۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'حاكم نيشابورى' به 'حاكم نيشابورى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
نويسنده در اين كتاب بر گفته‌هاى استاد خود حافظ عراقى نيز نكته‌گيرى نموده است، اما توجه به اين نكته ضرورى است كه: «نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر حافظ عراقى، بيشتر حالت بحث و مناقشه با او را دارد، تا توجيه و تأييد نظرات استاد» <ref>سجادى، رضيه سادات، ص141</ref>. | نويسنده در اين كتاب بر گفته‌هاى استاد خود حافظ عراقى نيز نكته‌گيرى نموده است، اما توجه به اين نكته ضرورى است كه: «نكته‌گيرى‌هاى ابن حجر بر حافظ عراقى، بيشتر حالت بحث و مناقشه با او را دارد، تا توجيه و تأييد نظرات استاد» <ref>سجادى، رضيه سادات، ص141</ref>. | ||
كتاب ابن صلاح در واقع اثرى املايى است؛ يعنى ابن صلاح، جزوات درسى خود را به شاگردان املا كرده و در آخر، بررسى كرده و مقدمه‌اى بر آن نوشته است. ابن صلاح در اين كتاب، تمام آثار دانشمندان قبل از خود را، چه آثار مدون مثل كتاب [[خطيب بغدادى]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] | كتاب ابن صلاح در واقع اثرى املايى است؛ يعنى ابن صلاح، جزوات درسى خود را به شاگردان املا كرده و در آخر، بررسى كرده و مقدمه‌اى بر آن نوشته است. ابن صلاح در اين كتاب، تمام آثار دانشمندان قبل از خود را، چه آثار مدون مثل كتاب [[خطيب بغدادى]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]] و چه آثار غير مدون، يا از افراد غير معروف، مثل ترمذى و خطابى، كه نظراتشان در كتاب ديگرى آمده است، در اختيار داشته و با مطالعه آن‌ها، مطالب را با طبقه‌بندى تفكيكى و مشخص، به‌صورت جداجدا، با بحث منطقى در مورد هر مطلب، آورده است. وى در كتاب خود، علوم الحديث را در 56 علم توسعه داده و بيان كرده كه اقسام ديگرى نيز وجود دارد <ref>ر.ك: همان، ص128</ref>. | ||
ابن حجر در اثر حاضر، به توضيح و شرح بيست و دو علم از اين علوم پرداخته است كه به ترتيب عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مسند، متصل، مرفوع، موقوف، مقطوع، مرسل، منقطع، معضل، تدليس، شاذ، منكر، اعتبار، زيادات الثقات، افراد، علل، مضطرب، مدرج، موضوع و مقلوب. | ابن حجر در اثر حاضر، به توضيح و شرح بيست و دو علم از اين علوم پرداخته است كه به ترتيب عبارتند از: صحيح، حسن، ضعيف، مسند، متصل، مرفوع، موقوف، مقطوع، مرسل، منقطع، معضل، تدليس، شاذ، منكر، اعتبار، زيادات الثقات، افراد، علل، مضطرب، مدرج، موضوع و مقلوب. | ||