اللباب فی الجمع بین السنة و الکتاب: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۹
اللباب فی الجمع بین السنة و الکتاب | |
---|---|
پدیدآوران | منبجی، علیبن زکریا (نويسنده) مراد، محمد فضل عبدالعزیز (محقق) |
ناشر | شرکت چاپخانه سعادت |
مکان نشر | پاکستان - پیشاور |
سال نشر | 1414ق - 1994م |
چاپ | 2 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /ف7م8 104 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اللباب في الجمع بین السنة والکتاب، اثر ابومحمد علی بن زکریا منبجی حنفی (متوفی 686ق)، از جمله منابع مهم در موضوع «فقه تطبیقی» یا «علم الخلاف» است که با تحقیق محمد فضل عبدالعزیز مراد منتشر شده است.
اثر حاضر، در موضوع خود، یکی از مهمترین کتابهای تألیف شده در مسائل علم الخلاف است؛ چرا که اقوال فقها و ادله آنها را به تفصیل ذکر کرده و در عین حال، راجح اقوال را تبیین نموده است[۱].
اولین ویژگی که خواننده با تأمل در این کتاب مشاهده میکند، این است که اینکه مؤلف برخی ادله را اختیار کرده، در واقع انتخاب یک عالم فقیه است که با مسائل آن آشناست و دلایل را به خوبی انتخاب نموده و به بهترین وجه، به نقد و بررسی مذاهب پرداخته و بین ادله فراوان و متنوع مذاهب مقایسه کرده است[۲].
بهترین دلیلی که خواننده را به ارزش و اهمیت کتاب حاضر در میان سایر کتب فقه تطبیقی آگاه میسازد، مراجعه دقیق مؤلف به متون و نصوص و اهتمام ویژه وی، به آن میباشد؛ زیرا با مطالعه کتاب و دقت در مباحث و مطالب آن، میتوان دریافت که مؤلف، به خوبی، در دانش مورد بحث، مسلط بوده و مسائل را با دقت، تجزیه نموده و آنها را زوایای مختلف بررسی کرده است و موارد مورد نیاز را با هماهنگی و دقت کامل، ارائه نموده است[۳].
هر صفحه از کتاب، گواه بر قوت شخصیت نویسنده، وضوح ویژگیهای او و آزادی اندیشه اوست؛ وی به خوبی به تحلیل مسائل پرداخته و درباره آنها، اظهار نظر نموده و در مواردی، به آراء و نظریات مطرح شده، اعتراض نموده و سپس به آنها، پاسخ داده و پس از آن، تلاش بزرگ علمی خود را با نظر و دیدگاهی که مؤید مذهب و دکترین اوست، به پایان رسانده است، تا آنجا که خواننده تصور میکند و به ذهنش چنین خطور میکند که نویسنده موضوع و مطلبی را برای مطرح شده یا اشکال و ایراد گرفتن به مطالب عنوان شده، باقی نگذاشته است[۴].
در پایان، میتوان چنین گفت که اثر حاضر، منبع بزرگ میراث ما در مباحث فقه و مسائل الخلاف است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.