۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'محدث قمى' به 'محدث قمى') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
نويسنده كتاب، تاريخ و زندگىنامه هر يك از نياكان پيامبر اكرم(ص) را تا جناب ((عدنان))، به صورت گزيده و مجمل به رشته تحرير درآورده و بعد از جناب ((عدنان)) به تاريخنگارى خود، راجع به نياكان پيامبر اكرم(ص) خاتمه داده است، چرا كه عالمان نسب شناس، در مورد اجداد پيامبر اكرم(ص) تا جناب ((عدنان)) متفق القول مىباشند. و بعد از اين شخص است كه هر يك از نسب شناسان داراى يك رأى بوده و اختلاف نظر شديدى در اين مسأله دارند. و در حديثى از پيامبر اكرم(ص) آمده است كه: نَسَب من را تا عدنان بشماريد و بعد از آن از برشمردن نياكان من دست نگه داريد. | نويسنده كتاب، تاريخ و زندگىنامه هر يك از نياكان پيامبر اكرم(ص) را تا جناب ((عدنان))، به صورت گزيده و مجمل به رشته تحرير درآورده و بعد از جناب ((عدنان)) به تاريخنگارى خود، راجع به نياكان پيامبر اكرم(ص) خاتمه داده است، چرا كه عالمان نسب شناس، در مورد اجداد پيامبر اكرم(ص) تا جناب ((عدنان)) متفق القول مىباشند. و بعد از اين شخص است كه هر يك از نسب شناسان داراى يك رأى بوده و اختلاف نظر شديدى در اين مسأله دارند. و در حديثى از پيامبر اكرم(ص) آمده است كه: نَسَب من را تا عدنان بشماريد و بعد از آن از برشمردن نياكان من دست نگه داريد. | ||
به همين علت، محدث | به همين علت، [[قمی، عباس|محدث قمى]]، نَسَب و نياكان پيامبر اكرم(ص) را اين گونه بر مىشمارد: | ||
محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قُصَى بن كلاب بن مرة بن كعب بن لؤى بن غالب بن فهر بن مالك بن النضر بن كنانة بن خزيمة بن مدركة بن الياس بن مضر بن نزار بن معد (كمرد) بن عدنان. | محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قُصَى بن كلاب بن مرة بن كعب بن لؤى بن غالب بن فهر بن مالك بن النضر بن كنانة بن خزيمة بن مدركة بن الياس بن مضر بن نزار بن معد (كمرد) بن عدنان. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
باب دوم: | باب دوم: | ||
مرحوم محدث قمى اين باب را با ذكر اتفاقاتى كه در هنگام تولد حضرت ختمى مرتبت(ص) به وقوع پيوسته است، آغاز مىنمايد. اتفاقاتى؛ همچون: خاموش شدن آتشكده فارس بعد از هزار سال، خشك شدن درياچه ساوه، ممنوع شدن شياطين و جنيان از آگاهى يافتن از اخبار آسمانها و بسته شدن دربهاى آسمان بر روى آنها و... | مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]] اين باب را با ذكر اتفاقاتى كه در هنگام تولد حضرت ختمى مرتبت(ص) به وقوع پيوسته است، آغاز مىنمايد. اتفاقاتى؛ همچون: خاموش شدن آتشكده فارس بعد از هزار سال، خشك شدن درياچه ساوه، ممنوع شدن شياطين و جنيان از آگاهى يافتن از اخبار آسمانها و بسته شدن دربهاى آسمان بر روى آنها و... | ||
سپس نويسنده به ذكر تعداد دايههاى حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در سنين كودكى ايشان واقع شده است، مىپردازد كه از جمله آنها: | سپس نويسنده به ذكر تعداد دايههاى حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در سنين كودكى ايشان واقع شده است، مىپردازد كه از جمله آنها: | ||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
4- بعثت با بركت نبى مكرم اسلام(ص). | 4- بعثت با بركت نبى مكرم اسلام(ص). | ||
مرحوم محدث قمى در اين باره مىنويسد: در چهلمين سالروز تولد ايشان، خداوند متعال رسول خود را به كسوت نبوت اختصاص داد و براى هدايت عالميان وى را برانگيخت تا آنها را از بت پرستى و عبادت شيطان به يكتاپرستى با قرآنى كه آيات آن استوار و برهانهاى او محكم است، دعوت نمايد. و اين اتفاق در روز 27 رجب و پنج سال بعد از تجديد بناى كعبه به وقوع پيوست. | مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]] در اين باره مىنويسد: در چهلمين سالروز تولد ايشان، خداوند متعال رسول خود را به كسوت نبوت اختصاص داد و براى هدايت عالميان وى را برانگيخت تا آنها را از بت پرستى و عبادت شيطان به يكتاپرستى با قرآنى كه آيات آن استوار و برهانهاى او محكم است، دعوت نمايد. و اين اتفاق در روز 27 رجب و پنج سال بعد از تجديد بناى كعبه به وقوع پيوست. | ||
محدث قمى در ادامه مطالب اين باب، به بيان مكارم اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) و صفات انسانى ايشان مىپردازد، كه به حق اين گونه سجاياى پسنديده زيبنده وجود مقدس ايشان بوده و سرمشق بسيار مناسبى براى همه مسلمانان است. | [[قمی، عباس|محدث قمى]] در ادامه مطالب اين باب، به بيان مكارم اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) و صفات انسانى ايشان مىپردازد، كه به حق اين گونه سجاياى پسنديده زيبنده وجود مقدس ايشان بوده و سرمشق بسيار مناسبى براى همه مسلمانان است. | ||
آنچه كه در اين كتاب نظر خواننده را به خود جلب مىنمايد، اين است كه نويسنده، به هجرت پيامبر(ص) و علل آن را به رشته تحرير در نياورده است و به شكل مستقيم به ذكر غزوات حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در اين جنگها به وقوع پيوسته است، مىپردازد. | آنچه كه در اين كتاب نظر خواننده را به خود جلب مىنمايد، اين است كه نويسنده، به هجرت پيامبر(ص) و علل آن را به رشته تحرير در نياورده است و به شكل مستقيم به ذكر غزوات حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در اين جنگها به وقوع پيوسته است، مىپردازد. | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
وى در اين باره مىنويسد: تعداد غزوههاى ايشان به 26 و بنا به قولى به 27 مىرسد، كه در نُه عدد از آنها، خود وجود مقدس ايشان نيز دست به شمشير برده و در ميدان كارزار بودهاند. كه اين غزوهها عبارتند از: بدر، احد، خندق، بنى قريظه، خيبر، فتح مكه، حُنين، طائف و تبوك. | وى در اين باره مىنويسد: تعداد غزوههاى ايشان به 26 و بنا به قولى به 27 مىرسد، كه در نُه عدد از آنها، خود وجود مقدس ايشان نيز دست به شمشير برده و در ميدان كارزار بودهاند. كه اين غزوهها عبارتند از: بدر، احد، خندق، بنى قريظه، خيبر، فتح مكه، حُنين، طائف و تبوك. | ||
در بخشهاى پايانى كتاب، محدث قمى اتفاقاتى را كه قبل از وفات حضرت رسول اكرم(ص) افتاده است، را بر مىشمارد. وى در اين باره مىنويسد: | در بخشهاى پايانى كتاب، [[قمی، عباس|محدث قمى]] اتفاقاتى را كه قبل از وفات حضرت رسول اكرم(ص) افتاده است، را بر مىشمارد. وى در اين باره مىنويسد: | ||
بعد از غزوه حنين، حضرت رسول اكرم(ص) از نزديك بودن ساعت وفات خويش آگاه گرديد و از اينكه منافقين مدينه زمام امور را بعد از وى به دست گيرند، نگران بود. پس مسلمانان را از فتنهاى كه در پيش روى آنها بود، برحذر مىداشت و آنها را به پيروى از اهل بيت(ع) و اطاعت و نصرت آنها سفارش مىنمود. | بعد از غزوه حنين، حضرت رسول اكرم(ص) از نزديك بودن ساعت وفات خويش آگاه گرديد و از اينكه منافقين مدينه زمام امور را بعد از وى به دست گيرند، نگران بود. پس مسلمانان را از فتنهاى كه در پيش روى آنها بود، برحذر مىداشت و آنها را به پيروى از اهل بيت(ع) و اطاعت و نصرت آنها سفارش مىنمود. |
ویرایش