قیام توابین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'موضع‌گیری ' به 'موضع‌گیری ')
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| زبان = فارسی  
| زبان = فارسی  
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 17005
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17834
| کد کنگره = ‏DS‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏چ‎‏9‎‏ق‎‏9*  
| کد کنگره = ‏DS‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏چ‎‏9‎‏ق‎‏9*  
| کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE17834AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE17834AUTOMATIONCODE
خط ۳۰: خط ۳۰:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| قیام (ابهام زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|توابین (ابهام زدایی)}}


'''قیام توابین'''، تألیف [[چناراني، محمد علي|محمدعلی چنارانی]]، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکل‌گیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است.
'''قیام توابین'''، تألیف [[چناراني، محمد علي|محمدعلی چنارانی]]، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکل‌گیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است.
خط ۵۱: خط ۵۳:
نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها می‌توان شناخت. در سخنان و نامه‌های توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهل‌بیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref>
نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها می‌توان شناخت. در سخنان و نامه‌های توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهل‌بیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/21 ر.ک: همان، ص21]</ref>
   
   
در مدارک تاریخی و روایی، جمله‌ای از [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد. در فصل چهارم با نگاه تاریخی و اعتقادی، موضع‌گیری [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) نسبت به قیام توابین مورد بررسی قرار گرفته و در آخر چنین نتیجه‌گیری شده است که راهی که [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)پیمود با توجه به محاسبات و موقعیت‌ها منطقی‌ترین راه بود؛ زیرا حوادث آینده این واقعیت را به‌خوبی آشکار ساخت.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/28 ر.ک: همان، ص30-28]</ref>
در مدارک تاریخی و روایی، جمله‌ای از [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد. در فصل چهارم با نگاه تاریخی و اعتقادی، موضع‌گیری [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) نسبت به قیام توابین مورد بررسی قرار گرفته و در آخر چنین نتیجه‌گیری شده است که راهی که [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)پیمود با توجه به محاسبات و موقعیت‌ها منطقی‌ترین راه بود؛ زیرا حوادث آینده این واقعیت را به‌خوبی آشکار ساخت.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/28 ر.ک: همان، ص30-28]</ref>


در دومین بخش کتاب در دو فصل رهبران درجه اول و دوم در قیام توابین معرفی شده‌اند. سلیمان بن صرد خزاعی و رفاعة بن شداد بجلی از جمله رهبران درجه اول توابین هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/35 ر.ک: همان، ص71-35]</ref>
در دومین بخش کتاب در دو فصل رهبران درجه اول و دوم در قیام توابین معرفی شده‌اند. سلیمان بن صرد خزاعی و رفاعة بن شداد بجلی از جمله رهبران درجه اول توابین هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17005/2/35 ر.ک: همان، ص71-35]</ref>
خط ۹۰: خط ۹۲:


[[رده:تاریخ کشورهای عربی]]
[[رده:تاریخ کشورهای عربی]]
[[رده:امام حسین(ع)]]