سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''،' به ''''،') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات شهریور موسوی' به '') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BL 1590/س۹/م۶۵ | ||
| موضوع = | | موضوع = سوشیانت (اسا‌طیر زردشتی),آخرالزمان (اسلام),رستا‌خیز (زردشتی) | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = بی‌نا | | ناشر = بی‌نا | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان'''، تألیف علی‌اصغر | ''' سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان'''، تألیف [[مصطفوی، علی‌اصغر|علی‌اصغر مصطفوی]]، همان‌طور که از نامش پیداست، موضوع موعود آخرالزمان و رویدادهای مربوط به آن را در دین زرتشتی که موسوم به سوشیانس است، بررسی می‌کند. | ||
نویسنده، کتاب خویش را در بیست بخش گردآورده است. وی در بخش نخست، موضوع موعود را در ادیان گوناگون مورد نظر قرار داده و با اصل انگاشتن آن در دین زرتشتی، سایر موارد را متأثر از دین زرتشتی می‌شمارد. بخش سوم، به بررسی واژه و مفهوم سوشیانس در اوستا و دینکرد اختصاص دارد. در بخش چهارم، از ظهور دیوی به نام ملکوس خبر می‌دهد که پنج قرن پس از هزاره اوشیدر ظاهر می‌شود و به سبب زمستان، بیشتر مردم و جانوران می‌میرند. در ادامه، سایر مطالب مربوط به این دوره آورده می‌شود. در بخش‌های پنجم و ششم، شگفتی‌های مربوط به ظهور و اتمام هزاره اوشیدرماه بر بنیاد فصل‌های نهم و دهم دینکرد، در بخش هفتم از جایگاه سوشیانس در بندهشن و در بخش هشتم، از آغاز زندگی پر از آسایش و جاودانگی و پایان دوران اهریمن سخن گفته می‌شود. بخش نهم، بیانگر روز سوشیانس در تقویم زرتشتی است که براساس آن، روز ششم هرماه به سوشیانس و یاوران آن‌ها اختصاص داده شده و در ادامه، وقایع مربوط به آن روزها بیان می‌گردد. بخش‌های دهم تا سیزدهم، بر مبنای متون پیشگویانه زرتشتی از قبیل زند بهمن یسن و جاماسب‌نامه و رویدادهای آخر زمانی گفته می‌شود. بخش‌های چاردهم تا هجدهم، بیانگر ظهور قهرمانان و جاویدانان و دیوان اساطیری زرتشتی در دوره‌های گوناگون است. آنان کارهایی انجام می‌دهند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: بهرام ورجاوند، پشوتن، گرشاسب، ضحاک، کیخسرو. | نویسنده، کتاب خویش را در بیست بخش گردآورده است. | ||
وی در بخش نخست، موضوع موعود را در ادیان گوناگون مورد نظر قرار داده و با اصل انگاشتن آن در دین زرتشتی، سایر موارد را متأثر از دین زرتشتی می‌شمارد. بخش سوم، به بررسی واژه و مفهوم سوشیانس در اوستا و دینکرد اختصاص دارد. | |||
در بخش چهارم، از ظهور دیوی به نام ملکوس خبر می‌دهد که پنج قرن پس از هزاره اوشیدر ظاهر می‌شود و به سبب زمستان، بیشتر مردم و جانوران می‌میرند. در ادامه، سایر مطالب مربوط به این دوره آورده می‌شود. در بخش‌های پنجم و ششم، شگفتی‌های مربوط به ظهور و اتمام هزاره اوشیدرماه بر بنیاد فصل‌های نهم و دهم دینکرد، در بخش هفتم از جایگاه سوشیانس در بندهشن و در بخش هشتم، از آغاز زندگی پر از آسایش و جاودانگی و پایان دوران اهریمن سخن گفته می‌شود. بخش نهم، بیانگر روز سوشیانس در تقویم زرتشتی است که براساس آن، روز ششم هرماه به سوشیانس و یاوران آن‌ها اختصاص داده شده و در ادامه، وقایع مربوط به آن روزها بیان می‌گردد. بخش‌های دهم تا سیزدهم، بر مبنای متون پیشگویانه زرتشتی از قبیل زند بهمن یسن و جاماسب‌نامه و رویدادهای آخر زمانی گفته می‌شود. بخش‌های چاردهم تا هجدهم، بیانگر ظهور قهرمانان و جاویدانان و دیوان اساطیری زرتشتی در دوره‌های گوناگون است. آنان کارهایی انجام می‌دهند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: بهرام ورجاوند، پشوتن، گرشاسب، ضحاک، کیخسرو. | |||
در بخش نوزدهم، سیستان به عنوان جایی در مشرق ایران که پیش‌تر خاستگاه قهرمانان و بزرگان فراوانی بوده، به عنوان سرزمین موعودها سخن به میان می‌آید. در آخرین بخش، خلاصه‌ای از مباحث مربوط به چگونگی ظهور منجی‌های سه‌گانه اوشیدر، اوشیدرماه و سوشیانس و حوادثی که به‌ویژه در جهان طبیعی با حضور جاویدان‌ها و مبارزه‌های آن‌ها با نیروهای بدی و منازعه اهوره‌مزدا با اهریمن رخ می‌دهد، آمده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 258-259</ref>. | در بخش نوزدهم، سیستان به عنوان جایی در مشرق ایران که پیش‌تر خاستگاه قهرمانان و بزرگان فراوانی بوده، به عنوان سرزمین موعودها سخن به میان می‌آید. در آخرین بخش، خلاصه‌ای از مباحث مربوط به چگونگی ظهور منجی‌های سه‌گانه اوشیدر، اوشیدرماه و سوشیانس و حوادثی که به‌ویژه در جهان طبیعی با حضور جاویدان‌ها و مبارزه‌های آن‌ها با نیروهای بدی و منازعه اهوره‌مزدا با اهریمن رخ می‌دهد، آمده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 258-259</ref>. | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۳: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[اسطوره سوشیانت]] | |||
[[سوشیانت منجی ایرانویج منجی و آخر الزمان در ادبیات پیشگویانه زردشتی]] | |||
[[سوشيانس (موعود مزدیسنا)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]] | ||
[[رده: تاریخ و اصول ادیان]] | |||
[[رده:ادیان آسیای شرقی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲
| سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان | |
|---|---|
| پرونده:NURسوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمانJ1.jpg | |
| پدیدآوران | مصطفوی، علی اصغر (مؤلف) |
| ناشر | بی‌نا |
| مکان نشر | تهران |
| چاپ | یکم |
| موضوع | سوشیانت (اسا‌طیر زردشتی),آخرالزمان (اسلام),رستا‌خیز (زردشتی) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL 1590/س۹/م۶۵ |
سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان، تألیف علی‌اصغر مصطفوی، همان‌طور که از نامش پیداست، موضوع موعود آخرالزمان و رویدادهای مربوط به آن را در دین زرتشتی که موسوم به سوشیانس است، بررسی می‌کند.
نویسنده، کتاب خویش را در بیست بخش گردآورده است.
وی در بخش نخست، موضوع موعود را در ادیان گوناگون مورد نظر قرار داده و با اصل انگاشتن آن در دین زرتشتی، سایر موارد را متأثر از دین زرتشتی می‌شمارد. بخش سوم، به بررسی واژه و مفهوم سوشیانس در اوستا و دینکرد اختصاص دارد.
در بخش چهارم، از ظهور دیوی به نام ملکوس خبر می‌دهد که پنج قرن پس از هزاره اوشیدر ظاهر می‌شود و به سبب زمستان، بیشتر مردم و جانوران می‌میرند. در ادامه، سایر مطالب مربوط به این دوره آورده می‌شود. در بخش‌های پنجم و ششم، شگفتی‌های مربوط به ظهور و اتمام هزاره اوشیدرماه بر بنیاد فصل‌های نهم و دهم دینکرد، در بخش هفتم از جایگاه سوشیانس در بندهشن و در بخش هشتم، از آغاز زندگی پر از آسایش و جاودانگی و پایان دوران اهریمن سخن گفته می‌شود. بخش نهم، بیانگر روز سوشیانس در تقویم زرتشتی است که براساس آن، روز ششم هرماه به سوشیانس و یاوران آن‌ها اختصاص داده شده و در ادامه، وقایع مربوط به آن روزها بیان می‌گردد. بخش‌های دهم تا سیزدهم، بر مبنای متون پیشگویانه زرتشتی از قبیل زند بهمن یسن و جاماسب‌نامه و رویدادهای آخر زمانی گفته می‌شود. بخش‌های چاردهم تا هجدهم، بیانگر ظهور قهرمانان و جاویدانان و دیوان اساطیری زرتشتی در دوره‌های گوناگون است. آنان کارهایی انجام می‌دهند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: بهرام ورجاوند، پشوتن، گرشاسب، ضحاک، کیخسرو.
در بخش نوزدهم، سیستان به عنوان جایی در مشرق ایران که پیش‌تر خاستگاه قهرمانان و بزرگان فراوانی بوده، به عنوان سرزمین موعودها سخن به میان می‌آید. در آخرین بخش، خلاصه‌ای از مباحث مربوط به چگونگی ظهور منجی‌های سه‌گانه اوشیدر، اوشیدرماه و سوشیانس و حوادثی که به‌ویژه در جهان طبیعی با حضور جاویدان‌ها و مبارزه‌های آن‌ها با نیروهای بدی و منازعه اهوره‌مزدا با اهریمن رخ می‌دهد، آمده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 258-259
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.