|
|
(۲۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR00989.jpg|بیقاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]] |
| [[پرونده:NUR00350.jpg|بندانگشتی|موسوی خمینی، سید روحالله|175px]] | |
|
| |
|
| '''سید روحالله موسوی خمینی''' (1281-1368ش)، معروف به امام خمینى، فقیه، اصولی، عارف، فیلسوف، یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه معاصر، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و اولین رهبر انقلاب اسلامی | | '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] |
|
| |
|
| در روز بیستم جمادى الآخره (روز ولادت فاطمه زهرا(س)) 1320ق، مطابق با اول مهر 1281ش و 24 سپتامبر 1902م دیده به جهان گشود. سید روحالله از همان کودکى تحصیلات خود را آغاز نمود. در آغاز، معلمانى به نامهاى «میرزا محمود» و «میرزا محمدمهدى» به خانه آمده و او را درس مىدادند. پس از آن نزد معلم دیگرى به نام ملا ابوالقاسم، «عم جزء»، «گلستان» و «بوستان سعدى» را فراگرفت. سپس به مدرسه رفت تا از علوم جدید نیز بهرهمند گردد. مدتى نیز نزد برادر بزرگش «آقامرتضى» به فراگیرى «خوشنویسى» و علوم مقدماتى (سیوطى، منطق و مطوّل) پرداخت.
| | از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى بهطور فعال در کنار امام بود. |
|
| |
|
| در سال 1300ش (1339ق)، در 19 سالگى به اراک رفت تا از حوزه علمیّه «سپهدار» که زیر نظر [[حائری، عبدالکریم|حضرت آیتالله عبدالکریم حائرى یزدى]] اداره مىشد، بهرهمند گردد. علومى چون «منطق» (در محضر آقا شیخ محمد گلپایگانى)، «[[المطول|مطول]]» (در محضر آقا میرزا محمدعلى بروجردى)و «شرح لمعه» (در محضر آقا [[عباس اراکى]])
| | پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگینتر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاهها و مساجد مختلف ادامه داد. |
|
| |
|
| آیتالله حاج آقا روحالله درس خارج فقه و اصول خود را در سن 44 سالگى (در سال 1364ق)، که مصادف با ورود [[بروجردی، سید حسین|حضرت آیتالله بروجردى]] به شهر قم بود، آغاز کرد. پارهاى از ویژگىها و امتیازات درس خارج وى، طرح اشکالات هر مسئله و شرح و بسط کامل مباحث آن، مخلوط نکردن مباحث اصولى با مباحث فلسفى، طرح نظریات نو و ابتکارى و تقلید نکردن از علماى پیشین بود.
| | در دوران اقامت [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامینمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود. |
|
| |
|
| دوره رهبرى ده سال و چهار ماه ایشان رسما از 22 بهمن 1357ش، تا 14 خرداد 1368ش، ادامه داشت. حضرت امام خمینى ابتدا به تثبیت نظام سیاسى جدید پرداخت و «جمهورى اسلامى» را با توجه به مبانى «اسلام سیاسى شیعى» و مقتضیات دنیاى جدید طراحى کردند. بلافاصله پس از پیروزى، با فراخوانى مردم به رفراندم براى تعیین نظام سیاسى و تشکیل مجلس خبرگان و همهپرسى قانون اساسى، الگوى جدیدى از حکومت اسلامى را به جهان نشان دادند........ <div class="mw-ui-button">[[موسوی خمینی، سید روحالله|'''ادامه''']]</div>
| | استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سهشنبه یازدهم اردیبهشتماه سال 1358 درحالىکه از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مىآمد، با گلوله گروه نادان و جنایتکار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالىکه امیدها به آن بزرگمرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span> |