یافعی، عبدالله بن اسعد: تفاوت میان نسخه‌ها

از مشاهیر علما و عرفا و کبار مشایخ صوفیّه شافعیّه، داراى علوم ظاهرى و باطنى، نسبت خرقه و طریقت او به‌ چندین واسطه به [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانى]] موصول، دوستدار علما و اتقیا و صلحا و اولیا بود. کراماتى بدو منسوب است، در شعر نیز داراى طبعى سرشار بوده و منظومات بسیار داشت، خصوصا چند قصیده که در مدح حضرت رسالت ص گفته بسیار مطبوع و پسنده طباع افاضل میباشند. کلامى هم در ذمّ ابن تیمیه گفته و همواره تعصّب اشعرى را کاملا رعایت می‌کرده است.<ref>ر.ک: مدرس تبریزی، محمدعلی، ج5، ص 544-545</ref>

در سال وفات او چند نقل قول وجود دارد، سال 755 یا 760 یا 767 و یا 768 یا 771ق در مکه مکرمه وفات یافت و در باب مصلّى نزد قبر فضیل بن عیاض مدفون گردید.<ref>ر.ک: همان</ref>

 ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب، مدرس تبریزی، محمدعلی، تحقیق مؤسسه امام صادق (ع)، زیر نظر علیرضا سبحانی، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، 1394

[[خلاصة المفاخر فى مناقب الشيخ عبدالقادر]]

[[روض الریاحین في حکایات الصالحین]]