المنازل و الديار: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23738J1.jpg | عنوان = المنازل و الديار | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن منقذ، اسامة بن مرشد (نويسنده) حجازی، مصطفی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /م8 4137 PJA | موضوع =ادبیا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /م8 4137 PJA | | کد کنگره = /م8 4137 PJA | ||
| موضوع =ادبیات عربی - نثر عربی - قرن 5ق. - | | موضوع =ادبیات عربی - نثر عربی - قرن 5ق. - مجموعهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = الهیئة المصریة العامة للکتاب | | ناشر = الهیئة المصریة العامة للکتاب | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المنازل و الديار'''، تألیف اسامة بن منقذ (488-584ق)، کتابی است در معرفی شهرها و مکان‌هایی که در گذر زمان از بین رفته و شعرا اندوه خویش بر این منازل و بلاد را در قالب شعر آورده‌اند. کتاب با تحقیق مصطفی حجازی منتشر شده است. | '''المنازل و الديار'''، تألیف [[ابن منقذ، اسامة بن مرشد|اسامة بن منقذ]] (488-584ق)، کتابی است در معرفی شهرها و مکان‌هایی که در گذر زمان از بین رفته و شعرا اندوه خویش بر این منازل و بلاد را در قالب شعر آورده‌اند. کتاب با تحقیق [[حجازی، مصطفی|مصطفی حجازی]] منتشر شده است. | ||
این کتاب مجموعه‌ای است از اشعار شاعران کهن عرب در وصف منازل متروک و شهرها و آبادی‌هایی که بر اثر جنگ یا حوادث طبیعی از قبیل زلزله و سیل ویران شده‌اند و نخستین بار به کوشش خالدوف در مسکو (1961م) و بار دیگر به کوشش مصطفی حجازی در قاهره (1412ق/ 1992م) منتشر شده است<ref>ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، ج8، ص91</ref>. | این کتاب مجموعه‌ای است از اشعار شاعران کهن عرب در وصف منازل متروک و شهرها و آبادی‌هایی که بر اثر جنگ یا حوادث طبیعی از قبیل زلزله و سیل ویران شده‌اند و نخستین بار به کوشش خالدوف در مسکو (1961م) و بار دیگر به کوشش [[حجازی، مصطفی|مصطفی حجازی]] در قاهره (1412ق/ 1992م) منتشر شده است<ref>ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، ج8، ص91</ref>. | ||
==ویژگی‌های کتاب== | ==ویژگی‌های کتاب== | ||
# نویسنده در این کتاب قریب به پنج هزار بیت از بهترین اشعار عربی را گرد آورده که بیشترین شعرای آنها از جمله کسانی هستند که در لغت و قواعد عربی به اشعار آنها احتجاج می‌شود. | # نویسنده در این کتاب قریب به پنج هزار بیت از بهترین اشعار عربی را گرد آورده که بیشترین شعرای آنها از جمله کسانی هستند که در لغت و قواعد عربی به اشعار آنها احتجاج می‌شود. | ||
# اسامه اشعاری را از شعرا و یا دواوین آنها آورده که اکنون در آثار آنها وجود ندارد؛ مثلاً در کتابش ابیات فراوانی را به سید رضی و سید مرتضی نسبت می‌دهد که در دیوان‌های آنها نیامده است. اسامه همچنین تعداد زیادی از اشعار خود را آورده که آنها را در دیوان وی نمی‌بینیم. | # اسامه اشعاری را از شعرا و یا دواوین آنها آورده که اکنون در آثار آنها وجود ندارد؛ مثلاً در کتابش ابیات فراوانی را به [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضی]] و [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] نسبت می‌دهد که در دیوان‌های آنها نیامده است. اسامه همچنین تعداد زیادی از اشعار خود را آورده که آنها را در دیوان وی نمی‌بینیم. | ||
# این کتاب مشتمل بر اشعار فراوانی است که عرب درباره منازل و شهرها، رسوم، اطلال و دمن و... آورده است. این اشعار وحدت موضوعی داشته و محققین را کمک می‌کند که این پدیده را در شعر عربی پیگیری کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، 9-10</ref>. | # این کتاب مشتمل بر اشعار فراوانی است که عرب درباره منازل و شهرها، رسوم، اطلال و دمن و... آورده است. این اشعار وحدت موضوعی داشته و محققین را کمک می‌کند که این پدیده را در شعر عربی پیگیری کنند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، 9-10</ref>. | ||
نویسنده کتابش را در شانزده فصل به‌ترتیب در رابطه با منازل، دیار، مغانی و... نوشته است. وی کتابش را غالباً با ذکر آیاتی از قرآن کریم مناسب با موضوع، آغاز کرده است. سپس تفسیر مأثور را به دنبال آن آورده و اگر احادیثی مناسب با مقام یافته ذکر کرده است. پس از آن اشعار منتخب فراوانی را آورده است. شیوه اسامه در این کتاب همانند شیوه‌اش در کتاب دیگرش «لباب الآداب» است؛ با این تفاوت که غلبه در اینجا با شعر است و این شیوه در بسیاری از مصنفات رایج است؛ مانند «العرر و الغرر» وطواط، | نویسنده کتابش را در شانزده فصل به‌ترتیب در رابطه با منازل، دیار، مغانی و... نوشته است. وی کتابش را غالباً با ذکر آیاتی از قرآن کریم مناسب با موضوع، آغاز کرده است. سپس تفسیر مأثور را به دنبال آن آورده و اگر احادیثی مناسب با مقام یافته ذکر کرده است. پس از آن اشعار منتخب فراوانی را آورده است. شیوه اسامه در این کتاب همانند شیوه‌اش در کتاب دیگرش «لباب الآداب» است؛ با این تفاوت که غلبه در اینجا با شعر است و این شیوه در بسیاری از مصنفات رایج است؛ مانند «العرر و الغرر» وطواط، «[[محاضرات الأدباء و محاورات الشعراء و البلغاء|محاظرات الأدباء]]» [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانی]] و «[[العقد الفريد]]» [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبدربه]]<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۳
| المنازل و الديار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن منقذ، اسامة بن مرشد (نويسنده) حجازی، مصطفی (محقق) |
| ناشر | الهیئة المصریة العامة للکتاب |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2008م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-977-420-518-6 |
| موضوع | ادبیات عربی - نثر عربی - قرن 5ق. - مجموعهها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م8 4137 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المنازل و الديار، تألیف اسامة بن منقذ (488-584ق)، کتابی است در معرفی شهرها و مکان‌هایی که در گذر زمان از بین رفته و شعرا اندوه خویش بر این منازل و بلاد را در قالب شعر آورده‌اند. کتاب با تحقیق مصطفی حجازی منتشر شده است.
این کتاب مجموعه‌ای است از اشعار شاعران کهن عرب در وصف منازل متروک و شهرها و آبادی‌هایی که بر اثر جنگ یا حوادث طبیعی از قبیل زلزله و سیل ویران شده‌اند و نخستین بار به کوشش خالدوف در مسکو (1961م) و بار دیگر به کوشش مصطفی حجازی در قاهره (1412ق/ 1992م) منتشر شده است[۱].
ویژگی‌های کتاب
- نویسنده در این کتاب قریب به پنج هزار بیت از بهترین اشعار عربی را گرد آورده که بیشترین شعرای آنها از جمله کسانی هستند که در لغت و قواعد عربی به اشعار آنها احتجاج می‌شود.
- اسامه اشعاری را از شعرا و یا دواوین آنها آورده که اکنون در آثار آنها وجود ندارد؛ مثلاً در کتابش ابیات فراوانی را به سید رضی و سید مرتضی نسبت می‌دهد که در دیوان‌های آنها نیامده است. اسامه همچنین تعداد زیادی از اشعار خود را آورده که آنها را در دیوان وی نمی‌بینیم.
- این کتاب مشتمل بر اشعار فراوانی است که عرب درباره منازل و شهرها، رسوم، اطلال و دمن و... آورده است. این اشعار وحدت موضوعی داشته و محققین را کمک می‌کند که این پدیده را در شعر عربی پیگیری کنند[۲].
نویسنده کتابش را در شانزده فصل به‌ترتیب در رابطه با منازل، دیار، مغانی و... نوشته است. وی کتابش را غالباً با ذکر آیاتی از قرآن کریم مناسب با موضوع، آغاز کرده است. سپس تفسیر مأثور را به دنبال آن آورده و اگر احادیثی مناسب با مقام یافته ذکر کرده است. پس از آن اشعار منتخب فراوانی را آورده است. شیوه اسامه در این کتاب همانند شیوه‌اش در کتاب دیگرش «لباب الآداب» است؛ با این تفاوت که غلبه در اینجا با شعر است و این شیوه در بسیاری از مصنفات رایج است؛ مانند «العرر و الغرر» وطواط، «محاظرات الأدباء» راغب اصفهانی و «العقد الفريد» ابن عبدربه[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1377.