آتش، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
تحصیلات ابتدایی را در شهرهای مختلف | تحصیلات ابتدایی را در شهرهای مختلف ترکیه پی گرفت. در سال 1935م، به دانش‌سرای عالی تربیت معلم استانبول راه یافت و در رشته زبان و ادبیات ترکی به تحصیل پرداخت. در ضمن، در کلاس هلموت ریتر نیز شرکت جست و زبان فارسی و عربی را هم آموخت. | ||
==تدریس، پژوهش، سفر== | ==تدریس، پژوهش، سفر== | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۵
| آتش، احمد | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | مصطفی بیگ |
| ولادت | 1917م |
| محل تولد | آغجه‌کوی در منطفه بیره‌جک، ترکیه |
| رحلت | 1966م |
| پیشه | ریاست انستیتوی شرقیات |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | ترجمان البلاغه |
احمد آتش (1917-1966م)، از دانشمندان و ادبای معاصر ترکیه است که تحقیقات ارزشمندی در زمینه زبان و ادبیات فارسی دارد. تصحیح «ترجمان البلاغة» رادویانی از جمله آثار اوست.
ولادت
احمد آتش، به سال 1917م، در یکی از روستاهای ترکیه به نام آغجه‌کوی در منطفه بیره‌جک تولّد یافت.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را در شهرهای مختلف ترکیه پی گرفت. در سال 1935م، به دانش‌سرای عالی تربیت معلم استانبول راه یافت و در رشته زبان و ادبیات ترکی به تحصیل پرداخت. در ضمن، در کلاس هلموت ریتر نیز شرکت جست و زبان فارسی و عربی را هم آموخت.
تدریس، پژوهش، سفر
در سال 1938م، هلموت ریتر او را به‌عنوان دستیار خود برگزید و پس از فراغت از تحصیل نیز آسیستانی کرسی زبان فارسی و عربی به‌عهده وی قرار گرفت. از همین دوره به پژوهش و تلاش مداوم در زبان فارسی پرداخت و بـه نگارش مقالات متعدّد توفیق یافت[۱].
او از سال 1954م، تا تنگی دم واپسین حیات، ریاست انستیتوی شرقیات را به‌عهده داشت و درعین‌حال در تألیف دائرةالمعارف اسلامی سهمی بسزا داشت.
احمد آتش برای تکمیل تحقیقات و گسترش مطالعات علمی خویش به کشورهای مختلفی چون فرانسه 1948، عراق 1953، انگلستان 1954، آلمان 1957 و شوروی 1960م، سفر کرد. او دو بار در سال‌های 1954 و 1966م، رهسپار ایران گردید. وی در ایران به اخذ مدال تحقیقات علمی و در سوریه به عضویت آکادمی آن کشور نائل آمد. علاوه بر این وی عضو انجمن بین‌المللی خاورشناسان نیز بوده است. مرحوم آتش با انسانیت و شخصیت شگرف خویش توانست محبت و احترام همگان را به خود متوجه گرداند[۲].
وفات
احمد آتش به سال 1966م، در استانبول درگذشت.
آثار
آثار وی عبارتند از:
- آثار فارسی در آناطولی؛
- تصحیح سندبادنامه ظهیری سمرقندی (استانبول، 1948م)؛
- تصحیح ترجمان البلاغة رادویانی (استانبول، 1949م)؛
- آثار منظوم فارسی در کتابخانه‌های ترکیه؛
- ترجمه إحصاء العلوم فارابی؛
- ترجمه راحة الصدور راونـدی[۳].
پانویس
منابع مقاله
- سبحانی، توفیق، ترجمه «زندگی و آثار پروفسور احمد آتش»، آینه میراث دوره جدید، پاییز و زمستان 1384، شماره 30 و 31، صفحه 361 تا 376.
- صاوی، صائمه اینال، پیشگفتار کتاب «آثار فارسی در آناطولی از قرن ششم تا هشتم هجری قمری»، اثر احمد آتش، ترجمه صائمه اینال صاوی، ستاد بزرگ ارتشتاران، اداره روابط عمومی بررسی‌های تاریخی.