الأربعون البلدانية: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR93919J1.jpg | عنوان = الأربعون البلدانية | عنوان‌های دیگر = أربعون حديثا عن أربعين شيخا من أربعين مدينة لأربعين من الصحابة | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن عساکر، علی بن حسن (نويسنده) حریری، عبدو الحاج محمد (محقق)...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۱۴۳/۹/ف۹الف۴ | ||
| موضوع = | | موضوع =اربعینیا‌ت,احادیث اهل سنت - قرن۱۴ق | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = المکتب الإسلامي | | ناشر = المکتب الإسلامي | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأربعون البلدانية'''، تألیف ابن عساکر دمشقی (499-571ق)، کتابی است مشتمل بر چهل حدیث از چهل شیخ از چهل شهر از زبان چهل تن از صحابه. کتاب با تحقیق و تخریج عبدو حاج محمد حریری منتشر شده است. | '''الأربعون البلدانية'''، تألیف [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر دمشقی]] (499-571ق)، کتابی است مشتمل بر چهل حدیث از چهل شیخ از چهل شهر از زبان چهل تن از صحابه. کتاب با تحقیق و تخریج [[حریری، عبدو الحاج محمد|عبدو حاج محمد حریری]] منتشر شده است. | ||
در این کتاب چهل حدیث از چهل صحابی که چهل تن از اساتید ابن عساکر از چهل شهر مختلف روایت کرده‌اند، گرد آمده است. مؤلف به نقد احادیث مذکور نیز پرداخته است و به تخریج آنها در منابع مشهور سنت همت نهاده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | در این کتاب چهل حدیث از چهل صحابی که چهل تن از اساتید [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] از چهل شهر مختلف روایت کرده‌اند، گرد آمده است. مؤلف به نقد احادیث مذکور نیز پرداخته است و به تخریج آنها در منابع مشهور سنت همت نهاده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | ||
در ابتدای کتاب با ذکر منابع مختلفی برای ترجمه ابن عساکر، شرح حال وی با ذکر اسم و نسب، اساتید، شاگردان، جایگاه علمی و اخلاقی و پس از آن اسامی قریب به یک‌صد اثر وی ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-30</ref>. | در ابتدای کتاب با ذکر منابع مختلفی برای ترجمه [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، شرح حال وی با ذکر اسم و نسب، اساتید، شاگردان، جایگاه علمی و اخلاقی و پس از آن اسامی قریب به یک‌صد اثر وی ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص15-30</ref>. | ||
ابن عساکر در مقدمه کتاب، سبب نگارش کتابی در موضوع چهل حدیث را عمل به سفارش نبوی و وعده ثواب برای کسی که در راستای تبلیغ و تلقین امر دین به امت آن حضرت، چهل حدیث را حفظ کند، دانسته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref>. وی سپس به توجه ویژه علما به نگارش اربعینات اشاره کرده که البته در موضوعات مختلف توحید و اثبات صفات الهی، یا ذکر احادیث احکام، یا عبادات و یا مواعظ و مانند آن گردآوری شده است<ref>ر.ک: همان، ص35-36</ref>. | [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در مقدمه کتاب، سبب نگارش کتابی در موضوع چهل حدیث را عمل به سفارش نبوی و وعده ثواب برای کسی که در راستای تبلیغ و تلقین امر دین به امت آن حضرت، چهل حدیث را حفظ کند، دانسته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص34</ref>. وی سپس به توجه ویژه علما به نگارش اربعینات اشاره کرده که البته در موضوعات مختلف توحید و اثبات صفات الهی، یا ذکر احادیث احکام، یا عبادات و یا مواعظ و مانند آن گردآوری شده است<ref>ر.ک: همان، ص35-36</ref>. | ||
«مکه» مکرمه اولین شهری است که از آن سخن رفته است. ابن عساکر حدیثی را از عبدالله بن محمد اسماعیل بن صدقة بن غزّال مصری ساکن مکه، نقل می‌کند. مؤلف حدیث مورد نظر را در ذی‌الحجه سال 521ق، در شهر مکه، در حرم معظم روبه‌روی کعبه از ناحیه باب ابراهیم(ع)، شنیده است. راوی حدیث خود را با سند به عمر بن خطاب رسانده که او درحالی‌که بر منبر بود، گفت: از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: «إنما الأعمال بالنيات...». مؤلف سپس به بررسی و تخریج حدیث مزبور از منابع و طرق دیگر پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص51-47</ref>. | «مکه» مکرمه اولین شهری است که از آن سخن رفته است. ابن عساکر حدیثی را از عبدالله بن محمد اسماعیل بن صدقة بن غزّال مصری ساکن مکه، نقل می‌کند. مؤلف حدیث مورد نظر را در ذی‌الحجه سال 521ق، در شهر مکه، در حرم معظم روبه‌روی کعبه از ناحیه باب ابراهیم(ع)، شنیده است. راوی حدیث خود را با سند به عمر بن خطاب رسانده که او درحالی‌که بر منبر بود، گفت: از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: «إنما الأعمال بالنيات...». مؤلف سپس به بررسی و تخریج حدیث مزبور از منابع و طرق دیگر پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص51-47</ref>. | ||
مدینه، منا، دمشق، کوفه، بغداد، جَی، اصفهان، مرو، نیشابور، هرات، بوشنج، بون، بغی، سرخس، ازجاه، میهنه، طابران، نوقان، شان‌زوار، خسروجرد، بسطام، دامغان، سمنان، ری، زنجان، ابهر، تبریز، مرند، خوی جرباذقان، همدان، مشکان، روذرّاور، اسدآباد، حلوان، آرجیش، انبار، رحبه مالک بن طوق و رافقه (رقه) دیگر شهرهایی است که ابن عساکر احادیثی را که در آنها شنیده است، نقل کرده است. | مدینه، منا، دمشق، کوفه، بغداد، جَی، اصفهان، مرو، نیشابور، هرات، بوشنج، بون، بغی، سرخس، ازجاه، میهنه، طابران، نوقان، شان‌زوار، خسروجرد، بسطام، دامغان، سمنان، ری، زنجان، ابهر، تبریز، مرند، خوی جرباذقان، همدان، مشکان، روذرّاور، اسدآباد، حلوان، آرجیش، انبار، رحبه مالک بن طوق و رافقه (رقه) دیگر شهرهایی است که [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] احادیثی را که در آنها شنیده است، نقل کرده است. | ||
همان گونه که مشاهده می‌شود بسیاری از این شهرها جزیی از ایران اسلامی است، که ابن عساکر در ابتدای برخی توضیحی کوتاه در معرفی شهر می‌نویسد؛ به‌عنوان مثال همدان را «شهر بزرگی از بلاد جبل» می‌خواند<ref>ر.ک: همان، ص138</ref>. | همان گونه که مشاهده می‌شود بسیاری از این شهرها جزیی از ایران اسلامی است، که [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در ابتدای برخی توضیحی کوتاه در معرفی شهر می‌نویسد؛ به‌عنوان مثال همدان را «شهر بزرگی از بلاد جبل» می‌خواند<ref>ر.ک: همان، ص138</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:متون احادیث]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۵
| الأربعون البلدانية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عساکر، علی بن حسن (نويسنده) حریری، عبدو الحاج محمد (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | أربعون حديثا عن أربعين شيخا من أربعين مدينة لأربعين من الصحابة |
| ناشر | المکتب الإسلامي |
| مکان نشر | اردن - عمان ** سوریه - دمشق ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1413ق - 1993م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اربعینیا‌ت,احادیث اهل سنت - قرن۱۴ق |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۱۴۳/۹/ف۹الف۴ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأربعون البلدانية، تألیف ابن عساکر دمشقی (499-571ق)، کتابی است مشتمل بر چهل حدیث از چهل شیخ از چهل شهر از زبان چهل تن از صحابه. کتاب با تحقیق و تخریج عبدو حاج محمد حریری منتشر شده است.
در این کتاب چهل حدیث از چهل صحابی که چهل تن از اساتید ابن عساکر از چهل شهر مختلف روایت کرده‌اند، گرد آمده است. مؤلف به نقد احادیث مذکور نیز پرداخته است و به تخریج آنها در منابع مشهور سنت همت نهاده است[۱].
در ابتدای کتاب با ذکر منابع مختلفی برای ترجمه ابن عساکر، شرح حال وی با ذکر اسم و نسب، اساتید، شاگردان، جایگاه علمی و اخلاقی و پس از آن اسامی قریب به یک‌صد اثر وی ذکر شده است[۲].
ابن عساکر در مقدمه کتاب، سبب نگارش کتابی در موضوع چهل حدیث را عمل به سفارش نبوی و وعده ثواب برای کسی که در راستای تبلیغ و تلقین امر دین به امت آن حضرت، چهل حدیث را حفظ کند، دانسته است[۳]. وی سپس به توجه ویژه علما به نگارش اربعینات اشاره کرده که البته در موضوعات مختلف توحید و اثبات صفات الهی، یا ذکر احادیث احکام، یا عبادات و یا مواعظ و مانند آن گردآوری شده است[۴].
«مکه» مکرمه اولین شهری است که از آن سخن رفته است. ابن عساکر حدیثی را از عبدالله بن محمد اسماعیل بن صدقة بن غزّال مصری ساکن مکه، نقل می‌کند. مؤلف حدیث مورد نظر را در ذی‌الحجه سال 521ق، در شهر مکه، در حرم معظم روبه‌روی کعبه از ناحیه باب ابراهیم(ع)، شنیده است. راوی حدیث خود را با سند به عمر بن خطاب رسانده که او درحالی‌که بر منبر بود، گفت: از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: «إنما الأعمال بالنيات...». مؤلف سپس به بررسی و تخریج حدیث مزبور از منابع و طرق دیگر پرداخته است[۵].
مدینه، منا، دمشق، کوفه، بغداد، جَی، اصفهان، مرو، نیشابور، هرات، بوشنج، بون، بغی، سرخس، ازجاه، میهنه، طابران، نوقان، شان‌زوار، خسروجرد، بسطام، دامغان، سمنان، ری، زنجان، ابهر، تبریز، مرند، خوی جرباذقان، همدان، مشکان، روذرّاور، اسدآباد، حلوان، آرجیش، انبار، رحبه مالک بن طوق و رافقه (رقه) دیگر شهرهایی است که ابن عساکر احادیثی را که در آنها شنیده است، نقل کرده است.
همان گونه که مشاهده می‌شود بسیاری از این شهرها جزیی از ایران اسلامی است، که ابن عساکر در ابتدای برخی توضیحی کوتاه در معرفی شهر می‌نویسد؛ به‌عنوان مثال همدان را «شهر بزرگی از بلاد جبل» می‌خواند[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.