۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى '
جز (جایگزینی متن - 'محقق خوانسارى' به 'محقق خوانسارى ') |
جز (جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى ') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
3. مرحله سوم: برخى از محققان از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، محقق حلّى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، فخر المحققين، شهيد اوّل، [[شهيد ثانى]]، شيخ بهائى، صاحب معالم، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] ، فاضل تونى و محقق شيروانى از مهم‌ترين شخصيت‌هاى اين دوره محسوب مى‌شوند. | 3. مرحله سوم: برخى از محققان از جمله [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن ادريس، محقق حلّى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]]، فخر المحققين، شهيد اوّل، [[شهيد ثانى]]، شيخ بهائى، صاحب معالم، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] ، فاضل تونى و محقق شيروانى از مهم‌ترين شخصيت‌هاى اين دوره محسوب مى‌شوند. | ||
4. مرحله چهارم: مرحله چهارم، در كربلا توسط وحيد بهبهانى ظهور كرد. وى، در عصرى زندگى مى‌كرد كه اخبارى‌گرى سيطره داشت. او، با تلاش فراوان توانست اخبارى‌گرى را ساقط و اصولى‌گرى را به جاى آن بنشاند. اين دوره، با وحيد بهبهانى شروع شد و با [[آخوند خراسانى]] و متأخرين از علماء، مانند [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] ، اصفهانى، نايينى و خويى به اوج خود رسيد. | 4. مرحله چهارم: مرحله چهارم، در كربلا توسط [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ظهور كرد. وى، در عصرى زندگى مى‌كرد كه اخبارى‌گرى سيطره داشت. او، با تلاش فراوان توانست اخبارى‌گرى را ساقط و اصولى‌گرى را به جاى آن بنشاند. اين دوره، با [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] شروع شد و با [[آخوند خراسانى]] و متأخرين از علماء، مانند [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] ، اصفهانى، نايينى و خويى به اوج خود رسيد. | ||
مؤلف، در خاتمه كتاب، تحت عنوان«فوائد عامّة» به تبيين اصطلاحاتى از قبيل اصول فقه، حاشيه، تقريرات پرداخته و كتاب را به اتمام مى‌رساند. | مؤلف، در خاتمه كتاب، تحت عنوان«فوائد عامّة» به تبيين اصطلاحاتى از قبيل اصول فقه، حاشيه، تقريرات پرداخته و كتاب را به اتمام مى‌رساند. | ||