مفهوم خانه در اصفهان دوره صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'ه اند،' به 'ه‌اند،')
    خط ۵۴: خط ۵۴:
    خانه‌ی جمشیدی
    خانه‌ی جمشیدی
    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    بشر امروز به دنبال جایی برای سکونت بوده است که فراتر از تامین نیازهای جسمانی او، آرامش او را نیز تامین نماید. اما در روزگار کنونی ما عدم رضایت از کیفیت فضایی خانه‌های آپارتمانی که جایگزین خانه‌های قدیم شده اند، همه را به تامل واداشته است. برخی مسبب اصلی این وضعیت را مدرنیسم می‌دانند. اتفاقی که پس از نفوذ مدرنیته و مدرن شدن شکل زندگی و در نهایت تغییر کالبد خانه‌ها رخ داد، اهمیت بیش تر به مساله‌ی آسایش نسبت به آرامش و تهی شدن خانه از هرگونه کیفیت بود، به گونه‌ای که مفهوم خانه به «سرپناه» تقلیل یافت. سؤال این جاست که احساس آرامشی که در خانه‌های قدیم وجود داشت از کجا می آمد و چرا هم اکنون در خانه‌های معاصر از این کیفیت‌ها خبری نیست؟
    بشر امروز به دنبال جایی برای سکونت بوده است که فراتر از تامین نیازهای جسمانی او، آرامش او را نیز تامین نماید. اما در روزگار کنونی ما عدم رضایت از کیفیت فضایی خانه‌های آپارتمانی که جایگزین خانه‌های قدیم شده‌اند، همه را به تامل واداشته است. برخی مسبب اصلی این وضعیت را مدرنیسم می‌دانند. اتفاقی که پس از نفوذ مدرنیته و مدرن شدن شکل زندگی و در نهایت تغییر کالبد خانه‌ها رخ داد، اهمیت بیش تر به مساله‌ی آسایش نسبت به آرامش و تهی شدن خانه از هرگونه کیفیت بود، به گونه‌ای که مفهوم خانه به «سرپناه» تقلیل یافت. سؤال این جاست که احساس آرامشی که در خانه‌های قدیم وجود داشت از کجا می آمد و چرا هم اکنون در خانه‌های معاصر از این کیفیت‌ها خبری نیست؟


    «خانه» در پژوهش حاضر در جایگاه شیء ارزشمندی قرار نگرفته است بلکه ارزشی ست مرکب از تفکر دیروز و فراموشی امروز. در همین راستا برای رسیدن به مفهومی از خانه که ارتباط مناسبی با فرهنگ و پیشینه ما داشته باشد، این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام - اصفهان عصر صفوی - به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد و از آن جا که متاسفانه اکثر خانه‌های باارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفت است، از دیگر اسناد به جای مانده از آن دوره، متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری نیز در این تحقیق استفاده شده است تا از این طریق به مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران نزدیک تر شویم. از این رو نویسنده‌ی توانای کتاب به طور مفصل و موشکافانه این موضوع را بررسی نموده است.واضح است که بین شخصیت خانه، انسان و طبیعت ارتباطی تنگاتنگ وجود دارد. در این کتاب دوره‌ای واکاوی شده است که تمام فضاهای خانه مفاهیم خاص خود را داشته اند و نویسنده به نحوی جامع و از مناظر مختلف به تحقیق در این خصوص پرداخته است. گویی در یک دفتر به چند دفتر از تحقیقات جامعه درهم پیوسته بر می خوریم. یکی از مبانی این تحقیق تحلیل موجودیت تاریخی «خانه» و ایجاد فضایی برای مقایسه با قرن کنونی و معیارسازی و دگرگونی در روش‌های موجود است. با توجه به این مهم شاید بتوان این مطلب را ذیل عبارت «در جست وجوی معیار از دست رفته» قرار داد! در جایجای اثر به ارکان اصلی و بنیادین در طراحی خانه اشاره شده است به طوری که نویسنده به رابطه‌ی مستقیم آن با فلسفه و اندیشه‌ی حاکم در عصر صفوی می‌پردازد. بنابراین اگرچه به قول ایشان نمی توان به روش  گذشتگان زندگانی کرد اما با توجه به معماری ارزشمندی که بر اثر همین کتاب پی با آن می بریم، اصفهان صفوی را می‌توان «مدینه‌ی فاضله‌ی معماری ایرانی» نامید.<ref> [https://www.historylib.com/books/2220 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    «خانه» در پژوهش حاضر در جایگاه شیء ارزشمندی قرار نگرفته است بلکه ارزشی ست مرکب از تفکر دیروز و فراموشی امروز. در همین راستا برای رسیدن به مفهومی از خانه که ارتباط مناسبی با فرهنگ و پیشینه ما داشته باشد، این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام - اصفهان عصر صفوی - به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد و از آن جا که متاسفانه اکثر خانه‌های باارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفت است، از دیگر اسناد به جای مانده از آن دوره، متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری نیز در این تحقیق استفاده شده است تا از این طریق به مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران نزدیک تر شویم. از این رو نویسنده‌ی توانای کتاب به طور مفصل و موشکافانه این موضوع را بررسی نموده است.واضح است که بین شخصیت خانه، انسان و طبیعت ارتباطی تنگاتنگ وجود دارد. در این کتاب دوره‌ای واکاوی شده است که تمام فضاهای خانه مفاهیم خاص خود را داشته اند و نویسنده به نحوی جامع و از مناظر مختلف به تحقیق در این خصوص پرداخته است. گویی در یک دفتر به چند دفتر از تحقیقات جامعه درهم پیوسته بر می خوریم. یکی از مبانی این تحقیق تحلیل موجودیت تاریخی «خانه» و ایجاد فضایی برای مقایسه با قرن کنونی و معیارسازی و دگرگونی در روش‌های موجود است. با توجه به این مهم شاید بتوان این مطلب را ذیل عبارت «در جست وجوی معیار از دست رفته» قرار داد! در جایجای اثر به ارکان اصلی و بنیادین در طراحی خانه اشاره شده است به طوری که نویسنده به رابطه‌ی مستقیم آن با فلسفه و اندیشه‌ی حاکم در عصر صفوی می‌پردازد. بنابراین اگرچه به قول ایشان نمی توان به روش  گذشتگان زندگانی کرد اما با توجه به معماری ارزشمندی که بر اثر همین کتاب پی با آن می بریم، اصفهان صفوی را می‌توان «مدینه‌ی فاضله‌ی معماری ایرانی» نامید.<ref> [https://www.historylib.com/books/2220 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>

    نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۳

    مفهوم خانه در اصفهان دوره صفوی
    مفهوم خانه در اصفهان دوره صفوی
    پدیدآورانمحمدی خبازان، ساینا (نویسنده)
    ناشرکتاب آرایی ایرانی
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۵ش
    کد کنگره

    مفهوم خانه در اصفهان دوره صفوی تألیف ساینا محمدی خبازان؛ این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام- اصفهان عصر صفوی - به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد و از آن جا که متاسفانه اکثر خانه‌های با ارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفته است، از دیگر اسناد به جا مانده از آن دوره نظیر متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری نیز در این تحقیق استفاده شده است تا از این طریق، درک مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران بهتر میسر شود.

    ساختار

    کتاب از دو فصل تشکیل شده، عناوین کتاب عبارت است از: مقدمه

    متون ادبی - تاریخی

    متون فلسفی

    نگارگری

    فصل دوم: در عمل

    مقدمه

    خانه‌ی خواجه پطرس

    خانه‌ی مارتا پیترز

    خانه‌ی داوید

    خانه‌ی سوکیاس

    خانه‌ی مشکی

    خانه‌ی جلالی

    خانه‌ی جمشیدی

    گزارش کتاب

    بشر امروز به دنبال جایی برای سکونت بوده است که فراتر از تامین نیازهای جسمانی او، آرامش او را نیز تامین نماید. اما در روزگار کنونی ما عدم رضایت از کیفیت فضایی خانه‌های آپارتمانی که جایگزین خانه‌های قدیم شده‌اند، همه را به تامل واداشته است. برخی مسبب اصلی این وضعیت را مدرنیسم می‌دانند. اتفاقی که پس از نفوذ مدرنیته و مدرن شدن شکل زندگی و در نهایت تغییر کالبد خانه‌ها رخ داد، اهمیت بیش تر به مساله‌ی آسایش نسبت به آرامش و تهی شدن خانه از هرگونه کیفیت بود، به گونه‌ای که مفهوم خانه به «سرپناه» تقلیل یافت. سؤال این جاست که احساس آرامشی که در خانه‌های قدیم وجود داشت از کجا می آمد و چرا هم اکنون در خانه‌های معاصر از این کیفیت‌ها خبری نیست؟

    «خانه» در پژوهش حاضر در جایگاه شیء ارزشمندی قرار نگرفته است بلکه ارزشی ست مرکب از تفکر دیروز و فراموشی امروز. در همین راستا برای رسیدن به مفهومی از خانه که ارتباط مناسبی با فرهنگ و پیشینه ما داشته باشد، این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام - اصفهان عصر صفوی - به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد و از آن جا که متاسفانه اکثر خانه‌های باارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفت است، از دیگر اسناد به جای مانده از آن دوره، متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری نیز در این تحقیق استفاده شده است تا از این طریق به مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران نزدیک تر شویم. از این رو نویسنده‌ی توانای کتاب به طور مفصل و موشکافانه این موضوع را بررسی نموده است.واضح است که بین شخصیت خانه، انسان و طبیعت ارتباطی تنگاتنگ وجود دارد. در این کتاب دوره‌ای واکاوی شده است که تمام فضاهای خانه مفاهیم خاص خود را داشته اند و نویسنده به نحوی جامع و از مناظر مختلف به تحقیق در این خصوص پرداخته است. گویی در یک دفتر به چند دفتر از تحقیقات جامعه درهم پیوسته بر می خوریم. یکی از مبانی این تحقیق تحلیل موجودیت تاریخی «خانه» و ایجاد فضایی برای مقایسه با قرن کنونی و معیارسازی و دگرگونی در روش‌های موجود است. با توجه به این مهم شاید بتوان این مطلب را ذیل عبارت «در جست وجوی معیار از دست رفته» قرار داد! در جایجای اثر به ارکان اصلی و بنیادین در طراحی خانه اشاره شده است به طوری که نویسنده به رابطه‌ی مستقیم آن با فلسفه و اندیشه‌ی حاکم در عصر صفوی می‌پردازد. بنابراین اگرچه به قول ایشان نمی توان به روش گذشتگان زندگانی کرد اما با توجه به معماری ارزشمندی که بر اثر همین کتاب پی با آن می بریم، اصفهان صفوی را می‌توان «مدینه‌ی فاضله‌ی معماری ایرانی» نامید.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها