الموسوعة الفقهیة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۴
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR12683J1.jpg | عنوان = الموسوعة الفقهیة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = وزارت اوقاف کویت (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ‎‏/‎‏م‎‏8 147/2 BP | موضوع =فقه - اصطلاحها و تعبیرها - فقه - دایره المعارف...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الموسوعة الفقهیة'''، دایرةالمعارفی است از کلمات، واژگآن، عبارات، ابواب و مسائل معروف فقهی بر اساس حروف الفبا که توسط «وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة» کویت، در 45 جلد، تدوین و منتشر شده است.
'''الموسوعة الفقهیة'''، دایرةالمعارفی است از کلمات، واژگان، عبارات، ابواب و مسائل معروف فقهی بر اساس حروف الفبا که توسط «وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة» کویت، در 45 جلد، تدوین و منتشر شده است.


ویژگی‌های دایرةالمعارفی که آن را شایسته این نام کرده باشد، عبارتند از اشتمال بر همه اطلاعات هر علم یا بیشتر آنها، تنظیم و ترتیب آسان، سبک ساده  که فهم آن را نیازمند مدرس یا شروح نمی‌کند؛ بلکه حد وسط از اطلاعات عمومی با شناخت از علم مورد بحث کافی است. اساس ترتیب در موسوعه اصطلاحات به کار رفته در فقه است (که عبارتند از کلمات عنوانی برای ابواب و مسائل معروف آن است) که به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده تا متخصصین و دیگران بتوانند به محدوده تحقیق دست یابند. الزامات اعتماد در آن نیز عبارت است از بیان شواهد و انتساب به منابع اصلی و اینکه بین مجموعه اطلاعات و مباحث آن، هماهنگی وجود دارد، به گونه‌ای که به انسجام، یکپارچگی و بیان متعادل مطالب، انجامیده است<ref>مقدمه،ج1،ص53</ref>.
ویژگی‌های دایرةالمعارفی که آن را شایسته این نام کرده باشد، عبارتند از اشتمال بر همه اطلاعات هر علم یا بیشتر آنها، تنظیم و ترتیب آسان، سبک ساده  که فهم آن را نیازمند مدرس یا شروح نمی‌کند؛ بلکه حد وسط از اطلاعات عمومی با شناخت از علم مورد بحث کافی است. اساس ترتیب در موسوعه اصطلاحات به کار رفته در فقه است (که عبارتند از کلمات عنوانی برای ابواب و مسائل معروف آن است) که به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده تا متخصصین و دیگران بتوانند به محدوده تحقیق دست یابند. الزامات اعتماد در آن نیز عبارت است از بیان شواهد و انتساب به منابع اصلی و اینکه بین مجموعه اطلاعات و مباحث آن، هماهنگی وجود دارد، به گونه‌ای که به انسجام، یکپارچگی و بیان متعادل مطالب، انجامیده است<ref>مقدمه،ج1،ص53</ref>.