کتاب تاش: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع = شهرهاو شهرستان ها، ایران، بوشهر، دشتی

تاش واژه‌ای است پهلوی اشکانی، به معنای آفریدن و ساختن. این واژه که مترادف «تاشار» یا «تاچار» می باشد زمانی استعمال می شود که وسط آب بر اثر انباشت گل و لای، خشکی ظاهر شود. به آن خشکی تاش گویند.

کتاب تاش در یک چارچوبی است که آداب، رسوم، و ضرب المثل ها در آن مطرح شده که شامل فرهنگ عامه مردم منطقه دشتی می باشد<ref>پایگاه اینترنتی دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی</ref>.

این اثر حاصل چندین سال پژوهش و تلاش نویسنده آن می باشد که بر گویش و آداب و رسوم بخشی از مردم شهرستان دشتی یعنی مناطق اطراف رودخانه مند متمرکز شده است. ایشان علاوه بر پرداختن به فرهنگ و گویش مناطق مذکور به دیگر مناطق دشتی و نیز و مناطق تنگستان و دیر نیز توجه نموده است.

پورمحمدی به معیار آوانگاری واژه ها، اصطلاحات و ضرب المثل ها توجه ویژه ای داشته و سعی نموده بر اساس شیوه نامه آوانگاری بین‌المللی  (I.P.A) کتابش را تنظیم نماید<ref>ر.ک: یادداشت ویراستار، ص27-28</ref>.

فصول کتاب شامل کلیات؛ فرهنگ عامیانه؛ طب سنتی؛ واژگان و اصطلاحات کشاورزی، صیادی، دریانوردی، آبزی؛ داستان ها، افسانه ها، ضرب المثل ها، سوگند ها، بازی ها و غذهای محلی و منظومه کلاخها؛ بادها، رودها، اثار تاریخی؛ و واژگان می شود.