روزها و خطابه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:تاریخ↵رده:تاریخ ایران' به 'رده:تاریخ رده:تاریخ آسیا رده:تاریخ ایران') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''روزها و خطابه‌ها'''، دربرگیرنده هشت سخنرانی عمومی آیت‌الله سید محمود طالقانی (1298-1358ش)، است که به مناسبت‌های مختلف در اماکن مختلف ایراد شده است. | '''روزها و خطابه‌ها'''، دربرگیرنده هشت سخنرانی عمومی [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله سید محمود طالقانی]] (1298-1358ش)، است که به مناسبت‌های مختلف در اماکن مختلف ایراد شده است. | ||
سخنرانی‌های این کتاب قبلاً به‌صورت جزوه‌های جداگانه از طرف همین ناشر منتشر شده بود و به جهت دسترسی آسان‌تر و هزینه کمتر تصمیم گرفته شد که همه این جزوه‌ها را در یک مجموعه گرد آورده شود<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص3</ref>. | سخنرانی‌های این کتاب قبلاً به‌صورت جزوه‌های جداگانه از طرف همین ناشر منتشر شده بود و به جهت دسترسی آسان‌تر و هزینه کمتر تصمیم گرفته شد که همه این جزوه‌ها را در یک مجموعه گرد آورده شود<ref>ر.ک: یادداشت ناشر، ص3</ref>. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در ادامه این بحث به موضوع استبداد و چگونگی تسلط مستبدین بر جامعه می‌پردازد. وی مستبد را نابودکننده نسل و در مقابل اراده خدا می‌داند؛ لذا نباید مجال داد که مفسد و مستبد – به هر صورت و به هر لباس - حاکمیت پیدا کند. حاکمیت در اسلام برای خداست و کسانی که بخواهند اراده خدا را اجرا کنند<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. | در ادامه این بحث به موضوع استبداد و چگونگی تسلط مستبدین بر جامعه می‌پردازد. وی مستبد را نابودکننده نسل و در مقابل اراده خدا می‌داند؛ لذا نباید مجال داد که مفسد و مستبد – به هر صورت و به هر لباس - حاکمیت پیدا کند. حاکمیت در اسلام برای خداست و کسانی که بخواهند اراده خدا را اجرا کنند<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. | ||
نویسنده در ادامه، علی(ع) را مصداق بارز «من يشری نفسه ابتغاء مرضات الله»، معرفی کرده که هر کجا ظلمی است برای دفع ظلم حرکت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص17-18</ref>. «با هرکس آنچه که واجب بود و لازم بود می‌گفت، نه آنچه که مقتضای سیاست وقت بود. این سیاست اسلام است؛ اگر ما مسلمانیم، سیاستمان این است، گرچه شکست بخوریم، ولی حق شکست خوردنی نیست؛ همان طور که علی شکست نخورد. کشته شد، ولی شکست نخورد»<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | نویسنده در ادامه، [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] را مصداق بارز «من يشری نفسه ابتغاء مرضات الله»، معرفی کرده که هر کجا ظلمی است برای دفع ظلم حرکت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص17-18</ref>. «با هرکس آنچه که واجب بود و لازم بود می‌گفت، نه آنچه که مقتضای سیاست وقت بود. این سیاست اسلام است؛ اگر ما مسلمانیم، سیاستمان این است، گرچه شکست بخوریم، ولی حق شکست خوردنی نیست؛ همان طور که علی شکست نخورد. کشته شد، ولی شکست نخورد»<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | ||
لحظه‌های آخر حیات امیرالمؤمنین علی(ع) و توصیه‌ها و گله‌های او با عبارات و توضیحات نویسنده بسیار تأثیرگذار، عبرت‌آموز و خواندنی است<ref>ر.ک: همان، ص28-37</ref>. | لحظه‌های آخر حیات [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و توصیه‌ها و گله‌های او با عبارات و توضیحات نویسنده بسیار تأثیرگذار، عبرت‌آموز و خواندنی است<ref>ر.ک: همان، ص28-37</ref>. | ||
آزادی و در مقابل آن استبداد از مسائل مهم زندگی و تمدن انسانی است؛ لذا آیت‌الله طالقانی در ادامه چگونگی مهار استبداد و حد و حدود آزادی انسان‌ها را مورد بحث قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص42</ref>. | آزادی و در مقابل آن استبداد از مسائل مهم زندگی و تمدن انسانی است؛ لذا [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در ادامه چگونگی مهار استبداد و حد و حدود آزادی انسان‌ها را مورد بحث قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص42</ref>. | ||
سخنرانی مدرسه فیضیه در جوار حرم حضرت معصومه(ع) از جمله سخنرانی‌های کتاب است که آیت‌الله طالقانی در بخشی از آن از تندروی‌های برخی انقلابیون شکایت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص106</ref>. | سخنرانی مدرسه فیضیه در جوار حرم حضرت معصومه(ع) از جمله سخنرانی‌های کتاب است که [[طالقانی، سید محمود|آیت‌الله طالقانی]] در بخشی از آن از تندروی‌های برخی انقلابیون شکایت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص106</ref>. | ||
سخنرانی راجع به فلسطین و سخنرانی‌هایی به‌مناسبت سالروز دکتر مصدق، شهادت استاد مطهری و روز شریعتی از دیگر سخنرانی‌هایی است که در این مقال نمی‌گنجد. | سخنرانی راجع به فلسطین و سخنرانی‌هایی به‌مناسبت سالروز دکتر مصدق، شهادت [[مطهری، مرتضی|استاد مطهری]] و روز [[شریعتی، علی|شریعتی]] از دیگر سخنرانی‌هایی است که در این مقال نمی‌گنجد. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده:تاریخ آسیا]] | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:سلسله‌ها، تقسیم بندی دوره ای]] | [[رده:سلسله‌ها، تقسیم بندی دوره ای]] | ||
[[رده:سلسله‌های پس از اسلام]] | [[رده:سلسله‌های پس از اسلام]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ فروردین 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۱
| روزها و خطابه‌ها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طالقانی، محمود (نويسنده) |
| ناشر | ناس |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1359ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | طالقانی، محمود، 1286 - 1358 -- پیامها و سخنرانیها - ایران - سیاست و حکومت - مقاله‌ها و خطابه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 9ر2ط 1568 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روزها و خطابه‌ها، دربرگیرنده هشت سخنرانی عمومی آیت‌الله سید محمود طالقانی (1298-1358ش)، است که به مناسبت‌های مختلف در اماکن مختلف ایراد شده است.
سخنرانی‌های این کتاب قبلاً به‌صورت جزوه‌های جداگانه از طرف همین ناشر منتشر شده بود و به جهت دسترسی آسان‌تر و هزینه کمتر تصمیم گرفته شد که همه این جزوه‌ها را در یک مجموعه گرد آورده شود[۱].
نویسنده در ابتدای اولین سخنرانی، به اهمیت بحث علمی و فراگیری دانش این‌گونه تأکید کرده است: «بزرگان علمای ما وقتی بحث می‌کنند از اینکه بهترین عبادات در چنین شب‌های پرعظمت و لیلةالقدری چه عبادتی است، به این می‌رسند که بهترین عبادات بحث علمی است، روشنگری است»[۲].
در ادامه این بحث به موضوع استبداد و چگونگی تسلط مستبدین بر جامعه می‌پردازد. وی مستبد را نابودکننده نسل و در مقابل اراده خدا می‌داند؛ لذا نباید مجال داد که مفسد و مستبد – به هر صورت و به هر لباس - حاکمیت پیدا کند. حاکمیت در اسلام برای خداست و کسانی که بخواهند اراده خدا را اجرا کنند[۳].
نویسنده در ادامه، علی(ع) را مصداق بارز «من يشری نفسه ابتغاء مرضات الله»، معرفی کرده که هر کجا ظلمی است برای دفع ظلم حرکت می‌کند[۴]. «با هرکس آنچه که واجب بود و لازم بود می‌گفت، نه آنچه که مقتضای سیاست وقت بود. این سیاست اسلام است؛ اگر ما مسلمانیم، سیاستمان این است، گرچه شکست بخوریم، ولی حق شکست خوردنی نیست؛ همان طور که علی شکست نخورد. کشته شد، ولی شکست نخورد»[۵].
لحظه‌های آخر حیات امیرالمؤمنین علی(ع) و توصیه‌ها و گله‌های او با عبارات و توضیحات نویسنده بسیار تأثیرگذار، عبرت‌آموز و خواندنی است[۶].
آزادی و در مقابل آن استبداد از مسائل مهم زندگی و تمدن انسانی است؛ لذا آیت‌الله طالقانی در ادامه چگونگی مهار استبداد و حد و حدود آزادی انسان‌ها را مورد بحث قرار داده است[۷].
سخنرانی مدرسه فیضیه در جوار حرم حضرت معصومه(ع) از جمله سخنرانی‌های کتاب است که آیت‌الله طالقانی در بخشی از آن از تندروی‌های برخی انقلابیون شکایت می‌کند[۸].
سخنرانی راجع به فلسطین و سخنرانی‌هایی به‌مناسبت سالروز دکتر مصدق، شهادت استاد مطهری و روز شریعتی از دیگر سخنرانی‌هایی است که در این مقال نمی‌گنجد.
پانویس
منابع مقاله
یادداشت ناشر و متن کتاب.