۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
پدرش مرحوم بيك (متوفاى 1217 قمرى) اهل ايوان كى يا ايوان كيف تهران و از بزرگان ايل استجلو يا استاجلو بوده و مدتى نيز والى آن منطقه بوده و سپس در اصفهان ساكن شده است. | پدرش مرحوم بيك (متوفاى 1217 قمرى) اهل ايوان كى يا ايوان كيف تهران و از بزرگان ايل استجلو يا استاجلو بوده و مدتى نيز والى آن منطقه بوده و سپس در اصفهان ساكن شده است. | ||
مادرش دختر الله ويروى بيك بيگدلى از خوانين محترم کرمانشاه و خواهر زن آقا محمد على کرمانشاهى، ارشد پسران آقا محمد باقر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] | مادرش دختر الله ويروى بيك بيگدلى از خوانين محترم کرمانشاه و خواهر زن آقا محمد على کرمانشاهى، ارشد پسران آقا محمد باقر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] است و خواهرش همسر آقا احمد نوۀ [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] و صاحب كتاب مرآت الأحوال است. به همين مناسبت خانوادۀ مسجد شاهيان اصفهان با خانوادۀ امام جمعههاى کرمانشاه خويشاوندى پيدا مىكنند. (به نقل از كتاب علماى اصفهان) | ||
شيخ محمد تقى از رؤساى علما و مجتهدين و بزرگان فقها و مدرسين و زاهدين زمان خود بود كه در فقه و اصول صاحب آرا و افكار مشهورى است. فقيهان و اصولىهاى بعد از او پيوسته پيرامون افكار و اقوال او به بحث و تحقيق پرداختهاند و از آنها متأثر گرديدهاند. | شيخ محمد تقى از رؤساى علما و مجتهدين و بزرگان فقها و مدرسين و زاهدين زمان خود بود كه در فقه و اصول صاحب آرا و افكار مشهورى است. فقيهان و اصولىهاى بعد از او پيوسته پيرامون افكار و اقوال او به بحث و تحقيق پرداختهاند و از آنها متأثر گرديدهاند. | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
شيخ محمد تقى اصفهانى در جوانى پس از تكميل مبادى و مقدمات همراه پدرش به عتبات عاليات مىرود. | شيخ محمد تقى اصفهانى در جوانى پس از تكميل مبادى و مقدمات همراه پدرش به عتبات عاليات مىرود. | ||
در كاظميه از سيد محسن اعرجى، معروف به محقق كاظمى، صاحب الوافى (متوفاى 1227 قمرى) و در كربلا از محضر پر بركت درس استاد [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] | در كاظميه از سيد محسن اعرجى، معروف به محقق كاظمى، صاحب الوافى (متوفاى 1227 قمرى) و در كربلا از محضر پر بركت درس استاد [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفاى 1205 قمرى) و سيد على، صاحب كتاب رياض المسائل (متوفاى 1231 قمرى) استفاده نموده آنگاه به نجف اشرف مشرف گرديده و از درس علامۀ بحر العلوم و سيد محمد مهدى صاحب المصابيح (متوفاى 1212 قمرى) استفاده نمود. | ||
ايشان پس از رحلت آن استاد گرانقدر، به حلقۀ درس شيخ جعفر كبير، كاشف الغطاء (متوفاى 1228 قمرى) پيوسته و از خواص او گشت و سرانجام دختر شيخ جعفر را كه زن عالمه و فاضلهاى بود به همسرى گرفت. | ايشان پس از رحلت آن استاد گرانقدر، به حلقۀ درس شيخ جعفر كبير، كاشف الغطاء (متوفاى 1228 قمرى) پيوسته و از خواص او گشت و سرانجام دختر شيخ جعفر را كه زن عالمه و فاضلهاى بود به همسرى گرفت. |
ویرایش