ابن بذوخ، عمر بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابن بذوخ را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ابن بذوخ، عمر بن علی منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE.....AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE.....AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' ابن بُذوخ، یا بدوح، ابوجعفر عمر بن على بن البذوخ قلعى مغربى''' (د 576ق/1180م) | ''' ابن بُذوخ، یا بدوح، ابوجعفر عمر بن على بن البذوخ قلعى مغربى''' (د 576ق/1180م)، ابن بذوخ در اواخر سده 5 ق در یکى از قلعه‌های مغرب زاده شد و از این رو به قلعى شهرت یافت. | ||
ابن بذوخ در اواخر سده 5 ق در یکى از قلعه‌های مغرب زاده شد و از این رو به قلعى شهرت یافت. | |||
==علایق علمی== | ==علایق علمی== | ||
در جوانى به دمشق رفت و با مطالعه کتب پزشکى از نظرات پزشکان بزرگ پیشین مانند | در جوانى به دمشق رفت و با مطالعه کتب پزشکى از نظرات پزشکان بزرگ پیشین مانند [[بقراط]]، [[جالینوس]]، دیسکوریدس و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در شناخت بیماری‌ها و درمان آنها آگاهى یافت. وی در محله لبادین دمشق دکان عطاری گشود که در آن نسخه مى‌پیچید و ترکیبات دارویى چون قرص، حب و گرد مى‌ساخت و بیماران را نیز مى‌پذیرفت. ابن بذوخ، ادویة مفرده و مرکبه را خوب مى‌شناخت. وی در پایان زندگى ناتوان گردید، چنان‌که از حرکت بازماند. با این‌همه او را بر تخت روان به دکانش مى‌بردند و همچنان به کار مى‌پرداخت، اما پس از چندی بینایى خود را نیز از دست داد و خانه نشین شد. | ||
ابن بذوخ به علم حدیث آشنایى داشت و شعر نیز مى‌سرود. ابن ابى‌اصیبعه، ابیاتى از دو قصیده وی را، یکى در مرگ و معاد و طلب آمرزش و دیگری در تمجید از کتب جالینوس نقل کرده است. | ابن بذوخ به علم حدیث آشنایى داشت و شعر نیز مى‌سرود. ابن ابى‌اصیبعه، ابیاتى از دو قصیده وی را، یکى در مرگ و معاد و طلب آمرزش و دیگری در تمجید از کتب جالینوس نقل کرده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۱: | ||
وی بیش از 80 سال زیست و در دمشق درگذشت. | وی بیش از 80 سال زیست و در دمشق درگذشت. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از تألیفات او ارجوزه در شرح فصول بقراط، ارجوزه در شرح کتاب تقدمة المعرفة بقراط، کتاب ذخیرة الألباء المفرد في التألیف عن الأشباه و حاشیه بر قانون ابن سینا را بر شمرده‌اند. حاجى | از تألیفات او ارجوزه در شرح فصول بقراط، ارجوزه در شرح کتاب تقدمة المعرفة بقراط، کتاب [[ذخیرة الألباء المفرد في التألیف عن الأشباه]] و حاشیه بر قانون ابن سینا را بر شمرده‌اند. [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجى خلیفه]]، کتاب پزشکى دیگری را با عنوان لطائف الأنوار به وی نسبت مى‌دهد. از سرنوشت تألیفات او اطلاعى در دست نیست. <ref>ر.ک: آل مصطفى، فاطمه، ج3، ص94</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
آل مصطفى، فاطمه، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374. | آل مصطفى، فاطمه، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | |||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۵
| ابن بذوخ | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن بُذوخ، ابوجعفر عمر بن على بن البذوخ قلعى مغربى |
| نام‌های دیگر | ابن بدوح |
| نام پدر | على |
| محل زندگی | سوریه |
| رحلت | 576ق |
| طول عمر | بیش از 80 سال |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | پزشکی، حدیث، شعر |
| برخی آثار | ارجوزه در شرح فصول بقراط، ارجوزه در شرح کتاب تقدمة المعرفة بقراط |
ابن بُذوخ، یا بدوح، ابوجعفر عمر بن على بن البذوخ قلعى مغربى (د 576ق/1180م)، ابن بذوخ در اواخر سده 5 ق در یکى از قلعه‌های مغرب زاده شد و از این رو به قلعى شهرت یافت.
علایق علمی
در جوانى به دمشق رفت و با مطالعه کتب پزشکى از نظرات پزشکان بزرگ پیشین مانند بقراط، جالینوس، دیسکوریدس و ابن سینا، در شناخت بیماری‌ها و درمان آنها آگاهى یافت. وی در محله لبادین دمشق دکان عطاری گشود که در آن نسخه مى‌پیچید و ترکیبات دارویى چون قرص، حب و گرد مى‌ساخت و بیماران را نیز مى‌پذیرفت. ابن بذوخ، ادویة مفرده و مرکبه را خوب مى‌شناخت. وی در پایان زندگى ناتوان گردید، چنان‌که از حرکت بازماند. با این‌همه او را بر تخت روان به دکانش مى‌بردند و همچنان به کار مى‌پرداخت، اما پس از چندی بینایى خود را نیز از دست داد و خانه نشین شد.
ابن بذوخ به علم حدیث آشنایى داشت و شعر نیز مى‌سرود. ابن ابى‌اصیبعه، ابیاتى از دو قصیده وی را، یکى در مرگ و معاد و طلب آمرزش و دیگری در تمجید از کتب جالینوس نقل کرده است.
وفات
وی بیش از 80 سال زیست و در دمشق درگذشت.
آثار
از تألیفات او ارجوزه در شرح فصول بقراط، ارجوزه در شرح کتاب تقدمة المعرفة بقراط، کتاب ذخیرة الألباء المفرد في التألیف عن الأشباه و حاشیه بر قانون ابن سینا را بر شمرده‌اند. حاجى خلیفه، کتاب پزشکى دیگری را با عنوان لطائف الأنوار به وی نسبت مى‌دهد. از سرنوشت تألیفات او اطلاعى در دست نیست. [۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: آل مصطفى، فاطمه، ج3، ص94
منابع مقاله
آل مصطفى، فاطمه، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.