ابن باقی یزدی، مؤمن‌حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '| کد مؤلف = AUTHORCODE' به '| کد مؤلف =AUTHORCODE') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE68690AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE68690AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''مؤمن‌حسین بن باقی یزدی''' (حدود 948- 1018ق)، از شاعران پارسی‌گوی ایرانی و از شاگردان میرزا جان شیرازی. | '''مؤمن‌حسین بن باقی یزدی''' (حدود 948- 1018ق)، از شاعران پارسی‌گوی ایرانی و از شاگردان میرزا جان شیرازی. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۳
| ابن باقی، مومن حسین | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | باقی |
| ولادت | در حدود سال 948ق |
| محل تولد | یزد |
| رحلت | 18 رمضان 1018ق |
| طول عمر | 70 سال |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | میرزا جان شیرازی |
| برخی آثار | رباعیات مؤمن یزدی |
مؤمن‌حسین بن باقی یزدی (حدود 948- 1018ق)، از شاعران پارسی‌گوی ایرانی و از شاگردان میرزا جان شیرازی.
ولادت
حسین، «حسین‌خان یا محمدحسین»، فرزند باقی، در حدود سال 948ق (بنا بر نوشته ملک شاه حسین سیستانی در تذکره «خير البيان» که سن او را به هنگام مرگ، هفتاد سال نوشته است)، در شهر یزد، دیده به دنیا گشود. پدرش در دفترخانه شاه نعمت‌الله باقی (912-971ق)، حاکم یزد، کتابدار بود[۱].
تحصیلات
وی از همان کودکی، در پی دانش‌اندوزی و کمال بود، به‌ویژه آنکه پدرش در بهترین جایگاه ممکن، یعنی کتابخانه حکومتی، رفت‌وآمد داشت. حسین در محضر بسیاری از بزرگان و دانشمندان یزد، زانوی شاگردی به زمین زد و هر آنچه باید بیاموزد، آموخت؛ چنان‌که به‌واسطه هوش خدادادی، در همان جوانی، شهره شهر گردید[۲].
اساتید
بااینکه در بیشتر منابع، نوشته‌اند در صحبت دانشمندان، روزگار گذرانیده، اما تنها اشاره به شاگردی او نزد مولانا میرزا جان شیرازی، از بزرگان و علمای شیراز دارند[۳].
شاگردان
در برخی منابع اشاره شده است که محسن خلقی یزدی، در ایام کودکی، به نزد مؤمن‌حسین یزدی می‌رفته است، اما در دیوان وی، قطعه‌ای در هجو خلقی دیده می‌شود و میرغیاث‌الدین یزدی (غیاث نقشبند) نیز خود را از شاگردان مؤمن‌حسین می‌دانسته است. مولانا حسن‌علی، متخلص به «علی» نیز در نزد مؤمن‌حسین، تحصیل می‌کرده و وی را در قصیده‌ای غرا ستایش کرده است[۴].
معاصران و معاشران
مؤمن‌حسین چه در زمان تحصیل و چه در زمان تدریس، با بزرگان و دانشمندان زیادی دمخور و هم‌سخن شده بود که نام آنها ذیل بحث استادان و شاگردان آمده است. اما با برخی از شعرا و نویسندگان هم معاشر و معاصر بوده است که از آن جمله‌اند: مولانا عشرتی، عرفی شیرازی، حسین مورخ و...[۵].
دین و مذهب
وی همچون دیگر مردمان عصر صفوی، گرایش شیعی داشته است[۶].
وفات
وی در 18 رمضان 1018ق، در هفتاد سالگی، بر اثر بیماری نادرمانی درگذشت[۷].
آثار
تنها اثر شناخته‌شده مؤمن یزدی، مجموعه «رباعیات» اوست و کمتر کتاب تذکره، جنگ و مجموعه اشعاری را می‌توان یافت که رباعی‌هایی از مؤمن‌حسین یزدی، در آن نباشد[۸].
پانویس
منابع مقاله
مسرت، حسین، مقدمه «رباعیات مؤمن یزدی»، سرده مؤمن‌حسین بن باقی یزدی، به کوشش حسین مسرت، تهران، میراث مکتوب، چاپ اول، 1394.