حوفی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = حوفی، احمد بن محمد | تصویر = NUR90539.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول عمر = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE90539AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE90539AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن محمد حوفی''' (511-588ق)، حافظ و فقیه حنبلی، از شاگردان محمد بن عبدالله بن محمد بن | '''احمد بن محمد حوفی''' (511-588ق)، حافظ و فقیه حنبلی، از شاگردان [[محمد بن عبدالله بن محمد بن اشبیلی]]، از اساتید [[ابوالحسن عبیدالله بن عاصم داری]] و صاحب کتاب «المختصر». | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
چند تاریخ برای وفات وی ذکر شده است. سطی به نقل از ابن ابار، وفات وی را در 588ق، دانسته و برخی آن را 583ق، ذکر کرده‌اند. عبدالملک بن صاحب‌الصلاة نیز معتقد است وی در صبح روز یک‌شنبه، نهم شوال و هشتم اکتبر سال 588ق، وفات یافته است. در برخی از تعلیقه‌ها هم تاریخ وفات وی، شب یک‌شنبه، دوم شوال سال 588ق، ثبت شده است<ref>ر.ک: همان، ص182</ref>. | چند تاریخ برای وفات وی ذکر شده است. سطی به نقل از [[ابن ابار، محمد بن عبدالله|ابن ابار]]، وفات وی را در 588ق، دانسته و برخی آن را 583ق، ذکر کرده‌اند. عبدالملک بن صاحب‌الصلاة نیز معتقد است وی در صبح روز یک‌شنبه، نهم شوال و هشتم اکتبر سال 588ق، وفات یافته است. در برخی از تعلیقه‌ها هم تاریخ وفات وی، شب یک‌شنبه، دوم شوال سال 588ق، ثبت شده است<ref>ر.ک: همان، ص182</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۹
| حوفی، احمد بن محمد | |
|---|---|
 | |
احمد بن محمد حوفی (511-588ق)، حافظ و فقیه حنبلی، از شاگردان محمد بن عبدالله بن محمد بن اشبیلی، از اساتید ابوالحسن عبیدالله بن عاصم داری و صاحب کتاب «المختصر».
ولادت
ابوالقاسم احمد بن محمد بن خلف بن عبدالعزیز کلاعی اشبیلی، معروف به حوفی (حوف شهری است در مصر)، در سال 511ق، در شهر اشبیلیه، در خانواده‌ای از اهل علم، حکمت و دین، به دنیا آمد[۱].
شیوخ و اساتید
از مبرزترین و معروف‌ترین شیوخ و اساتید وی، می‌توان از افراد زیر، نام برد:
- محمد بن عبدالله بن محمد بن محمد بن عبدالله بن احمد بن عربی معافری اندلسی اشبیلی مالکی (متوفی 543ق)؛
- ابومحمد عبدالرحمن بن محمد بن عتاب (متوفی 520ق)؛
- ابوالحسن شریح بن محمد (متوفی 735ق)؛
- احمد بن محمد بن ابراهیم اصفهانی، صدرالدین شافعی (متوفی 578ق)؛
- ابن اسماعیل بن خلف بن عبدالله سکونی (متوفی 557ق)[۲].
شاگردان
افراد زیادی در محضر وی، تلمذ نموده و از دانش او، بهره برده‌اند که از جمله آنها، عبارتند از:
- ابوالحسن ابومحمد بن عبدالرحمن بن محمد بن طفیل عبدی اشبیلی (متوفی بعد از 605ق)؛
- ابوالحسن عبیدالله بن عاصم داری (متوفی بعد از 365ق)؛
- ابوعلی عمر بن محمد بن شلوبین اشبیلی ازدی (متوفی 645ق)؛
- ابوعمر محمد بن احمد بن خلیل سکونی (646ق)[۳].
جایگاه علمی
ابوعبدالله محمد بن سلیمان سطی که شارح کتاب «المختصر» وی می‌باشد، با تعابیری همچون فقیه، حافظ، حاضر الذکر، بصیر و ماهر از وی یاد کرده است
آثار
تمامی کسانی که به شرح حال و ترجمه حوفی پرداخته‌اند، متفق‌القول هستند که وی دارای سه تألیف کبیر، متوسط و مختصر در علم فرایض می‌باشد که امروزه فقط مختصر آن، در دسترس است[۴].
وفات
چند تاریخ برای وفات وی ذکر شده است. سطی به نقل از ابن ابار، وفات وی را در 588ق، دانسته و برخی آن را 583ق، ذکر کرده‌اند. عبدالملک بن صاحب‌الصلاة نیز معتقد است وی در صبح روز یک‌شنبه، نهم شوال و هشتم اکتبر سال 588ق، وفات یافته است. در برخی از تعلیقه‌ها هم تاریخ وفات وی، شب یک‌شنبه، دوم شوال سال 588ق، ثبت شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
بوعرورو، یحیی، مقدمه کتاب «شرح مختصر الحوفي»، ابوعبدالله محمد بن سلیمان سطی، بیروت، دار ابن حزم، چاپ نخست، 1430ق/2009م.