الفقه النافع: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۵۷: خط ۵۷:
    [[رده:فقه حنفی (قرن 5 - 9)]]
    [[رده:فقه حنفی (قرن 5 - 9)]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸

    الفقه النافع
    الفقه النافع
    پدیدآورانس‍م‍رق‍ن‍دی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ی‍وس‍ف‌ (نويسنده) عبود، ابراهیم‌ بن محمد (محقق)
    ناشرمکتبة العبيکان
    مکان نشرعربستان - ریاض
    سال نشر1421ق - 2000م
    چاپ1
    شابک9960-20-606-8
    موضوعفقه حنفی - قرن 6ق. - فقه اهل سنت - قرن6ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد6
    کد کنگره
    7ف8س 172/2 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفقه النافع، اثر ناصرالدین ابوالقاسم محمد بن یوسف حسنی سمرقندی (متوفی 556ق)، کتابی است در فقه حنفیه که با تحقیق ابراهیم بن محمد بن ابراهیم عبود، منتشر شده است.

    برخی از مهم‌ترین عواملی که باعث شده محقق به این کتاب اهتمام بورزد، عبارت است از:

    1. اهتمام و علاقه آشکار نویسنده به استنباط متون از قرآن کریم و سنت شریف نبوی(ص) که باعث ارزش علمی کتاب شده است.
    2. حجم و اندازه مناسب کتاب که آن را برای طلاب و دانش‌پژوهان، قابل استفاده نموده است؛ زیرا نویسنده از موجزگویی و اختصارات بی‌مورد و یا تطویل و زیاده‌گویی خسته‌کننده و ممل، پرهیز نموده و عدالت موضوعی را رعایت کرده است.
    3. این کتاب، شامل تمامی ابواب فقهی بوده که این امر، موجب بی‌نیازی از آثار مشابه آن شده است.
    4. نویسنده در بسیاری از احکام، به مقایسه نظریات و دیدگاه فقهی مذهب حنفیه و شافعی پرداخته است.
    5. نویسنده در دوران و عصری می‌زیسته که برای فقهای حنفی، مرحله مهمی محسوب شده و او در این دوران، عالمی بزرگ و دارای ارزش و مقام علمی والایی بوده است. وی فقیه زبردستی است که بین اشتغال به علم و تألیف و دعوت به خداوند جمع کرده است[۱].

    مهم‌ترین ویژگی روش و سبک نویسنده در نگارش مطالب و تنظیم مباحث، به شرح زیر می‌باشد:

    1. اهتمام و توجه به پرداختن به احکام فقهی و توضیح آنها به‌دور از حشو و پرداختن به امور فرعی و اشارات دقیق.
    2. سهولت در عبارات و دوری از پیچیدگی و ابهام؛ زیرا نویسنده بدون خلط و ابهام، به حکم فقهی رسیده و این امر، به‌صورت واضح و آشکار، در تمامی ابواب و فصول کتاب، قابل مشاهده است.
    3. اهتمام و علاقه ویژه مؤلف به استباط احکام از قرآن کریم و احادیث شریف نبوی(ص) و توجه خاص به آثار صحابه. وی به قیاس نیز به‌عنوان دلیل شرعی، استناد نموده است.
    4. در بیشتر مسائل و موضوعات کتاب، بین دیدگاه ابوحنیفه و شاگردان وی، مانند ابویوسف و محمد بن حسن و...، مقایسه شده است[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، ص9
    2. ر.ک: همان، ص57

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها