تاریخ جمهوری ارمنستان: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'بین الملل' به 'بینالملل') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
از بهار سال 1918م، تا زمستان 1920م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانهای در جهت برپایی حکومتی مستقل مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار می آمد و مشلات بسیار و حل نشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشتقات بی سابقهای سالهای 1916-1915م را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیت همگانی دست یابد. اگرچه ارمنیها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است. اکنون با گذشت نیم قرن آشکار شده است که آن لحظهی تاریخی، برای دستیابی ارمنیها به استقلال پایدار، رویدادی بی موقع بوده است. چرا که آن فرصت در مقایسه با ملل آسیا و آفریقا بسیار زود، و در برابر تجربهی مردم بالکان، بسیار دیر برای امنیها پیش آمده بود. این واقعیت که نه ترکیهی ناسیونالیست و نه اتحاد شوروی، ارمنستانی مستقل را در قلمرو رومانف و عثمانی سابق بر نمی تابیدند و قوای متفق و ایالات متحده نیز در به ثمر رساندن برنامهها و تعهداتشان با شکست مواجه شده بودند و ارمنیها خود به تنهایی برای دفاع از کشور قلیل و ضعیف بودند، عواملی بود که منجر به از هم پاشیدن جمهوری ارمنستان شد. | از بهار سال 1918م، تا زمستان 1920م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانهای در جهت برپایی حکومتی مستقل مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار می آمد و مشلات بسیار و حل نشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشتقات بی سابقهای سالهای 1916-1915م را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیت همگانی دست یابد. اگرچه ارمنیها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است. اکنون با گذشت نیم قرن آشکار شده است که آن لحظهی تاریخی، برای دستیابی ارمنیها به استقلال پایدار، رویدادی بی موقع بوده است. چرا که آن فرصت در مقایسه با ملل آسیا و آفریقا بسیار زود، و در برابر تجربهی مردم بالکان، بسیار دیر برای امنیها پیش آمده بود. این واقعیت که نه ترکیهی ناسیونالیست و نه اتحاد شوروی، ارمنستانی مستقل را در قلمرو رومانف و عثمانی سابق بر نمی تابیدند و قوای متفق و ایالات متحده نیز در به ثمر رساندن برنامهها و تعهداتشان با شکست مواجه شده بودند و ارمنیها خود به تنهایی برای دفاع از کشور قلیل و ضعیف بودند، عواملی بود که منجر به از هم پاشیدن جمهوری ارمنستان شد. | ||
پژوهش حاضر، تلاشی است در جهت تلفیق عوامل متعدد داخلی و خارجی، ملی و | پژوهش حاضر، تلاشی است در جهت تلفیق عوامل متعدد داخلی و خارجی، ملی و بینالمللی که به پیدایش جمهوری ارمنستان انجامید. این مجلد، که جلد نخست از مجموع سه کتاب است، ناظر به برپایی جمهوری و رویارویی آن با مشکلات پیاپی است؛ مشکلاتی از قبیل: نیاز به تحکیم حکومت، مقاومت در برابر زمستان طاقت سوز، حل منازعات پیچیده و طاقت فرسای ارضی با گرجستان و آذربایجان و نیز جلب حمایت نیروهای متفقین و کنفرانس صلح پاریس.<ref> [https://www.historylib.com/books/2374 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۳
تاریخ جمهوری ارمنستان | |
---|---|
پدیدآوران | هوانسیان، ریچارد (نویسنده) سمیعی، آتوسا (مترجم) |
ناشر | نشر نشانه |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۶ش |
شابک | 2-45-7693-600-978 |
کد کنگره | |
تاریخ جمهوری ارمنستان تألیف ریچارد هوانسیان، مترجم آتوسا سمیعی؛ از بهار سال 1918م، تا زمستان 1920م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانهای که در جهت برپایی حکومتی مستق مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار می آمد و مشکلات بسیار و حل نشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشقات بی سابقهای سالهای 1916-1915م را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیتی همگانی دست یابد. اگرچه ارمنیها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است.
ساختار
جلد اول این کتاب در چهارده فصل به نگارش در آمده است. فصل اول: به سوی استقلال
فصل دوم: نخستین گام ها
فصل سوم: اساس درگیری
فصل چهارم: درگیری ارمنی - گرجی
فصل پنجم: نخستین زمستان
فصل ششم: تلاش برای تصاحب قره باغ و زنگزور
فصل هفتم: الحاق قارص
فصل هشتم: پیشروی به نخجوان
فصل نهم: ارمنستان در کنفرانس صلح
فصل دهم: واکنش متفقین
فصل یازدهم: دیپلماسی قفقاز و ارتش سفید
فصل دوازدهم: به سوی افقهای بلشویک
فصل سیزدهم در مناطق کوهستان آناتولی
فصل چهاردهم: به سوی دومین سال
گزارش کتاب
از بهار سال 1918م، تا زمستان 1920م، مردم ارمنستان به مدت دو سال و نیم، تلاش مجدانهای در جهت برپایی حکومتی مستقل مبذول داشتند. این حکومت نخستین موجودیت سیاسی آنان پس از گذشت پانصد سال به شمار می آمد و مشلات بسیار و حل نشدنی بر سر راهش قرار داشت؛ اما این ملت که مشتقات بی سابقهای سالهای 1916-1915م را متحمل شده بود، سخت کوشید تا به موفقیت همگانی دست یابد. اگرچه ارمنیها کاملا نامنتظر به استقلال رسیده بودند، اما دیری نپایید که دریافتند، عامل اساسی صیانت ذات و تجدید حیاتشان همین استقلال است. اکنون با گذشت نیم قرن آشکار شده است که آن لحظهی تاریخی، برای دستیابی ارمنیها به استقلال پایدار، رویدادی بی موقع بوده است. چرا که آن فرصت در مقایسه با ملل آسیا و آفریقا بسیار زود، و در برابر تجربهی مردم بالکان، بسیار دیر برای امنیها پیش آمده بود. این واقعیت که نه ترکیهی ناسیونالیست و نه اتحاد شوروی، ارمنستانی مستقل را در قلمرو رومانف و عثمانی سابق بر نمی تابیدند و قوای متفق و ایالات متحده نیز در به ثمر رساندن برنامهها و تعهداتشان با شکست مواجه شده بودند و ارمنیها خود به تنهایی برای دفاع از کشور قلیل و ضعیف بودند، عواملی بود که منجر به از هم پاشیدن جمهوری ارمنستان شد.
پژوهش حاضر، تلاشی است در جهت تلفیق عوامل متعدد داخلی و خارجی، ملی و بینالمللی که به پیدایش جمهوری ارمنستان انجامید. این مجلد، که جلد نخست از مجموع سه کتاب است، ناظر به برپایی جمهوری و رویارویی آن با مشکلات پیاپی است؛ مشکلاتی از قبیل: نیاز به تحکیم حکومت، مقاومت در برابر زمستان طاقت سوز، حل منازعات پیچیده و طاقت فرسای ارضی با گرجستان و آذربایجان و نیز جلب حمایت نیروهای متفقین و کنفرانس صلح پاریس.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران