|
|
| (۸۶۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[هاشمی رفسنجانی، اکبر]]'''</big></div>
| | [[پرونده:NUR00989.jpg|بی‌قاب|چپ|مطهری، مرتضی|175px]] |
| [[پرونده:NUR04451.jpg|بندانگشتی|هاشمی رفسنجانی، اکبر|175px]] | |
|
| |
|
| '''اکبر هاشمى رفسنجانی'''، روحانی و سیاستمدار، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری نخستین رئیس مجلس ایران و چهارمین رئیس جمهور ایران در دو دوره پیاپی بین سال‌های 1368 تا 1376 و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت‌های سیاسی جمهوری اسلامی ایران. | | '''مرتضى مطهرى''' (1298-1358ش)، فقیه، فیلسوف، کلامی، نویسنده، متفکر، استاد، نظریه پرداز، مفسر قرآن، از شاگردان [[بروجردی، سید حسین|آیت‌الله بروجردى]]، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] |
|
| |
|
| در سال 1313ش، در روستاى سوق از توابع رفسنجان در خانواده‌اى روحانى متولد شد.
| | از سال 1341 که نهضت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى(ره)]] آغاز گردید، استاد مطهرى به‌طور فعال در کنار امام بود. |
|
| |
|
| آقاى هاشمى رفسنجانى با بهره‌گیرى از اساتید مختلف، مدارج آموزشى و مراحل کسب علوم حوزوى را یکى پس از دیگرى طى کرد؛ به‌طورى‌که کتاب «صرف میر» را نزد پسرعمویش شیخ محمد که از نظر درس از وى جلوتر بود، فراگرفت و این درس را با آقاى شیخ جعفر شجونى بحث کرد. در ادامه تحصیل، باقى‌مانده «جامع المقدمات» و سطح متوسط؛ یعنى کتاب‌هاى «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سیوطى]]»، «[[الحاشية علی تهذيب المنطق للتفتازاني|حاشیه]]»، «[[معالم الأصول|معالم]]»، «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]»، «[[المطول|مطول]]» و «[[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|شرح لمعه]]» را نزد آقایان شهید سید محمدرضا سعیدى، [[محمدی گیلانی، محمد|محمدى گیلانى]]، علوى بروجردى، آدینه‌وند، [[صالحی نجف‌آبادی، نعمت‌الله|نعمت‌الله صالحى نجف‌آبادى]]، دکتر [[جهانگیری، محسن|محسن جهانگیرى]]، امام موسى صدر و شیخ حسن شب‌زنده‌دار تحصیل نمود.
| | پس از تبعید [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهرى و یارانش سنگین‌تر شد. در این زمان وى به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانى در دانشگاه‌ها و مساجد مختلف ادامه داد. |
|
| |
|
| براى فراگیرى سطح عالى فقه و اصول ([[فرائد الأصول|رسائل]]، [[المكاسب (حاشيه میرزا فتاح شهيدي)|مکاسب]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]])، از حضرات آیات [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]]، [[مشکینی اردبیلی، علی|مشکینى]]، سید محمدباقر سلطانى طباطبایى، شهید صدوقى، فکور، صالحى نجف‌آبادى، شیخ [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]]، [[نوری همدانی، حسین|نورى همدانى]]، مجاهدى و آیت‌الله [[تبریزی، جواد|تبریزى]] استفاده کرد و همچنین درس خارج فقه و اصول را از آیت‌الله [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]](ره)، آیت‌الله [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]، آیت‌الله [[شریعتمداری، کاظم|شریعتمدارى]]، آیت‌الله [[محقق داماد، محمد|محقق داماد]]، آیت‌الله شیخ [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]] و آیت‌الله [[مرعشی، شهاب‌الدین|مرعشى نجفى]] آموخت. همچنین چون محل سکونتش در سال‌هاى اول اقامت در قم، در مقابل بیت امام خمینى(ره)، واقع شده بود، او توفیق پیدا کرد که علاوه بر فراگیرى فقه، اصول و فلسفه، در مبانى سیاسى، اجتماعى، عرفانى و اخلاقى نیز از ایشان کسب فیض کند.
| | در دوران اقامت [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] در پاریس، سفرى به آنجا نموده و در مورد مسائل مهم انقلاب با ایشان گفتگو کرد و در همین سفر، [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] ایشان را مسئول تشکیل شوراى انقلاب اسلامی‌نمود. هنگام بازگشت [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینى]] به ایران مسئولیت کمیته استقبال از امام را شخصا به عهده گرفت و تا پیروزى انقلاب اسلامى همواره در کنار رهبر انقلاب و مشاورى دلسوز و مورد اعتماد براى ایشان بود. |
| <div class="mw-ui-button">[[هاشمی رفسنجانی، اکبر|'''ادامه''']]</div> | | |
| | استاد مطهرى تنها هشتاد روز پس از انقلاب اسلامى در قید حیات بود، تااینکه در سه‌شنبه یازدهم اردیبهشت‌ماه سال 1358 درحالى‌که از یکى از جلسات فکرى - سیاسى بیرون مى‌آمد، با گلوله گروه نادان و جنایت‌کار فرقان که به مغزش اصابت نمود، در تاریکى شب به شهادت رسید و امام و امت اسلام درحالى‌که امیدها به آن بزرگ‌مرد بسته بودند، در ماتمى عظیم فرورفتند.<span id="mp-more">[[مطهری، مرتضی|'''ادامه ...''']]</span> |
