ارنست نولته، سیمای یک تاریخاندیش: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'میکرد' به 'میکرد') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'هی ') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ارنست نولته، سیمای یک تاریخاندیش''' تألیف [[گرلیش، زیگرفرید|زیگرفرید گرلیش]]، ترجمۀ [[تدینی، مهدی|مهدی تدینی]]؛ آنچه که نولته را با بیش از نیم قرن پژوهش و اندیشه ورزی در | '''ارنست نولته، سیمای یک تاریخاندیش''' تألیف [[گرلیش، زیگرفرید|زیگرفرید گرلیش]]، ترجمۀ [[تدینی، مهدی|مهدی تدینی]]؛ آنچه که نولته را با بیش از نیم قرن پژوهش و اندیشه ورزی در گسترهی تاریخ ایدئولوژی جاودانه یکند تاریخ اندیشی اوست. او تاریخ نگاری فیلسوف بود که عینیات تاریخ را دستمایهی اندیشه گری دربارهی اکنون و آینده میکرد و منظور از تاریخ اندیشی نیز همین است . | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
نولته در | نولته در دههی 1960 با آثار درخشانی در حوزهی فاشیسم پژوهی به عرصه اندیشه گام نهاد . و پس از تکمیل پدیدار شناسی فاشیسم در دو دههی بعد با آثاری دربارهی مارکسیم ، انقلاب صنعتی ، جنگ سرد و جنگ داخلی جهانی ، فراز و فرود ایدئولوژیهای عصر جدید را از آغاز تا پایان بررسی کرد . در میانهی دههی 1980 مناقشهی نظری میان او و یورگن هابرماس جنجالی بزرگ در آلمان پدید آورد که خیل گسترده ای از روزنامه نگاران ، نویسندگاه ، تاریخ نگاران و متفکران را به درون خود کشید . نولته پس از دعوای تاریخ نگاران به نگارش آثاری فلسفی تر دربارهی وجود تاریخی انسان و تاریخ اندیشی پرداخت . او که شاگرد مارتین هایدگر فیلسوف آلمانی بود ، به تاریخ دانی فلسفه پرداز تبدیل شد . و صندلیاش را در جایی میان تاریخ و فلسفه نهاد و با آمیختن این دو ، مجموعه ای ارزشمند از کتاب ها را در زمینهی تاریخ اندیشی به رشتهی تحریر در آورد .<ref> [https://www.historylib.com/books/2186 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == |
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۹
ارنست نولته، سیمای یک تاریخاندیش | |
---|---|
پدیدآوران | گرلیش، زیگرفرید (نویسنده) تدینی، مهدی (مترجم) |
ناشر | ثالث |
مکان نشر | تهران |
کد کنگره | |
ارنست نولته، سیمای یک تاریخاندیش تألیف زیگرفرید گرلیش، ترجمۀ مهدی تدینی؛ آنچه که نولته را با بیش از نیم قرن پژوهش و اندیشه ورزی در گسترهی تاریخ ایدئولوژی جاودانه یکند تاریخ اندیشی اوست. او تاریخ نگاری فیلسوف بود که عینیات تاریخ را دستمایهی اندیشه گری دربارهی اکنون و آینده میکرد و منظور از تاریخ اندیشی نیز همین است .
گزارش کتاب
نولته در دههی 1960 با آثار درخشانی در حوزهی فاشیسم پژوهی به عرصه اندیشه گام نهاد . و پس از تکمیل پدیدار شناسی فاشیسم در دو دههی بعد با آثاری دربارهی مارکسیم ، انقلاب صنعتی ، جنگ سرد و جنگ داخلی جهانی ، فراز و فرود ایدئولوژیهای عصر جدید را از آغاز تا پایان بررسی کرد . در میانهی دههی 1980 مناقشهی نظری میان او و یورگن هابرماس جنجالی بزرگ در آلمان پدید آورد که خیل گسترده ای از روزنامه نگاران ، نویسندگاه ، تاریخ نگاران و متفکران را به درون خود کشید . نولته پس از دعوای تاریخ نگاران به نگارش آثاری فلسفی تر دربارهی وجود تاریخی انسان و تاریخ اندیشی پرداخت . او که شاگرد مارتین هایدگر فیلسوف آلمانی بود ، به تاریخ دانی فلسفه پرداز تبدیل شد . و صندلیاش را در جایی میان تاریخ و فلسفه نهاد و با آمیختن این دو ، مجموعه ای ارزشمند از کتاب ها را در زمینهی تاریخ اندیشی به رشتهی تحریر در آورد .[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران