|
|
(۴۸۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[مفتح، محمد|شهیدآیتالله مفتح]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR00989.jpg|بیقاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]] |
| [[پرونده:NUR08105.jpg|بندانگشتی|مفتح، محمد|175px]] | |
|
| |
|
| '''آيتالله محمد مفتح''' (۱۳۰۷ – ۱۳۵۸ش)، معروف به شهید مفتح، از مبارزین دوران ستمشاهی، عضو شورای انقلاب، سرپرست دانشکده الهیات دانشگاه تهران، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، که در سال ۱۳۵۸ش به دست گروهک فرقان به شهادت رسید. | | '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] |
|
| |
|
| محمد از كودكى در محضر پدر به فراگيرى ادبيات پرداخت و پس از گذراندن دوره ابتدايى، جهت فراگيرى معارف اسلامى، به مدرسه «آخوند ملاعلى» وارد شد و پس از مدتى جهت استفاده از محضر اساتيد بزرگ، به حوزه علميه قم مهاجرت كرد و در مدرسه «دارالشفاء» با جديت فراوان به كسب علوم معارف پرداخت و از محضر بزرگانى چون آيات عظام: [[حجت کوهکمری، محمد|سيد محمد حجت كوه كمرهاى]]، [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[محقق داماد، سید محمد|سيد محمد محقق (داماد)]]، [[طباطبایی، محمدحسین|علاّمه طباطبايى]] صاحب [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) استفاده نمود و خود مدرسى بزرگ در حوزه گرديد.
| | از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى بهطور فعال در کنار امام بود. |
|
| |
|
| در دورانى كه تبليغات استثمارگران، دانشگاه را در نظر علما كفرستان كرده بود و «تحصيل علوم جديد» را اعراض از دين و رفتن به دانشگاه را براى عالِم ننگ مىدانستند، وى در حالى كه در قم استادى بزرگ بود، پا به عرصه دانشگاه گذاشت. وى كه در حوزه علميه به درجه اجتهاد رسيده بود، در دانشگاه نيز موفق به اخذ درجه «دكترى» گرديد. رساله دكتراى وى «تحقيقى درباره نهجالبلاغه» است كه با درجه بسيار خوب، مورد قبول دانشگاه قرار گرفت. وى پس از گذراندن دوره دانشگاه، علاوه بر تدريس در حوزه، به تدريس در دبيرستانهاى قم پرداخت.
| | پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگینتر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاهها و مساجد مختلف ادامه داد. |
|
| |
|
| سرانجام ايشان پس از عمرى تلاش و جهاد مستمر و خستگىناپذير در راه تبليغ دين، در ساعت 9 صبح روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشكده الهيات، توسط عناصر منحرف گروهك فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فيض عظيم شهادت نايل آمد. پيكر مطهر آن عالم ربانى پس از برپايى مراسم با شكوه تشييع، در صحن مطهر حضرت معصومه(س) در قم به خاک سپرده شد و اين روز به مناسبت فعالیتهای چشمگير اين شهيد والامقام در راه تحقق وحدت بين حوزه و دانشگاه، «روز وحدت روحانى و دانشجو» نامگذارى شد.
| | در دوران اقامت [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامینمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[مفتح، محمد|'''ادامه''']]</div> | | استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سهشنبه یازدهم اردیبهشتماه سال 1358 درحالىکه از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مىآمد، با گلوله گروه نادان و جنایتکار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالىکه امیدها به آن بزرگمرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span> |