ابن عياش، عبدالرحمن بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد | تصویر = NUR00000.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = عبدالرحمان بن احمد؛ | نام‌های دیگر = ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = مکه(محل وفات)؛ | | مدفن = مکه(محل وفات)؛ | ||
| طول عمر =81؛ | | طول عمر =81؛ | ||
| نام همسر = | | نام همسر = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
| پیشه = مقری حجاز؛ | | پیشه = مقری حجاز؛ | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE97135AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE97135AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' | ''' اِبْن‌ِ عَیاش، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد'''، ملقب به زین‌الدین (ربیع‌الاول 772-11 صفر 853/ اکتبر 1370- 5 آوریل 1449)، مقری شافعى مذهب حجاز. | ||
وی در دمشق زاده شد و در همانجا نشأت یافت. | == ولادت == | ||
وی در ربیع‌الاول 772ق در دمشق زاده شد و در همانجا نشأت یافت. | |||
پدرش خود از مقریان شام بود. | پدرش خود از مقریان شام بود. | ||
==تحصیلات، سفرها== | ==تحصیلات، سفرها== | ||
وی نزد استادانى چون عمادالدین بن | وی نزد استادانى چون [[عمادالدین بن کثیر]]، عمادالدین ابن سراج، [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|زین‌الدین بن رجب حنبلى]]، [[شمس‌الدین ابن سند]] و رسلان ذهبى دانش آموخت. | ||
در دمشق از پدرش و نیز امین بن | در دمشق از پدرش و نیز [[امین بن سلار]]، محمود بن شرف شاه طوسى و [[عمر بن شمس‌الدین ابن لبان]] و در حلب از فیروز تبریزی قرائت آموخت. | ||
در 787ق همراه پدرش به حج و سپس به بیت‌المقدس رفت. | در 787ق همراه پدرش به حج و سپس به بیت‌المقدس رفت. | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۱: | ||
ابن عیاش نحو را از پدرش و عطاءالله دروالى هندی فراگرفت و از سراج‌الدین بلقینى و پدرش فقه آموخت. | ابن عیاش نحو را از پدرش و عطاءالله دروالى هندی فراگرفت و از سراج‌الدین بلقینى و پدرش فقه آموخت. | ||
== مُقری الحرم== | == مُقری الحرم== | ||
وی از 809 یا 810ق در مکه اقامت گزید، اما پس از آن به یمن و چند بار به مدینه سفر کرد و در حرمین شریفین عهده‌دار تعلیم قرائات گردید. چنانکه ابن حجر از او با عنوان «مُقری´ الحرم» یاد کرده است. | وی از 809 یا 810ق در مکه اقامت گزید، اما پس از آن به یمن و چند بار به مدینه سفر کرد و در حرمین شریفین عهده‌دار تعلیم قرائات گردید. چنانکه [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] از او با عنوان «مُقری´ الحرم» یاد کرده است. | ||
ابن جزری و مقریزی نیز با عباراتى مشابه به مقام او در قرائت حجاز اشاره کرده‌اند. | ابن جزری و [[مقریزی، احمد بن علی|مقریزی]] نیز با عباراتى مشابه به مقام او در قرائت حجاز اشاره کرده‌اند. | ||
وی در 851ق به علت بیماری در مکه خانه‌نشین شد، ولى تا پایان عمر تدریس را رها نکرد. | وی در 851ق به علت بیماری در مکه خانه‌نشین شد، ولى تا پایان عمر تدریس را رها نکرد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از | از ابن عیاش اثری با عنوان: | ||
1- التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب، | 1-التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب، | ||
در قرائات بر جای مانده که نسخه آن در کتابخانه چستربیتى موجود است. | در قرائات بر جای مانده که نسخه آن در کتابخانه چستربیتى موجود است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۸۰: | ||
همچنین لامیه‌ای در قرائات به نام: | همچنین لامیه‌ای در قرائات به نام: | ||
2- غایه المطلوب فى قراءه خلف و ابى جعفر و یعقوب، | 2-غایه المطلوب فى قراءه خلف و ابى جعفر و یعقوب، به او نسبت داده‌اند<ref>حقیقى ایرانى، رؤیا، ج4، ص348- 347</ref>. | ||
به او نسبت داده‌اند<ref>حقیقى ایرانى، رؤیا، ج4، ص348- 347</ref>. | |||
== پانویس== | == پانویس== | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۸۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
حقیقى ایرانى، رؤیا، | حقیقى ایرانى، رؤیا، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[التهذيب فيما زاد على الحرز من التقريب]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۴
| ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالرحمان بن احمد؛ |
| نام‌های دیگر | ابن عياش، زین‌الدین، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد؛ |
| لقب | زین‌الدین؛ |
| تخلص | ابن عياش؛ |
| نام پدر | احمد؛ |
| ولادت | 772ق؛ |
| محل تولد | دمشق؛، شام(سوریه)؛ |
| محل زندگی | دمشق، قاهره، مکه، مدینه؛ |
| رحلت | 853ق؛ |
| مدفن | مکه(محل وفات)؛ |
| طول عمر | 81؛ |
| خویشاوندان | |
| دین | اسلام؛ |
| مذهب | شافعی؛ |
| پیشه | مقری حجاز؛ |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | مقری حجاز؛ |
| اساتید | عمادالدین بن کثیر، عمادالدین ابن سراج، زین‌الدین بن رجب حنبلى، شمس‌الدین ابن سند، رسلان ذهبى، عطاءالله دروالى هندی، سراج‌الدین بلقینى؛ |
| مشایخ | امین بن سلار، محمود بن شرف شاه طوسى، عمر بن شمس‌الدین ابن لبان، فیروز تبریزی، ابوالفتح محمد بن احمد عسقلانى؛ |
| برخی آثار | 1. التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب؛ |
اِبْن‌ِ عَیاش، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد، ملقب به زین‌الدین (ربیع‌الاول 772-11 صفر 853/ اکتبر 1370- 5 آوریل 1449)، مقری شافعى مذهب حجاز.
ولادت
وی در ربیع‌الاول 772ق در دمشق زاده شد و در همانجا نشأت یافت.
پدرش خود از مقریان شام بود.
تحصیلات، سفرها
وی نزد استادانى چون عمادالدین بن کثیر، عمادالدین ابن سراج، زین‌الدین بن رجب حنبلى، شمس‌الدین ابن سند و رسلان ذهبى دانش آموخت.
در دمشق از پدرش و نیز امین بن سلار، محمود بن شرف شاه طوسى و عمر بن شمس‌الدین ابن لبان و در حلب از فیروز تبریزی قرائت آموخت.
در 787ق همراه پدرش به حج و سپس به بیت‌المقدس رفت.
وی در 792ق (یا 791ق) طى سفری به قاهره، از محضر استاد پدرش، ابوالفتح محمد بن احمد عسقلانى، در قرائت بهره برد و از وی اجازه دریافت کرد و در اسناد به پای پدر رسید.
ابن عیاش نحو را از پدرش و عطاءالله دروالى هندی فراگرفت و از سراج‌الدین بلقینى و پدرش فقه آموخت.
مُقری الحرم
وی از 809 یا 810ق در مکه اقامت گزید، اما پس از آن به یمن و چند بار به مدینه سفر کرد و در حرمین شریفین عهده‌دار تعلیم قرائات گردید. چنانکه ابن حجر از او با عنوان «مُقری´ الحرم» یاد کرده است.
ابن جزری و مقریزی نیز با عباراتى مشابه به مقام او در قرائت حجاز اشاره کرده‌اند.
وی در 851ق به علت بیماری در مکه خانه‌نشین شد، ولى تا پایان عمر تدریس را رها نکرد.
آثار
از ابن عیاش اثری با عنوان:
1-التهذیب فیما زاد على الحِرْزَین التقریب،
در قرائات بر جای مانده که نسخه آن در کتابخانه چستربیتى موجود است.
همچنین لامیه‌ای در قرائات به نام:
2-غایه المطلوب فى قراءه خلف و ابى جعفر و یعقوب، به او نسبت داده‌اند[۱].
پانویس
- ↑ حقیقى ایرانى، رؤیا، ج4، ص348- 347
منابع مقاله
حقیقى ایرانى، رؤیا، دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائر‌ةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.