سيرة عمر بن عبدالعزيز علی ما رواه الإمام مالك بن أنس و أصحابه

سیرة عمر بن عبد العزیز علی ما رواه الإمام مالک بن أنس و أصحابه
پدیدآوران	ابن عبد الحکم، ابی محمد عبد الله (نويسنده) ابن عبدالحکم، محمد بن عبدالله (سایر) عبید، احمد (مصحح)
ناشر	عالم الکتب
مکان نشر	لبنان - بیروت
سال نشر	1404ق - 1984م
چاپ	6
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/الف2س9 28/8 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

سيرة عمر بن عبدالعزيز علی ما رواه الإمام مالك بن أنس و أصحابه، تألیف ابومحمد عبدالله بن عبدالحکم (متوفی 214ق)، به روایت فرزندش ابوعبدالله محمد (متوفی 268ق)، کتابی است در بیان سیره و فضایل عمر بن عبدالعزیز که با تصحیح و تعلیقات احمد عبید منتشر شده است.

نویسنده در اثر حاضر، به جمع‌آوری و تدوین مطالبی پرداخته است که در توصیف اخلاق فاضله، سیاست و... به عمر بن عبدالعزیز، نسبت داده شده است.

محقق در مقدمه خود، اثر حاضر را بهترین کتابی دانسته که بین مردم منتشر گردیده است. وی در این مقدمه، ابتدا به معرفی مختصر کتاب پرداخته و سپس، ضمن ترسیم تصویری مختصر از زندگانی عمر بن عبدالعزیز و توضیح تأثیر هریک از والی و رعیت بر یکدیگر در تمامی امور، به برخی از آثاری که پیرامون عمر بن عبدالعزیز نوشته شده، اشاره کرده است؛ مانند «سيرة عمر» ابوالفرج عبدالرحمن بن جوزی (متوفی597ق).

در مقدمه محقق، به این موضوع اشاره گردیده که اصل کتاب، فاقد ابواب و فصول بوده، ولذا وی تصمیم گرفته است تا مطالب و مباحث را قطعه‌قطعه و موضوع‌‌بندی نماید و در حواشی، برای هریک از این قطعات، عنوانی انتخاب نماید که متناسب با آن باشد و فهرست موضوعات، دربردارنده همین عناوین باشد. علاوه بر این، برای مشخص بودن آیات، آنها را میان پرانتز قرار داده و شماره آیات و نام سوره‌ها را نیز مشخص کرده است.

در قسمتی از کتاب، به آمدن فردی نزد عمر بن عبدالعزیز به‌منظور دلداری و نصیحت وی پس از مرگ سلیمان، اشاره شده که به او سفارشاتی نموده است؛ از جمله راضی بودن به قضای الهی و تسلیم بودن به امر خدا و امیدوار بودن به آنچه نزد اوست و سپس به او می‌گوید: «بنگر که برای سلیمان، از چه می‌ترسیدی و برای خود بترس». وقتی عمر بن عبدالعزیز علت گفتن این سخن را از او می‌پرسد، وی به شرط امان، می‌گوید: «تو را در شهر دیدم که جامه‌هایت را گشاده و موهایت را رها ساخته و بوی خوش خود را می‌نوازی و در شگفتم که چگونه خداوند تو را در میان اهل سرزمینش رها کرده است، ولذا درست دیدم که تو را تعزیت گفته و حقت را ادا کنم» و بعد از آن، عمر وی را گرامی داشت.

منابع مقاله

مقدمه ومتن کتاب.