۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURاندرزنامۀ اردشیر بابکانJ1.jpg | عنوان =اندرزنامۀ اردشیر بابکان | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ساسانی، اردشیر (نویسنده) عباس، احسان (تحقیق متن عربی) امام شوشتری، سید محمدعلی (مترجم) اصلانی، فرها...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''اندرزنامۀ اردشیر بابکان''' تألیف اردشیر | '''اندرزنامۀ اردشیر بابکان''' تألیف [[ساسانی، اردشیر|اردشیر ساسانی]]، تحقیق متن عربی توسط [[عباس، احسان|احسان عباس]] و ترجمه توسط [[امام شوشتری، سید محمدعلی|سید محمدعلی امام شوشتری]] انجام گرفته و ویراستۀ متن توسط [[فرهاد اصلانی]] انجام گرفته است. توجه بسیار اردشیر به زیانهایی که از بیکاری برمیخیزد، خواه گروه جنگیان بیکار بمانند یا سررشتهداران دینی یا دیگر گروههای ملت، نیز از نکات بسیار دلکش اندرزنامه است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
سنت دیرپا و کهن اندرزنامهنویسی در ایران به دوران ساسانی و پیش از آن میرسد و رگههایی از پند و اندرزهای کهن ایرانی در اوستا و کتیبههای هخامنشی هم دیده میشود. اندرز، سخنی حکیمانه است که برای راهنمایی مخاطبان میشود. اندرزنامههای پهلوی دوران ساسانی مهمترین متون اندرزی ایرانی هستند که بعد از اسلام به فارسی و عربی ترجمه شدند و تداوم سنت اندرزنامهنگاری در عهد اسلام به نگارش متون اخلاقی منجر شد که در رأس آنها باید از | سنت دیرپا و کهن اندرزنامهنویسی در ایران به دوران ساسانی و پیش از آن میرسد و رگههایی از پند و اندرزهای کهن ایرانی در اوستا و کتیبههای هخامنشی هم دیده میشود. اندرز، سخنی حکیمانه است که برای راهنمایی مخاطبان میشود. اندرزنامههای پهلوی دوران ساسانی مهمترین متون اندرزی ایرانی هستند که بعد از اسلام به فارسی و عربی ترجمه شدند و تداوم سنت اندرزنامهنگاری در عهد اسلام به نگارش متون اخلاقی منجر شد که در رأس آنها باید از «[[گلستان|گلستان سعدی]]» نام برد. | ||
در میان اندرزنامههای عهد ساسانی، اندرزهای مشهوری به نام خسرو انوشروان بزرگمهر حکیم روایت شده و اندرزنامۀ اردشیر بابکان نیز از این گروه متون بوده است که در درازنای زمان، متن پهلوی آن از دست رفته است؛ اما خوشبختانه ترجمۀ عربی آن باقی مانده است. احسان عباس متن عربی کتاب را در سال 1967 در بیروت منتشر کرد و دو سال بعد در سال 1348، ترجمۀ فارسی زندهیاد سیدمحمدعلی امام شوشتری در تهران منتشر شد. | در میان اندرزنامههای عهد ساسانی، اندرزهای مشهوری به نام خسرو انوشروان بزرگمهر حکیم روایت شده و اندرزنامۀ اردشیر بابکان نیز از این گروه متون بوده است که در درازنای زمان، متن پهلوی آن از دست رفته است؛ اما خوشبختانه ترجمۀ عربی آن باقی مانده است. احسان عباس متن عربی کتاب را در سال 1967 در بیروت منتشر کرد و دو سال بعد در سال 1348، ترجمۀ فارسی زندهیاد سیدمحمدعلی امام شوشتری در تهران منتشر شد. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات(خرداد) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(خرداد) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]] |