بختیار، مظفر

مظفر بختیار

نام	مظفر بختیار
نام‎های دیگر
نام پدر	منوچهر بختیار
متولد	۱۳۲۲ش
محل تولد	چهارمحال و بختیاری
رحلت	جمعه 23 مرداد 1394ش
اساتید
برخی آثار	مرقع نی‌نامه جامی چین نامه
کد مؤلف	AUTHORCODE05289AUTHORCODE

مظفر بختیار (۱۳۲۲-‌۱۳۹۴ش)، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ایران‌شناس، فارسی‌پژوه و مترجم، از ایران‌شناسان و نسخه‌شناسان برجسته دوران معاصر و از متخصصان و پژوهشگران برجسته چین‌شناسی و فرهنگ‌های شرق دور، صاحب کتاب «ایران پل فیروزه».

ولادت

مظفر بختیار، در  ۲۸ آذر سال 1322ش، در چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد.

تحصیلات

تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید.

وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سال‌ها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چین‌شناسی و فرهنگ‌های شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، به‌مناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چین‌شناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاه‌هانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت.

فعالیت‌ها

بخش عمده کارنامه وی، تربیت چند نسل از پژوهشگران رشته زبان و ادبیات فارسی است؛ به‌نحوی که شاگردان وی هم‌اکنون استادان نام‌آشنای رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های ایران و جهان بشمار می‌روند. دکتر مظفر بختیار تا سال ۱۳۸۸ش، با رتبه علمی استاد تمام به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران می‌پرداخت.

بختیار در تدوین اطلس تاریخی ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی سهم عمده داشته است.

وفات

وی عصر روز جمعه 23 مرداد 1394ش، در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

آثار

1. «شکوه ایران» (با همکاری گروهی از هنرمندان و اهل قلم)؛
2. «کتاب ایران» (با همکاری دکتر سید حسین نصر)؛
3. «ایران پل فیروزه» (به شش زبان دنیا ترجمه شده ‌است)؛
4. فرقه‌های صوفیه در چین؛
5. فرهنگ چینی به فارسی؛
6. بررسی‌نامه نسخه‌های خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسی‌نامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛
7. «علف» (ترجمه کتابGrass»»، اثر «کوپر» آمریکایی)؛
8. «آداب فتوت» (ترجمه رساله‌ای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛
9. مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار).

منابع مقاله

1. بی‌نام، «درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی»، برگرفته از سایت مجله ایران، انتشار دوشنبه 27 آذر 1385، شماره 3526، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399
2. بی‌نام، «دکتر مظفر بختیار، ایران‌شناس و فارسی‌پژوه در آغوش خاک آرام گرفت»، انتشار یک‌شنبه 25 مرداد 1394، کد مطلب 225894، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399

وابسته‌ها

مرقع نی‌نامه جامی

چین نامه