۱٬۱۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ابن برد شاعری برجسته و نویسنده‌ای توانا و چیره دست بود، در نظم و نثر شیوه‌ای استوار داشت و هنرش سرودن اشعار عاشقانه و وصفى بود، اما در وصف تواناتر بود. ابن بسام نمونه‌های خوبى از آثار منثور و مكاتبات او را در الذخیره نقل كرده است و این نشان مى‌دهد كه مجموعه‌ای از مكاتبات او در آن دوران موجود بوده است. مآخذ دیگر، بخش‌هایى از این اشعار و مكاتیب را نقل كرده‌اند. مطالعه آثار او گذشته از بهره‌های ادبى برای بررسى تاریخ سیاسى و اجتماعى آن دوره از تاریخ اندلس نیز مفید و ضروری است. او در نامه‌نگاری به‌گونه‌ای تسلط داشت كه گاه برای مطیع كردن شورشگران، شیوه تطمیع و تهدید را به هم درمى‌آمیخت. سبك او در این زمینه تقلیدی از ابوالفضل بن عمید است، هر چند مقام ادبى وی به پای او نمى‌رسد. اثر دیگر او متن دو ظفرنامه است كه آنها را پس از پیروزی در جنگ برشلونه به دستور عبدالملك حاجب (برادر عبدالرحمان عامری)، یكى را خطاب به هشام المؤید خلیفه و دیگری را خطاب به عموم مسلمانان قرطبه نوشته شده است. | ابن برد شاعری برجسته و نویسنده‌ای توانا و چیره دست بود، در نظم و نثر شیوه‌ای استوار داشت و هنرش سرودن اشعار عاشقانه و وصفى بود، اما در وصف تواناتر بود. ابن بسام نمونه‌های خوبى از آثار منثور و مكاتبات او را در الذخیره نقل كرده است و این نشان مى‌دهد كه مجموعه‌ای از مكاتبات او در آن دوران موجود بوده است. مآخذ دیگر، بخش‌هایى از این اشعار و مكاتیب را نقل كرده‌اند. مطالعه آثار او گذشته از بهره‌های ادبى برای بررسى تاریخ سیاسى و اجتماعى آن دوره از تاریخ اندلس نیز مفید و ضروری است. او در نامه‌نگاری به‌گونه‌ای تسلط داشت كه گاه برای مطیع كردن شورشگران، شیوه تطمیع و تهدید را به هم درمى‌آمیخت. سبك او در این زمینه تقلیدی از ابوالفضل بن عمید است، هر چند مقام ادبى وی به پای او نمى‌رسد. اثر دیگر او متن دو ظفرنامه است كه آنها را پس از پیروزی در جنگ برشلونه به دستور عبدالملك حاجب (برادر عبدالرحمان عامری)، یكى را خطاب به هشام المؤید خلیفه و دیگری را خطاب به عموم مسلمانان قرطبه نوشته شده است. | ||
آثار بر جای مانده از ابن برد هنر نویسندگى او را كه روشن و دقیق و بدور از حشو و زواید است، به خوبى نشان مى‌دهد. او هرگز دنبال فضل فروشى كه مورد توجه هم عصرانش بود، نرفت و سنت‌های فنى دارالانشای خلافت را كاملاً در نظر مى‌گرفت.<ref>ر.ک: | آثار بر جای مانده از ابن برد هنر نویسندگى او را كه روشن و دقیق و بدور از حشو و زواید است، به خوبى نشان مى‌دهد. او هرگز دنبال فضل فروشى كه مورد توجه هم عصرانش بود، نرفت و سنت‌های فنى دارالانشای خلافت را كاملاً در نظر مى‌گرفت.<ref>ر.ک: آل‌داود، سیدعلى، ج3، ص99-100 </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
آل‌داود، سیدعلى، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374. | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||