سفرنامه حج: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ص2س8 208 DS | | کد کنگره = /ص2س8 208 DS | ||
| موضوع =حج - خاطرات - سفر | | موضوع =حج - خاطرات - سفر نامههای ایرانی - صافی، لطف الله، 1297 - - خاطرات - عربستان سعودی - سیر و سیاحت - قرن 20م. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دفتر تنظيم و نشر آثار حضرت آيت الله العظمی صافی گلپایگانی | | ناشر = دفتر تنظيم و نشر آثار حضرت آيت الله العظمی صافی گلپایگانی | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۳
| سفرنامه حج | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صافی گلپایگانی، لطف‌الله (نويسنده) |
| ناشر | دفتر تنظيم و نشر آثار حضرت آيت الله العظمی صافی گلپایگانی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 978-600-5105-46-0 |
| موضوع | حج - خاطرات - سفر نامههای ایرانی - صافی، لطف الله، 1297 - - خاطرات - عربستان سعودی - سیر و سیاحت - قرن 20م. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ص2س8 208 DS |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سفرنامه حج، از آثار مرجع تقلید شیعه، آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی (1297-1400ش)، خاطرات و بیشتر توضیح و تحلیل‌هایی درباره سفر زیارتی خانه خدا و مناسک حجّ است که نگارنده در سال 1361ش، انجام داده است[۱].
هدف و روش
- ناشر با تأکید بر اینکه حجّ از جامع‌ترین اعمال عبادی دین مبین اسلام است، افزوده است: در این اثر، جلوه‌هایی روح‌بخش از سفر به دیار بیت‌الله الحرام با نثری روان و شیوه‌ای نغز به رشته تحریر درآمده است[۲].
- آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپایگانی، کتاب حاضر را مطالبی دانسته که در دومین سفر خودش به حجّ بیت‌الله الحرام به‌عنوان «یادداشت‌های سفر حجّ» نوشته و مباحثی از سفرنامه سفر قبلی خود را به آن افزوده و تلفیق کرده و آن را یادگاری از آن سفر روحانی شمرده است[۳].
ساختار و محتوا
این اثر، از مقدمه و 5 فصل به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه: حجّ و سیاست، احکام دیگر (احکام عبادی حجّ و ارتباطش با ابعاد دیگر)، حجّ از جنبه منافع مالی و مادی.
- آغاز سفر.
- در مدینه منوره.
- وحدت اسلامی.
- در مکه مکرمه.
- درس‌هایی که از حجّ باید آموخت.
نمونه مباحث
- علاوه بر طواف‌هاى واجب، مستحب است که حج‌کننده پیش از حرکت از مکه معظمه طواف دیگرى به‌جا آورد، به‌عنوان وداع که به آن طواف وداع مى‌گویند. طبعاً طواف‌کننده در این طواف توجه بیشتر و خشوع و خضوع زیادترى دارد؛ زیرا نمی‌داند بعد از این طواف، دیگر موفق مى‌شود یا نه؟! از این جهت با دل شکسته از خدا مى‌خواهد که بازگشت به مکه معظمه و حج خانه‌اش را روزى او فرماید و دعا مى‌کند و حوائج خود را از خدا مى‌خواهد و مانند کسى که بخواهد به سفرى طولانى برود و با عزیزان خود با چشم اشکبار وداع نماید و آنها را یک‌یک در بغل گرفته و مى‌بوسد، انسان در وقت طواف وداع همین حال را دارد؛ با خانه کعبه معظمه، با حجرالأسود، با حجر اسماعیل، با مقام ابراهیم، با در و دیوار و زمین مسجدالحرام، با حال سوزناک وداع مى‌نماید... این خاطره‌ها براى همیشه در نفس انسان اثر مى‌گذارد و... روح انسان را نگاه مى‌دارد و از قطع رابطه کلى با مبدأ مانع مى‌شود[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.