مقتلنامه: شیوههای تاریخنگاری مقتل از آغاز تا پایان قرن پنجم ه.ق: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ب های ' به 'بهای ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه هایی ' به 'ههایی ') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
تاریخ نگاری مقتل، رابطهای تنگاتنگ با تاریخ نگاری اسلامی دارد. از این رو، پرداختن به اجزا و پیگیری علت ها و عوامل آن یکی از ضروریات امر تحقیق حوزهی فرهنگ دینی است. مؤلف محترم در این اثر به بررسی مقتل نگاری از آغاز تا پایان سدهی پنجم هجری پرداخته و منابع و گزارش ها را نقد و تحلیل کرده است. | تاریخ نگاری مقتل، رابطهای تنگاتنگ با تاریخ نگاری اسلامی دارد. از این رو، پرداختن به اجزا و پیگیری علت ها و عوامل آن یکی از ضروریات امر تحقیق حوزهی فرهنگ دینی است. مؤلف محترم در این اثر به بررسی مقتل نگاری از آغاز تا پایان سدهی پنجم هجری پرداخته و منابع و گزارش ها را نقد و تحلیل کرده است. | ||
بررسی تفاتهای اصلی تاریخ نگاری مقتل؛ تأثیرپذیری از آثار و تأثیر گذاری بر آن ها؛ تشخیص گزارشهای درست از نادرست؛ شناسایی مؤلفههای اصلی و بررسی برخی آسیبها از جمله | بررسی تفاتهای اصلی تاریخ نگاری مقتل؛ تأثیرپذیری از آثار و تأثیر گذاری بر آن ها؛ تشخیص گزارشهای درست از نادرست؛ شناسایی مؤلفههای اصلی و بررسی برخی آسیبها از جمله عرصههایی است که نویسنده به آنها پرداخته است. همچنین ورود به مقتلهای مربوط به سایر ائمه هدی از ویژگیهای این اثر محسوب میشود. تحقیق در این کتاب به روش کتابخانهای و میدانی بوده است و شیوهی تحقیق نیز، بر مبنای تحلیل گزارشهای در منابع مقتلی است. | ||
نگارش مقتل از امتیازهای مهم در مکتب کوفه بوده است که در گزارش ها و روایتهای اخباریان مشهور این مکتب، دیده میشود. این مجموعه روایتها، گاه به شکل کتابی مستقل، تحت عنوان مقتل یا روایتی منفرد در همین موضوع و گاه در ضمن آثار دیگر به ما رسیده است. وجه مشترک همهی آن ها، یکسان بودن از جهت شکل و محتواست. علل، عوامل و زمینههای اصلی این نوع از تاریخ نگاری، علاوه بر ویژگیهای مکتب عراق، برگرفته از نگرش دینی راویان و مورخان از یک سو و تأثیر گرفته از روحیهی رزمجویانه در مسئلهی نبردهای داخلی در درون حاکمیت ازسوی دیگر است. از همین رو شرح نبردها دست مایهی اصلی نوشتههای مقتلی گردیده است. نتیجهی عادی این گزارش ها، پدیدار شدن آثاری است که به عنوان مقتل از آن یاد میشود. بررسی شیوهی این گزارش ها و تفاوتهای موجود در آن، ما را به تأثیر پذیری محتوای مقتل از ادبیات رایج در ایام العرب وآثار موجود در نظام نامه ادبیاتی ایران در عهد عباسیان آگاه می سازد. شناختن مرز بین گزارشهای موجود در جوامع روایی و منابع تاریخی در مقتل نیز از رسالتهای مهم این پژوهش می باشد. همچنین در صدد ارائهی | نگارش مقتل از امتیازهای مهم در مکتب کوفه بوده است که در گزارش ها و روایتهای اخباریان مشهور این مکتب، دیده میشود. این مجموعه روایتها، گاه به شکل کتابی مستقل، تحت عنوان مقتل یا روایتی منفرد در همین موضوع و گاه در ضمن آثار دیگر به ما رسیده است. وجه مشترک همهی آن ها، یکسان بودن از جهت شکل و محتواست. علل، عوامل و زمینههای اصلی این نوع از تاریخ نگاری، علاوه بر ویژگیهای مکتب عراق، برگرفته از نگرش دینی راویان و مورخان از یک سو و تأثیر گرفته از روحیهی رزمجویانه در مسئلهی نبردهای داخلی در درون حاکمیت ازسوی دیگر است. از همین رو شرح نبردها دست مایهی اصلی نوشتههای مقتلی گردیده است. نتیجهی عادی این گزارش ها، پدیدار شدن آثاری است که به عنوان مقتل از آن یاد میشود. بررسی شیوهی این گزارش ها و تفاوتهای موجود در آن، ما را به تأثیر پذیری محتوای مقتل از ادبیات رایج در ایام العرب وآثار موجود در نظام نامه ادبیاتی ایران در عهد عباسیان آگاه می سازد. شناختن مرز بین گزارشهای موجود در جوامع روایی و منابع تاریخی در مقتل نیز از رسالتهای مهم این پژوهش می باشد. همچنین در صدد ارائهی راههایی مطمئن برای رسیدن به حلقههای گم شدهی گزارشهای مقتلی است که به هر دلیل دست ما نرسیده است. ولی قرائن پیرامونی به اصل وجود آن گواهی میدهد. در نهایت، این رساله در صدد شناخت مؤلفههای مهم تاریخ نگاری مقتل و ارائهی روش هایی است که آسیبهای وارده به این بخش را به پایین ترین حد برساند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2271 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶
مقتلنامه: شیوههای تاریخنگاری مقتل از آغاز تا پایان قرن پنجم ه.ق | |
---|---|
پدیدآوران | قهرمانینژاد شایق، بهاءالدین (نویسنده) |
ناشر | بنیاد پژوهشهای اسلامی |
مکان نشر | مشهد |
سال نشر | ۱۳۹۴ش |
شابک | 978-600-06-0052-5 |
موضوع | مقتل نویسی |
کد کنگره | BP۴۱/۵/ق۹م۷ |
مقتلنامه: شیوههای تاریخنگاری مقتل از آغاز تا پایان قرن پنجم ه.ق تألیف بهاءالدین قهرمانینژاد شایق؛ تاریخ نگاری مقتل، رابطهای تنگاتنگ با تاریخ نگاری اسلامی دارد. از این رو، پرداختن به اجزا و پیگیری علت ها و عوامل آن یکی از ضروریات امر تحقیق حوزهی فرهنگ دینی است. این اثر طی پنج فصل به بررسی مقتل نگاری از آغاز تا پایان سدهی پنجم هجری پرداخته و منابع و گزارش ها را نقد و تحلیل کرده است.
ساختار
کتاب در پنج فصل به نگارش درآمده است.
فصل اول: تعاریف
فصل دوم: بررسی علل، عوامل، زمینهها و مؤلفههای (شکلی و محتوایی) تاریخ نگاری مقتل
فصل سوم: شرح آثار تاریخ نگاران مقتل
فصل چهارم: گزارش مقاتل در جوامع روایی
فصل پنجم: آسیب شناسی در تاریخ نگاری مقتل
گزارش کتاب
تاریخ نگاری مقتل، رابطهای تنگاتنگ با تاریخ نگاری اسلامی دارد. از این رو، پرداختن به اجزا و پیگیری علت ها و عوامل آن یکی از ضروریات امر تحقیق حوزهی فرهنگ دینی است. مؤلف محترم در این اثر به بررسی مقتل نگاری از آغاز تا پایان سدهی پنجم هجری پرداخته و منابع و گزارش ها را نقد و تحلیل کرده است.
بررسی تفاتهای اصلی تاریخ نگاری مقتل؛ تأثیرپذیری از آثار و تأثیر گذاری بر آن ها؛ تشخیص گزارشهای درست از نادرست؛ شناسایی مؤلفههای اصلی و بررسی برخی آسیبها از جمله عرصههایی است که نویسنده به آنها پرداخته است. همچنین ورود به مقتلهای مربوط به سایر ائمه هدی از ویژگیهای این اثر محسوب میشود. تحقیق در این کتاب به روش کتابخانهای و میدانی بوده است و شیوهی تحقیق نیز، بر مبنای تحلیل گزارشهای در منابع مقتلی است.
نگارش مقتل از امتیازهای مهم در مکتب کوفه بوده است که در گزارش ها و روایتهای اخباریان مشهور این مکتب، دیده میشود. این مجموعه روایتها، گاه به شکل کتابی مستقل، تحت عنوان مقتل یا روایتی منفرد در همین موضوع و گاه در ضمن آثار دیگر به ما رسیده است. وجه مشترک همهی آن ها، یکسان بودن از جهت شکل و محتواست. علل، عوامل و زمینههای اصلی این نوع از تاریخ نگاری، علاوه بر ویژگیهای مکتب عراق، برگرفته از نگرش دینی راویان و مورخان از یک سو و تأثیر گرفته از روحیهی رزمجویانه در مسئلهی نبردهای داخلی در درون حاکمیت ازسوی دیگر است. از همین رو شرح نبردها دست مایهی اصلی نوشتههای مقتلی گردیده است. نتیجهی عادی این گزارش ها، پدیدار شدن آثاری است که به عنوان مقتل از آن یاد میشود. بررسی شیوهی این گزارش ها و تفاوتهای موجود در آن، ما را به تأثیر پذیری محتوای مقتل از ادبیات رایج در ایام العرب وآثار موجود در نظام نامه ادبیاتی ایران در عهد عباسیان آگاه می سازد. شناختن مرز بین گزارشهای موجود در جوامع روایی و منابع تاریخی در مقتل نیز از رسالتهای مهم این پژوهش می باشد. همچنین در صدد ارائهی راههایی مطمئن برای رسیدن به حلقههای گم شدهی گزارشهای مقتلی است که به هر دلیل دست ما نرسیده است. ولی قرائن پیرامونی به اصل وجود آن گواهی میدهد. در نهایت، این رساله در صدد شناخت مؤلفههای مهم تاریخ نگاری مقتل و ارائهی روش هایی است که آسیبهای وارده به این بخش را به پایین ترین حد برساند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران