صافی گلپایگانی، لطف‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

آیت‌الله  آقاى حاج [[موسوی گلپایگانی، سید جمال‌الدین احمد|سید جمال‌الدین هاشمى گلپایگانى]] که از مراجع بزرگ عصر خود در نجف اشرف بودند، در تاریخ سوم جمادى‌الاولى 1375ق؛ یعنى چهل سال قبل براى معظم‌له اجازه اجتهاد صادر نموده و مرقوم نموده‌اند که ایشان به بالاترین درجه اجتهاد و استنباط در احکام شرعیه نایل گردیده‌اند. وی در آن اجازه بسیار عالى که اکنون موجود است، ایشان را با القاب: «العالم، العلم، {{عبارت عربی|العيلم}}، العلّام، الفاضل، {{عبارت عربی|الكامل}}، الهمام، علم الأعلام، حجةالإسلام» یاد فرموده و ستوده‌اند.  

فردى که در طول عمر، با قلم و بیان در خدمت اسلام بوده و از عارفان وارسته‌اى که: «{{عبارت عربی|يذكركم رؤيته}}»؛ دیدار او انسان را به یاد خدا مى‌اندازد و معاشرت با او بر فضل و دانش و تقواى معاشر مى‌افزاید».

# بزم حضور (دفتر شعر رضوى)؛

# نغمه مشتاقان (دفتر شعر)؛

# آفتاب مشرقین (دفتر شعر عاشورایى)؛

# {{عبارت عربی|صحيفة المؤمن}} (دفتر شعر)؛

# {{عبارت عربی|جامع الأحكام}}، 2 جلد؛