نامهای باستانی استان تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنامهای باستانی استان تهرانJ1.jpg | عنوان =نامهای باستانی استان تهران | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = پاشنگ، مصطفی (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = | مکان نشر =تهران | سال نشر...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''نامهای باستانی استان تهران''' تألیف مصطفی پاشنگ؛ نویسنده کتاب نزدیک به هزار و سیصد نام باستانی از استان تهران را که هنر خرد ورزی نیاکان مردم امروز این سرزمین است ارائه، شناسایی و ریشه یابی کرده است. | '''نامهای باستانی استان تهران''' تألیف مصطفی پاشنگ؛ نویسنده کتاب نزدیک به هزار و سیصد نام باستانی از استان تهران را که هنر خرد ورزی نیاکان مردم امروز این سرزمین است ارائه، شناسایی و ریشه یابی کرده است. | ||
==گزارش | ==گزارش محتوا== | ||
این کتاب در دو بخش انجام شده است. | |||
<ref> [https://www. | بخش یکم این کتاب در سه ستون انجام شده است. | ||
ستون یکم: نام کنونی و یا نام بومیک شهر یا روستا و یا کوه نبشته شده است. | |||
ستون دوم: نام باستانی آن با آوانگاری نوشته شده. | |||
ستون سوم: مانیک (معنی) و جایگاه یا نشانی شهر، روستا و کوه و ... گزارش شده است. | |||
بخش دوم: بی گمان برای هر کس که بخش یکم کتاب یا مانیک (معنی) نام شهر یا روستا را می خواند این پرسش پیش می آمد که این نام ها چگونه ساخته شده اند و یا تکواژه های ریشه ای و یا تکواژه های هسته ای این نام ها و یا زبان پارسی کدام هستند و یا این که زبان پارسی در چه روزگاری سامان یافته و زبان نامیده شده و یا چگونه این زبان ساخته شده است و یا این که زبان امروز پارسی که ما با آن سخن می گوییم چه گروه از واژگان زبان های باستانی را در خود دارد و با اندام های بنیادین این نام های باستانی در زبان امروز پارسی چه کاربردهایی دارد. برای پاسخ گویی به این پرسش ها و ده ها پرسش دیگر ناگزیر بخش دوم کتاب در چهارجوب یک داستان بلند کزارش شده است. داستانی که دیدگاه های گوناگونی را از گوشه های روشن و تاریک فرهنگ و زبان مردم ایران زمین را آشکار کرده و پرسش های فراوانی را با تکیه بر پژوهش های میدانی و زبان شناسانه پاسخ گو باشد. داستان بلندی که بخش هایی از آن گزارش کننده ی رسم و آیین ها و باورها و نمادهای دوران باستان بوده و هم اکنون هم بر فرهنگ و زبان مردم امروز نوژن است. داستانی که زمینه آموزش فرهنگ و زبان و ایران شناسی داشته و گه گاه نگاهی گذرا به باستان شناسی و تبار شناسی نیاکان مردم این استان دارد.<ref> [https://www.iranfarhang.com/book/18501 ر.ک: ایران فرهنگ] </ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۳۶: | خط ۴۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[https:// | [https://www.iranfarhang.com/book/18501 ایران فرهنگ] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۶
| نامهای باستانی استان تهران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | پاشنگ، مصطفی (نویسنده) |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۶ش |
| کد کنگره | |
نامهای باستانی استان تهران تألیف مصطفی پاشنگ؛ نویسنده کتاب نزدیک به هزار و سیصد نام باستانی از استان تهران را که هنر خرد ورزی نیاکان مردم امروز این سرزمین است ارائه، شناسایی و ریشه یابی کرده است.
گزارش محتوا
این کتاب در دو بخش انجام شده است. بخش یکم این کتاب در سه ستون انجام شده است. ستون یکم: نام کنونی و یا نام بومیک شهر یا روستا و یا کوه نبشته شده است. ستون دوم: نام باستانی آن با آوانگاری نوشته شده. ستون سوم: مانیک (معنی) و جایگاه یا نشانی شهر، روستا و کوه و ... گزارش شده است. بخش دوم: بی گمان برای هر کس که بخش یکم کتاب یا مانیک (معنی) نام شهر یا روستا را می خواند این پرسش پیش می آمد که این نام ها چگونه ساخته شده اند و یا تکواژه های ریشه ای و یا تکواژه های هسته ای این نام ها و یا زبان پارسی کدام هستند و یا این که زبان پارسی در چه روزگاری سامان یافته و زبان نامیده شده و یا چگونه این زبان ساخته شده است و یا این که زبان امروز پارسی که ما با آن سخن می گوییم چه گروه از واژگان زبان های باستانی را در خود دارد و با اندام های بنیادین این نام های باستانی در زبان امروز پارسی چه کاربردهایی دارد. برای پاسخ گویی به این پرسش ها و ده ها پرسش دیگر ناگزیر بخش دوم کتاب در چهارجوب یک داستان بلند کزارش شده است. داستانی که دیدگاه های گوناگونی را از گوشه های روشن و تاریک فرهنگ و زبان مردم ایران زمین را آشکار کرده و پرسش های فراوانی را با تکیه بر پژوهش های میدانی و زبان شناسانه پاسخ گو باشد. داستان بلندی که بخش هایی از آن گزارش کننده ی رسم و آیین ها و باورها و نمادهای دوران باستان بوده و هم اکنون هم بر فرهنگ و زبان مردم امروز نوژن است. داستانی که زمینه آموزش فرهنگ و زبان و ایران شناسی داشته و گه گاه نگاهی گذرا به باستان شناسی و تبار شناسی نیاکان مردم این استان دارد.[۱]
پانويس