسن(ع)، در مدینه و بنابر مشهور (به تعبیر ابن عبدالبرّ صحیحترین قول) در نیمه رمضان سال سوم هجری زاده شد. طبق برخی روایات و نیز منابع تاریخی تولد وی در سال دوم هجرت بوده است. پس از تولد امام حسن، پیامبر اکرم(ص) در گوش وی اذان گفت و گوسفندی را برای وی عقیقه کرد. همچنین حضرت فاطمه(س) یا خود پیامبر اکرم(ص)، هم وزن موی تراشیده او نقره صدقه دادند.[۱] سپس او را با الهام الهی «حسن» نامیدند.[۲]
سبطالنبی، سید، زکی، مجتبی، تقی، طیب و ولی از القاب آن حضرت هستند. امام مجتبی(ع) به دلیل بخششهای فراوان به «کریم اهلبیت» نیز مشهور بودند.[۳]
فضایل معنوی
در منابع تاریخی نقل شده که ایشان سه نوبت داراییاش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود در راه خدا گذشت.[۴]
او در هفت سالگی به محضر پیامبراکرم(ص) میشتافته، وحی را از حضرتش میشنید، فرا میگرفت و روایت مینمود. وی زاهدترین، عابدترین و ارزشمندترین افراد زمان خود بود. همیشه مشغول ذکر خداوند متعال بود. هنگام وضو گرفتن و نماز خواندن اندام امام را لرزه میگرفت. با یاد مرگ، دفن و قبر، صراط و... از خشیت الهی به گریه میافتاد. 25 بار پیاده به زیارت حج بیتالله مشرفت گردید. او به غیت فصیح، بلیغ و خوشزبان بود. حلم و بردباری او معروف و زبانزد خاص و عام و دوست و دشمن بود.[۵]
پنج تن از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) در حماسه کربلا شرکت نمودند، که عبارتند از حسن المثنی و قاسم بن الحسن، ابوبکر بن الحسن، و عبدالله بن الحسن و یکی دیگر از فرزندان امام حسن(ع) که در میان اسیران بود، کودکی بیش نبود و عمر بن الحسن نام داشت. از این تعداد ابوبکر، قاسم و عبدالله بن حسن به شهادت رسیدند. [۶]
پانويس
منابع مقاله
- مهدوی دامغانی، محمود؛ باغستانی، اسماعیل، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، ج13، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ دوم، 1378.
- محمدی، رمضان، زندگی و احوال امام حسن(ع) از تولد تا شهادت؛ مجموعه مقالات همایش سبط النبی امام حسن مجتبی، مجمع جهانی اهلبیت(ع)، 1393
- مدرسی، سیدمحمدتقی، فرزندان امام حسن علیهالسلام در کربلا، ترجمه حسن خاکرند، تهران، محبانالحسین(ع)، چاپ چهارم، پاییز 1379
- ابن شهرآشوب، محمد بن علی، المناقب، انتشارات علامه، قم، بیتا
- شفیعی، سید علی، از گوشه و کنار تاریخ: بررسی صفحهای از زندگانی حضرت امام حسن مجتبی(ع)، اهواز: انتشارات خوزستان، 1384.