|
|
(۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:NUR13493J1.jpg|بیقاب|چپ|امامت و غیبت از دیدگاه علم کلام|175px]] | | [[پرونده:NUR18432J1.jpg|بیقاب|چپ|ویژگیهای معلم خوب|175px]] |
|
| |
|
| '''امامت و غيبت از ديدگاه علم كلام'''، ترجمهاى است از كتاب «المقنع في الغيبة» اثر [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] علم الهدى (355- 436ق) در اثبات امامت و مسأله غيبت امام مهدى(عج) از راه براهین كلامى شيعه كه به اهتمام واحد تحقيقات مسجد جمكران صورت گرفته است. | | '''ويژگىهاى معلم خوب'''، اثر آيتالله [[مظاهری، حسین|حسين مظاهرى]]، مشتمل بر بيان، توضيح و تشريح صفات و ويژگىهايى است كه وجود آنها در يك معلم خوب و نمونه، لازم است. |
| | كتاب، به زبان فارسى و در سال 1370ش، تدوين شده است. |
|
| |
|
| | در درس اول، مقام و منزلت معلم بيان گرديده است. نویسنده در اين فصل، به دنبال يافتن پاسخ اين پرسش است كه چه بايد بكنيم تا معلم خوبى شويم؟ وى در پاسخ، به اين نكته اشاره مىكند كه براى تحقق اين امر، بايد شرايطى در انسان فراهم شود كه شرط اول آن، اين است كه معلم، قدر خود را دانسته و منزلت خويش را بشناسد؛ يعنى مواظب باشد تا اولا، خود را ارزان نفروشد؛ ثانيا، احساس مسئوليت كند؛ چون قدر و منزلت، هرچه بالاتر باشد، مسئوليت سنگينتر است. |
|
| |
|
| اثر به درخواست يكى از وزيران زمان [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) مبنى بر تبيين مفهوم غيبت تدوين شده است و از آنجا كه در اوّل كتاب و نيز در بخشهاى ديگر آن به آثار «شافي» و «تنزيه الأنبياء» ارجاع داده شده، مىتوان دريافت اين اثر بعد از آن دو، به رشته تحرير در آمده است.
| | درس دوم، به بحث از والاترين عبادت، اختصاص يافته است. نویسنده، معتقد است در اسلام، خدمت به خلق خدا، برترين عبادات است و از آنجا كه معلمى، خدمت به جامعه مىباشد، از ارزش فراوانى برخوردار بوده و روايات بسيارى از ائمه(ع) رسيده است كه بر اساس آنها، خدمت به جامعه، خصوصاً خدمات معنوى، ارجمند تلقى شدهاند.<span id="mp-more">[[ویژگیهای معلم خوب|'''ادامه ...''']]</span> |
| | |
| روش كلى كتاب عقلانى است و مصنّف از منابع شهود ونقل استفاده نكرده است و بهصورت استدلالى و بهشيوه متكلمان شيعه، بحثهاى خود را مطرح نموده است و ديگر اينكه [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) براى اوّلين بار، اين روش كتابت و اسلوب خاص در طرح مسائل و شبهات را به طريقه سؤال و جواب (فان قيل- قلنا) بكار برد و در آن با برهان قوى و منطقى اشكالات مخالفين را جواب داده است.
| |
| | |
| كتاب [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](ره) نخست در بخش اوّل درباره امامت و عصمت بحث مىكند. سپس ديدگاه فرقههایى از قبيل كيسانيّه، ناووسيّه، و واقفيّه درباره مهدى منتظر را بيان مىكند، در ادامه سبب غيبت امام مهدى(عج) مىآيد و مؤلف معتقد است كه بر ما لازم نيست كه سبب غيبت آن حضرت را به شكل معين و مشخص بيان كنيم، بلكه براى دانستن نيكو بودن غيبت او، همين مقدار كافى است كه بدانيم او معصوم است و كسى است كه هيچ كار ناشايستهاى انجام نمىدهد. همچنين ايشان سبب مخفى بودن امام زمان(عج) از دشمنان و دوستانش را ذكر و بين اين دو فرق قائل است. و در ادامه به اقامه حدود الهى در زمان غيبت اشاره مىشود و بخش دوم كه تكملهاى است كه بعد از اتمام المقنع بر آن افزوده شده، در آن از كيفيّت ارتباط امام غايب(ع) با دوستان خود در دوران غيبت و نيز از چگونگى رفتار شیعیان با او، چگونگى آگاهى امام به زمان ظهور و عدم امكان جاى گزينى براى امام بحث نموده است.<span id="mp-more">[[امامت و غیبت از دیدگاه علم کلام|'''ادامه ...''']]</span>
| |