|
|
(۸۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[شرفالدین، عبدالحسین]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR00989.jpg|بیقاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]] |
| [[پرونده:NUR00199.jpg |بندانگشتی|شرفالدین، عبدالحسین|175px]] | |
|
| |
|
| '''سيد عبدالحسين شرفالدين'''،فقیه، اصولی، ادیب، محدث و مجتهد و مدافع تقریب مذاهب | | '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیتالله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] |
|
| |
|
| در يكی از روزهای سال 1290ق، در شهر كاظمين ديده به جهان گشود. وی در دامان پرمهر مادر پاكدامن و مهربانش، «زهرا صدر» و تحت نظارت پدر عالم و روحانیاش، «سيد يوسف شرفالدين» پرورش يافت.
| | از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى بهطور فعال در کنار امام بود. |
|
| |
|
| يكساله بود كه پدرش تصميم گرفت برای گذراندن مراحل عالی تحصيل به نجف اشرف مهاجرت كند و به اين ترتيب، سيد عبدالحسين بههمراه پدر و مادر، راهی آن ديار شد. ش سال داشت كه در نجف اشرف به مكتبخانه رفت تا قرآن را از معلمان متدين و عالم فراگيرد.
| | پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگینتر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاهها و مساجد مختلف ادامه داد. |
| در هشتسالگی و پس از بازگشت خانواده به جبل عامل، در محضر پدر عالم و روحانی خود، به خواندن ادبيات عرب پرداخت و سالها به فراگيری صرف، نحو، لغت، معانی، بيان، بديع، شعر، انشاء، تاريخ و خط مشغول شد و با تمرين و ممارست معلوماتش را به كمال رسانيد. پس از آنكه در ادبيات، منطق و اصول فقه معلومات لازم و ضروری را كسب كرد، در محضر پدر به تحصيل فقه پرداخت و با عزمی جزم كتابهای فقهی «نجاة العباد»، «المختصر النافع في الفقه الإمامية» و «شرائع الإسلام» را بهنحو شايستهای فراگرفت.
| |
|
| |
|
| سيد علاوه بر اين كتابها در زمينههای ادبيات، تاريخ، تفسير، فقه، اصول، منطق، اخلاق، اعتقادات و... با شور و شوق جوشانی به مطالعات دامنهدار و عميقی دست زد، استعداد درخشان خويش را پروراند و به دانستنیهای سرشاری نائل آمد.
| | در دوران اقامت [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامینمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود. |
|
| |
|
| در سال 1310ق، بههمراه مادر، همسر و برادرش رخت سفر به عراق بربست و در پی توصيه پدربزرگش آيتالله سيد هادی صدر و ديگر آشنايانش، بههمراه خانوادهاش به سامرا رفت. شرفالدين پس از گفتگو و تبادل نظر با دايی فرزانه و عالم خود [[صدر، حسن|آيتالله سيد حسن صدر]]، تحصيلات فقهی و اصولی خويش را در نزد دو استاد معروف حوزه علميه سامرا، شيخ حسن كربلايی (متوفی 1322ق) و شيخ باقر حيدر (متوفی 1333ق) آغاز كرد. همچنين هر صبح جمعه، وی با شور و رغبت وصفناپذيری، پای درس اخلاق حكيم الهی آيتالله شيخ فتحعلی سلطانآبادی حضور میيافت و دل عطشناكش را از آن سرچمشه عشق حق سيراب میساخت. | | استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سهشنبه یازدهم اردیبهشتماه سال 1358 درحالىکه از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مىآمد، با گلوله گروه نادان و جنایتکار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالىکه امیدها به آن بزرگمرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span> |
| | |
| <div class="mw-ui-button">[[شرفالدین، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div> | |