۸۳٬۴۵۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[تقیالدین | [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[موسوی، مرتضی ]] ( | [[موسوی، مرتضی]] (مقدمهنويس) | ||
[[موسوی، مرتضی ]] (مصحح) | [[موسوی، مرتضی]] (مصحح) | ||
[[مساح، رضوان ]] ( | [[مساح، رضوان]] (مقدمهنويس) | ||
[[مساح، رضوان]] (مصحح) | [[مساح، رضوان]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ت7 خ801 3542 PIR | | کد کنگره = /ت7 خ801 3542 PIR | ||
| موضوع =شاعران ایرانی - | | موضوع =شاعران ایرانی - سرگذشتنامه - شاعران ایرانی - ری - سرگذشتنامه - شعر فارسی - مجموعهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | | ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''خلاصة الأشعار وزبدة الأفکار (بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد)''' اثر [[تقیالدین | '''خلاصة الأشعار وزبدة الأفکار (بخش ری و استرآباد و نواحی آن بلاد)''' اثر [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی|میر تقیالدین کاشانی]] (زنده تا 1016ق)، بزرگترین پروژه تذکرهنویسی شاعران فارسیگو تا سده دهم قمری است که با مقدمه و تصحیح [[موسوی، مرتضی|مرتضی موسوی]] و [[مساح، رضوان|رضوان مساح]] منتشر شده است. | ||
این اثر از جمله منابع دستاول سدههای 10- 11ق و در زمره پرحجمترین تذکرههای عمومی زبان فارسی است که کار نگارش آن، بیش از چهل سال به درازا کشیده است. این تلاش دنبالهدار، نام «خلاصة الأشعار» را در عراق و خراسان و دیگر جایها، چنان بر زبانها انداخت که تقیالدین در روزگار خود، به «میر تذکره» شهره گشت. از آنجا که تدوین این تذکره درازآهنگ و دامنهدار بوده، بهصورت مجموعه و یکجا گرد نیامده و بخشهای مختلفش اینجا و آنجا به دست آمده است. بخش خاتمه این مجموعه، در شرححال و سرودههای شارعران معاصر مؤلف (شامل یک مقدمه و دوازده اصل- مطابق بروج آسمانی- است که هر اصل، مخصوص ناحیهای میباشد)<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه چهارده- پانزده</ref>. | این اثر از جمله منابع دستاول سدههای 10- 11ق و در زمره پرحجمترین تذکرههای عمومی زبان فارسی است که کار نگارش آن، بیش از چهل سال به درازا کشیده است. این تلاش دنبالهدار، نام «خلاصة الأشعار» را در عراق و خراسان و دیگر جایها، چنان بر زبانها انداخت که تقیالدین در روزگار خود، به «میر تذکره» شهره گشت. از آنجا که تدوین این تذکره درازآهنگ و دامنهدار بوده، بهصورت مجموعه و یکجا گرد نیامده و بخشهای مختلفش اینجا و آنجا به دست آمده است. بخش خاتمه این مجموعه، در شرححال و سرودههای شارعران معاصر مؤلف (شامل یک مقدمه و دوازده اصل- مطابق بروج آسمانی- است که هر اصل، مخصوص ناحیهای میباشد)<ref>ر.ک: مقدمه مصححان، صفحه چهارده- پانزده</ref>. | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
خط ۵۶: | خط ۵۷: | ||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] |