المطالع السعيدة في شرح الفريدة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PJ۶۱۵۱ /ال‍ف۱۸ال‍ف۷۰۲۷پ | ||
| موضوع =زبان عربی | | موضوع =زبان عربی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''المطالع السعيدة في شرح الفريدة'''، نوشته ادیب، مفسّر، فقیه و نویسنده شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ [[جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی]] (849- 911ق)، با تلخیص الفیه ابن مالک و اضافاتی، علم صرف و نحو زبان عربی را با نظم و نثر توضیح می‌دهد. | '''المطالع السعيدة في شرح الفريدة'''، نوشته ادیب، مفسّر، فقیه و نویسنده شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ [[جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی]] (849- 911ق)، با تلخیص الفیه ابن مالک و اضافاتی، علم صرف و نحو زبان عربی را با نظم و نثر توضیح می‌دهد. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
*[[جلال‌الدین سیوطی]]، نوشته است: این تعلیقه و شرح من بر الفیه خودم در علم زبان عربی به نام «الفریدة» است که فواید بسیاری دارد... .<ref> مقدمه، ج1، ص35</ref> | *[[جلال‌الدین سیوطی]]، نوشته است: این تعلیقه و شرح من بر الفیه خودم در علم زبان عربی به نام «الفریدة» است که فواید بسیاری دارد.... <ref> مقدمه، ج1، ص35</ref> | ||
*محقق کتاب؛ [[نبهان یاسین حسین]]، با یادآوری اینکه این کتاب یکی از آثار نحوی مهمّ [[سیوطی]] است، زیرا اگر او در کتاب [[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]] و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع]]، ناقل و مقلّد است، ولی در این اثر، واضع و مؤسس به نظر می‌رسد؛ افزوده است: نویسنده، کوشیده است بر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]] غلبه کند هرچند بر اساس عوامل دیگری، [[ألفیة إبن مالک في النحو و التصریف|الفیة ابن مالک]] شهرت و رواج یافت و الفیه سیوطی و ابن معطی و حریری به فراموشی سپرده شد.<ref> همان، ص4</ref> | *محقق کتاب؛ [[نبهان یاسین حسین]]، با یادآوری اینکه این کتاب یکی از آثار نحوی مهمّ [[سیوطی]] است، زیرا اگر او در کتاب [[الأشباه و النظائر في النحو|الأشباه و النظائر]] و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع]]، ناقل و مقلّد است، ولی در این اثر، واضع و مؤسس به نظر می‌رسد؛ افزوده است: نویسنده، کوشیده است بر [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالک]] غلبه کند هرچند بر اساس عوامل دیگری، [[ألفیة إبن مالک في النحو و التصریف|الفیة ابن مالک]] شهرت و رواج یافت و الفیه سیوطی و ابن معطی و حریری به فراموشی سپرده شد.<ref> همان، ص4</ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۱
| المطالع السعيدة في شرح الفريدة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الفریدة. شرح |
| سال نشر | 1977م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | زبان عربی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | PJ۶۱۵۱ /ال‍ف۱۸ال‍ف۷۰۲۷پ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المطالع السعيدة في شرح الفريدة، نوشته ادیب، مفسّر، فقیه و نویسنده شافعی قرن نهم و دهم قمری؛ جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی (849- 911ق)، با تلخیص الفیه ابن مالک و اضافاتی، علم صرف و نحو زبان عربی را با نظم و نثر توضیح می‌دهد.
هدف و روش
- جلال‌الدین سیوطی، نوشته است: این تعلیقه و شرح من بر الفیه خودم در علم زبان عربی به نام «الفریدة» است که فواید بسیاری دارد.... [۱]
- محقق کتاب؛ نبهان یاسین حسین، با یادآوری اینکه این کتاب یکی از آثار نحوی مهمّ سیوطی است، زیرا اگر او در کتاب الأشباه و النظائر و همع الهوامع، ناقل و مقلّد است، ولی در این اثر، واضع و مؤسس به نظر می‌رسد؛ افزوده است: نویسنده، کوشیده است بر ابن مالک غلبه کند هرچند بر اساس عوامل دیگری، الفیة ابن مالک شهرت و رواج یافت و الفیه سیوطی و ابن معطی و حریری به فراموشی سپرده شد.[۲]
ساختار و محتوا
نویسنده در این کتاب دو جلدی، کتاب ألفیة إبن مالک في النحو و التصریف 1000 بیتی را در 600 بیت خلاصه کرده و 400 بیتی نیز خودش بر آن افزوده و الفیه جدیدی پدید آورده و شرح (نثر) نیز به‌ترتیب آن مطرح کرده است.
روش و مکتب نحوی
نبهان یاسین حسین، با تأکید بر آنکه سیوطی در مباحث ادبی و نحوی، پیرو مکتب بصریان یا کوفیان نیست و خودش صاحب‌نظر است؛ افزوده است: در ضمن پژوهش در کتاب المطالع دریافتم که سیوطی نظر و روشی مستقلّ دارد و بر اساس ادله نظر می‌دهد و کوفی، بصری و یا بغدادی نیست؛ ولی البته می‌توان گفت که در این کتاب و بسیاری از کتابهای دیگر نحوی‌اش از برخی از نحویان اندلسی مانند ابن مالک و ابن حیان تأثیر پذیرفته است.[۳] توضیحات ارزشمند و روش‌شناسانه نبهان یاسین حسین مانند بحث «موقفه من المدرستین الخلافیتین»[۴] در معرفی اجمالی حاضر نگنجد.
نمونه مباحث
- «سَألتُمُونیها»: جمعی از نحویان از استادشان پرسیدند: به نظر شما، حروف زیاده کدام است؟ پاسخ داد: «سَألتُمُونیها». آنان پنداشتند که می‌پرسد: «سَألتُمُونیها؟» یعنی «واقعا پرسشتان از من درباره حروف زیاده است؟» و به همین جهت پاسخ دادند: بله. استاد گفت: من جوابتان را دادم: «سَ.أَ.ل.تُ.مُ.و.ن.ی.ه.ا» [۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.