ابن حمدویه، شمر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE')
     
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    | تخلص =
    | تخلص =
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =حمدویه
    | ولادت =
    | ولادت =
    | محل تولد =
    | محل تولد =هرات
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =255ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار =
    | آثار =[[مرويات شمر بن حمدويه اللغوية]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE15135AUTHORCODE
    | کد مؤلف =AUTHORCODE15135AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''شمر بن حمدویه هروی''' (متوفی 255ق)، ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری، که حازم سعید یونس بیاتی در کتابی با عنوان [[مرويات شمر بن حمدويه اللغوية]]، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه او را گردآوری کرده است.
    '''شمر بن حمدویه هروی''' (متوفی 255ق)، ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری، که حازم سعید یونس بیاتی در کتابی با عنوان [[مرويات شمر بن حمدويه اللغوية]]، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه او را گردآوری کرده است.


    ==زادگاه – تحصیل==
    ==زادگاه – تحصیل==
    ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی، ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.
    ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اعرابی]]، ریاشی، [[ابوحاتم سجستانی، سهل بن محمد|ابوحاتم سجستانی]]، [[ابونصر باهلی]] و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.


    احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت<ref>ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396</ref>‏.
    [[احمد بن محمود بن مقاتل]] از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت<ref>ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396</ref>‏.


    ==آثار==
    ==آثار==
    خط ۶۴: خط ۶۴:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۶

    ابن حمدویه، شمر
    NUR15135.jpg
    نام پدرحمدویه
    محل تولدهرات
    رحلت255ق
    پیشهادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری
    اطلاعات علمی
    برخی آثارمرويات شمر بن حمدويه اللغوية

    شمر بن حمدویه هروی (متوفی 255ق)، ادیب، لغوی و راوی سده سوم هجری، که حازم سعید یونس بیاتی در کتابی با عنوان مرويات شمر بن حمدويه اللغوية، مجموعه‌ای بزرگ از روایات واژه‌شناسانه او را گردآوری کرده است.

    زادگاه – تحصیل

    ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی، ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.

    احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است و رجال‌نویسان اهل سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب، ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد. وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال 255ق، از دنیا رفت[۱]‏.

    آثار

    مرويات شمر بن حمدويه اللغوية.

    پانویس

    1. ر.ک: واسعی، سید علیرضا، ج1، ص396

    منابع مقاله

    واسعی، سید علیرضا، «فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی»، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1390

    وابسته‌ها