۱۱۶٬۸۴۲
ویرایش
پردۀ نقره‌ای: جامعه‌شناسی سینما در ایران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۳
، ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴جایگزینی متن - '( ' به '('
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''پردۀ نقره‌ای: جامعه‌شناسی سینما در ایران''' تألیف پرویز | '''پردۀ نقره‌ای: جامعه‌شناسی سینما در ایران''' تألیف [[اجلالی، پرویز|پرویز اجلالی]]، این کتاب بر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب دارای هفت عنوان است. | کتاب دارای هفت عنوان است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
این کتاب بر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت افتتاح شد. در آن زمان جامعۀ ایران عمدتاً جامعه‌ای روستایی و سنتی بود. نخستین فیلم ایرانی در 1309 در تهران نمایش عمومی پیدا کرد. در سال 1398 جمعاً 72 فیلم داستانی جدید (اکران اول) به‌استثنای فیلم‌های گروه هنر و تجربه نمایش در‌آمد. در این سال ایران کشوری عمدتاً شهرنشین و نیمه‌توسعه‌یافته بود. در طول این دوره نهاد سینما در جامعه و فرهنگ ایران از منازل گوناگون گذر کرده است. | این کتاب بر آن است که تحلیلی از معرفی و گسترش سینما، همچون یک نهاد فراغتی، صنعت فرهنگی و هنر ملی، در جامعه و فرهنگ ایران ارائه کند. نخستین مکان نمایش فیلم برای عموم در تهران در 1283 (1904) دو سال پیش از صدور فرمان مشروطیت افتتاح شد. در آن زمان جامعۀ ایران عمدتاً جامعه‌ای روستایی و سنتی بود. نخستین فیلم ایرانی در 1309 در تهران نمایش عمومی پیدا کرد. در سال 1398 جمعاً 72 فیلم داستانی جدید (اکران اول) به‌استثنای فیلم‌های گروه هنر و تجربه نمایش در‌آمد. در این سال ایران کشوری عمدتاً شهرنشین و نیمه‌توسعه‌یافته بود. در طول این دوره نهاد سینما در جامعه و فرهنگ ایران از منازل گوناگون گذر کرده است. | ||
نویسنده در این کتاب، تاریخ سینما در ایران را به هفت دوره شامل دوره پیدایش ( اواخر قاجار)، دوره تثبیت ( دوره پهلوی اول)، دوره گسترش ومردمی شدن (1320 تا 1357)، دوره تزلزل جایگاه (1357-1362)، دوره بازسازی ( 1362-1370)، دوره رشد و توسعه ناپایدار (1370-1393)، دوره رونق دوباره محدود (1393-1398)، تقسیم کرده و فصلی را نیز به دوره کرونا اختصاص داده و وضعیت سینما درایران را تاسال 1401 تعقیب کرده است . | نویسنده در این کتاب، تاریخ سینما در ایران را به هفت دوره شامل دوره پیدایش (اواخر قاجار)، دوره تثبیت (دوره پهلوی اول)، دوره گسترش ومردمی شدن (1320 تا 1357)، دوره تزلزل جایگاه (1357-1362)، دوره بازسازی (1362-1370)، دوره رشد و توسعه ناپایدار (1370-1393)، دوره رونق دوباره محدود (1393-1398)، تقسیم کرده و فصلی را نیز به دوره کرونا اختصاص داده و وضعیت سینما درایران را تاسال 1401 تعقیب کرده است . | ||
بعد از مقدمه، در بخش دوم کتاب کتاب به سالن‌های سینما در ایران پرداخته شده است. پیدایی سالن‌های سینمای عمومی در حکم بخشی از فضای عمومی شهری با فرایند پیدایش شهر مدرن ایرانی در رابطه بوده است. در بخش سوم به مخاطبان سینما در ایران در قالب پنج دورۀ تاریخی پیش‌گفته پرداخته شده است. محدودۀ اصلی مطالعه در این بخش سالن‌های سینما و از لحاظ زمانی تا سال 1398 بوده است. | بعد از مقدمه، در بخش دوم کتاب کتاب به سالن‌های سینما در ایران پرداخته شده است. پیدایی سالن‌های سینمای عمومی در حکم بخشی از فضای عمومی شهری با فرایند پیدایش شهر مدرن ایرانی در رابطه بوده است. در بخش سوم به مخاطبان سینما در ایران در قالب پنج دورۀ تاریخی پیش‌گفته پرداخته شده است. محدودۀ اصلی مطالعه در این بخش سالن‌های سینما و از لحاظ زمانی تا سال 1398 بوده است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]] | ||