۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى '
جز (جایگزینی متن - 'آقا ضياء الدين عراقى' به 'آقا ضياء الدين عراقى ') |
جز (جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى ') |
||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۳۹: | ||
مؤلف در اين قسمت با مقايسه‌اى بين کتاب مبسوط [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و سرائر ابن ادريس، به نكات مهمى در باب تفاوت اين دو دوره فقهى دست يافته است. | مؤلف در اين قسمت با مقايسه‌اى بين کتاب مبسوط [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و سرائر ابن ادريس، به نكات مهمى در باب تفاوت اين دو دوره فقهى دست يافته است. | ||
گسترش استدلال و تنقيح، نام ششمين دوره فقه است كه از زمان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](ره) شروع شده و تا زمان مجدد بزرگ مرحوم وحيد بهبهانى ادامه يافت. در اين دوره بحث‌هاى فقهى - استدلالى گسترده‌اى ميان علما رواج يافته بود كه اثرات مهمى را نيز بر جاى گذاشت. | گسترش استدلال و تنقيح، نام ششمين دوره فقه است كه از زمان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](ره) شروع شده و تا زمان مجدد بزرگ مرحوم [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ادامه يافت. در اين دوره بحث‌هاى فقهى - استدلالى گسترده‌اى ميان علما رواج يافته بود كه اثرات مهمى را نيز بر جاى گذاشت. | ||
از شخصيت‌هاى علمى اين دوره مى‌توان به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فخر المحققين فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، شهيد اول جمال الدين محمد بن مكى، محقق ثانى نور الدين على بن عبد العالى كركى، شيخ على ميسى، [[شهيد ثانى]] زين الدين جبعى، علامه شيخ عبد الصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] و صاحب مدارك اشاره كرد. | از شخصيت‌هاى علمى اين دوره مى‌توان به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فخر المحققين فرزند [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، شهيد اول جمال الدين محمد بن مكى، محقق ثانى نور الدين على بن عبد العالى كركى، شيخ على ميسى، [[شهيد ثانى]] زين الدين جبعى، علامه شيخ عبد الصمد پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] و صاحب مدارك اشاره كرد. | ||
| خط ۱۴۵: | خط ۱۴۵: | ||
کتاب‌هاى مهمى مانند وسائل الشيعه، وافى و [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] نتيجه زحمات بزرگان علمى در اين دوره مى‌باشند. | کتاب‌هاى مهمى مانند وسائل الشيعه، وافى و [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] نتيجه زحمات بزرگان علمى در اين دوره مى‌باشند. | ||
مرحله هفتم، مرحله تكامل و رشد فقه نام دارد. اين دوره از زمان مرحوم وحيد بهبهانى تا زمان [[شيخ انصارى]] ادامه يافته كه تكامل بزرگى در اين دوره به وجود آمد. | مرحله هفتم، مرحله تكامل و رشد فقه نام دارد. اين دوره از زمان مرحوم [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] تا زمان [[شيخ انصارى]] ادامه يافته كه تكامل بزرگى در اين دوره به وجود آمد. | ||
مرحوم وحيد | مرحوم [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ، صاحب رياض المسائل خواهرزاده وحيد، مرحوم بحر العلوم، شيخ جعفر كاشف العظاء، شريف العلماء، صاحب مفتاح الكرامه، ملا احمد نراقى صاحب مستند الشيعه، آیت‌الله شيخ محمد حسن نجفى صاحب جواهر الكلام فى شرح شرائع الاسلام از فقهاى بزرگ اين دوره فقهى مى‌باشند. | ||
دوره هشتم، دوره تدقيق در ابحاث فقهى است كه در واقع اين مسير با تلاش مرحوم [[شيخ انصارى]] شروع شده و تا زمان مرحوم [[آخوند خراسانى]] ادامه يافت. | دوره هشتم، دوره تدقيق در ابحاث فقهى است كه در واقع اين مسير با تلاش مرحوم [[شيخ انصارى]] شروع شده و تا زمان مرحوم [[آخوند خراسانى]] ادامه يافت. | ||