|
|
(۶۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:NUR00092.jpg|بیقاب|چپ|طباطبایی حکیم، سید محمدسعید|175px]] | | [[پرونده:NUR18432J1.jpg|بیقاب|چپ|ویژگیهای معلم خوب|175px]] |
|
| |
|
| '''سيد محمدسعيد حكيم''' (۱۳۵۴- ۱۴۴۳ق)، از مراجع تقلید شیعه عراق، نوه دختری [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]]، خواهر زاده [[حکیم، سید محمدباقر|شهید محمدباقر حکیم]] | | '''ويژگىهاى معلم خوب'''، اثر آيتالله [[مظاهری، حسین|حسين مظاهرى]]، مشتمل بر بيان، توضيح و تشريح صفات و ويژگىهايى است كه وجود آنها در يك معلم خوب و نمونه، لازم است. |
| | كتاب، به زبان فارسى و در سال 1370ش، تدوين شده است. |
|
| |
|
| سيد محمد سعيد چون به سن 10 سالگى رسيد، پدر فرزانهاش به تعليم و تربيت او پرداخت و تا آخرين مراحل سطوح عالى حوزه همراه و همدم او بود. ايشان با نبوغ سرشار و ذهن فعال و شور و شوق فراوان با فرزانگى و چالاكى در مدتّى كوتاه به سرعت اين مراحل را پشت سر گذشت و هنوز جوانى بيش نبود كه به حوزه درس خارج راه يافت و در حلقه خواص و محفل ويژه انديشمندان و گفتگوهاى عالمان و فرهيختگان وارستهاى چون آيات عظام [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، حاج [[حلی، حسین|شيخ حسين حلى]] و [[خویی، ابوالقاسم|آيتالله خوئى]] جاى گرفت.
| | در درس اول، مقام و منزلت معلم بيان گرديده است. نویسنده در اين فصل، به دنبال يافتن پاسخ اين پرسش است كه چه بايد بكنيم تا معلم خوبى شويم؟ وى در پاسخ، به اين نكته اشاره مىكند كه براى تحقق اين امر، بايد شرايطى در انسان فراهم شود كه شرط اول آن، اين است كه معلم، قدر خود را دانسته و منزلت خويش را بشناسد؛ يعنى مواظب باشد تا اولا، خود را ارزان نفروشد؛ ثانيا، احساس مسئوليت كند؛ چون قدر و منزلت، هرچه بالاتر باشد، مسئوليت سنگينتر است. |
|
| |
|
| این مرجع تقلید در دوران رژیم بعثی صدام حسین هشت سال به زندان افتاد. ایشان پس از وفات [[خویی، سید ابوالقاسم|آیتالله سید ابوالقاسم خویی]] در سال 1371ش، اعلان مرجعیت کرد. اعلان مرجعیت او توأم با اقبال شیعیان عراق به تقلید از وی و [[سیستانی، سید علی|آیتالله سیستانی]] گردید.
| | درس دوم، به بحث از والاترين عبادت، اختصاص يافته است. نویسنده، معتقد است در اسلام، خدمت به خلق خدا، برترين عبادات است و از آنجا كه معلمى، خدمت به جامعه مىباشد، از ارزش فراوانى برخوردار بوده و روايات بسيارى از ائمه(ع) رسيده است كه بر اساس آنها، خدمت به جامعه، خصوصاً خدمات معنوى، ارجمند تلقى شدهاند.<span id="mp-more">[[ویژگیهای معلم خوب|'''ادامه ...''']]</span> |
| | |
| این عالم ربانی سرانجام در تاریخ جمعه 12 شهریور سال 1400ش، برابر با 25 محرم الحرام سال 1443ق در سن 87 سالگی بر اثر عارضه قلبی در نجف اشرف درگذشت و پس از مراسم تشییع در کربلای معلا، و نجف اشرف و اقامه نماز بر پیکر ایشان به امامت برادر ایشان سید محمدتقی حکیم در مقبره [[حکیم، سید محسن|آیتالله سید محسن حکیم]] نزدیک حرم مطهر علوی به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی حکیم، سید محمدسعید|'''ادامه ...''']]</span>
| |