عرفان و حماسه: تفاوت میان نسخه‌ها

در گفتار اول، نخست از ابعاد شخصیت امام حسین(ع) و جمع بین حماسه و عرفان در سیرت او می‌گوید و اشاره می‌کند که [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] نیز در عصر ما چنین کرد و این در پیامها و دیدار‌‌های او مشهود است، سپس به قصه ‌‌های تاریخ قرآن و دو چهره آنها نظر می‌کد و از میثاق و «قالوا بلی» آدمی می‌گوید پس از آن به مراتب مناجاتها و سخنان معصومان(ع) و اهمیت و ارزش زیارت جامعه کبیره و برخی فراز‌‌های دعای ابوحمزه ثمالی و مفهوم «دلال» می‌پردازد. آنگاه از شخصیت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و عینیت بخشیدن به معارف اسلامی در پرتو تربیت در مکتب امامان(ع) می‌گوید و یادآور می‌شود که امام خمینی راه عرفان را به روی مردم گشودند. بعد یادآور می‌شود که هر یک از ائمه(ع) مظهر یکی از اسمای حسنای خدایند.  

در گفتار سوم نخست از عرفان و حماسه در وصیتنامه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]] می‌گوید بعد به جمع حماسه و عرفان در سیره [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و امام حسین(ع) اشاره می‌کند، سپس به بت غلیظ و بت نرم و رقیق می‌پردازد و از ترس از خدا می‌گوید. بعد به معنای شهادت دست و پا در رستاخیز و شهادت انسان علیه خویش می‌رسد. پس از آن از آرزوی عارافن یعنی عباد باری و به گونه‌ای که گویا او را می‌بینند یاد می‌کد و اشاره می‌کند که این مقامی برتر از ایما است و به آن احسان گویند، بعد اندکی از احسان می‌گوید و اشاره می‌کند که کاین مقام برای دیگران هم فراهم شدنی است. آنگاه از عدالت صغری، وسطی و کبری یاد می‌کند و به فرق عدالت از نگاه فقیه و حکیم می‌پردازد و به فرق نگرش عارف و حکیم و متکلم نسبت به انسان کامل اشاره می‌کند.  

==وابسته‌ها==

{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]