الحیل الشرعیة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۵۰: خط ۵۰:
    [[رده:فقه اهل سنت]]
    [[رده:فقه اهل سنت]]
    [[رده:فقه شافعی (قرن 2 - 5)]]
    [[رده:فقه شافعی (قرن 2 - 5)]]
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴

    الحيل
    الحیل الشرعیة
    پدیدآورانق‍زوی‍ن‍ی‌، م‍ح‍م‍ود ب‍ن‌ ح‍س‍ن‌ (نويسنده) ها‌شمی‌، حسین‌ بن‌ حیدر (محقق)
    عنوان‌های دیگرالحيل الشرعية
    ناشرگلشن (چاپخانه)
    مکان نشریمن - حضر موت
    سال نشر1433ق - 2012م
    چاپ1
    موضوعفقه‌ شا‌فعی‌ - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ق4ح9 175/4 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الحیل الشرعیة، اثر ابوحاتم محمود بن حسن قزوینی انصاری (متوفی 440ق)، کتابی است در معرفی و بررسی حیله‌های مجاز و غیرمجاز شرعی که با اهتمام حسین بن حیدر محبوب علی هاشمی، منتشر شده است.

    نویسنده در این کتاب، به بحث پیرامون پنج نوع حیله و ترفند شرعی و بررسی آنها پرداخته است و برای هریک، مثال‌هایی زده و مطالب کتاب را نیز بر اساس آنها، در پنج فصل به شرح زیر، تنظیم نموده است:

    1. نوع اول: حیله‌ای که تمام هدف شرعی را ناکام گذارده و هدف مشروع دیگری را نیز جایگزین آن نمی‌کند. این امر، با استفاده از عملی است برای ایجاد مانع در نتیجه یک امر شرعی که عبارت است از استخدام فعل نه در صورت جهل به سبب، بلکه به صورت مانع شدن آن. در این قسم، شکی در بطلان عمل و باقی ماندن حق در ذمه صاحب آن، وجود ندارد.
    2. نوع دوم: حیله به واسطه تعلیق امر مشروع، به نحوی که آن را به امر مشروع دیگری، منتقل کند، یعنی استفاده از یک چیز، به عنوان سبب؛ زیرا ترتیب مسبب بر آن سبب، مقصود شارع می‌باشد و یا انتقال از سبب یک حکم، به سبب حکم دیگر، در‌حالی‌که مکلف، مخیر در اتباع هر دو سبب می‌باشد. مانند کسی که به نصاب زکات رسیده ولی به واسطه حلول ماه ذی‌الحجة، حج بر او واجب شده و آن مال را زکات می‌دهد. این مورد جایز بوده و رافع حکم شرعی است.
    3. نوع سوم: حیله به واسطه تعطیل امری مشروع به واسطه انجام امر مشروع دیگری که آسان‌تر از قبلی است؛ مانند کسی که به دلیل گرمای زیاد در ماه رمضان، به مسافرت رفته تا روزه نگیرد اما در وقت دیگری، آن را قضا کند.
    4. حیله در اعمالی که مشتمل بر معانی بزرگی است که مقصود شارع نیست و انتقال به اعمالی که مماثل و مشابه مقصود شارع می‌باشد؛ مانند حیله در سوگندی که حقوق دیگران مربوط به آن نیست.
    5. حیله و فریبکاری که منافاتی با مقصد شارع یا کمک به تحقق هدف آن نداشته باشد، اما مستلزم تضییع حق دیگری یا مفسده دیگری است[۱].

    پانویس

    1. مقدمه کتاب، ص 9-10

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها